Καλεσμένος του Θέμη Γεωργαντά στο “After Dark” ήταν ο Αντώνης Σρόιτερ.
Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής μίλησε για τον κορονοϊό, τα προβλήματα που υπάρχουν στη δουλειά ενός δημοσιογράφου και την οικογένειά του.
«Δεν είχα μεγαλώσει ποτέ σε σπίτι με γυναίκες, είχα αδελφό, είχα αρσενικούς σκύλους, δεν είχα επαφή με αυτό που λέγεται γυναικοκρατία. Τώρα τη ζω, έχω υποταχθεί», είπε με ειλικρίνεια ο παρουσιαστής.
Όπως παραδέχτηκε ο Αντώνης Σρόιτερ δεν έχει βρει το μυστικό της επιτυχίας, «Το βασικό είναι να είσαι σε ένα περιβάλλον που περνάς καλά, με ανθρώπους που θέλεις να δουλεύεις και να δέσεις και το καράβι σου κάποια στιγμή», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αντώνης Σρόιτερ.
«Έχω κάνει τα πάντα από αυτό που λέγεται δημοσιογραφία. Έκανα ελεύθερο ρεπορτάζ πολλά χρόνια. Ο παρουσιαστής αν δεν βγει στον δρόμο για εμένα είναι ελλιπής. Είναι σχολείο, έχω βγει πολύ στο πεζοδρόμιο. Το ρεπορτάζ που βαριέται ο κόσμος είναι αυτό της πανδημίας. Πλέον έχει κουράσει πάρα πολύ. Θα είμαι χαρούμενος τη μέρα που δεν θα ξαναπώ τίποτα γι αυτό. Αυτό πιστεύω ότι θα μας συνοδεύει χρόνια. Θα υπάρχει στη ζωή μας και θα έχει συνέπειες στη ζωή μας. Το πρώτο lockdown με σόκαρε, με τρόμαξε αλλά το απόλαυσα. Γνωρίσαμε ξανά τις οικογένειές μας, αλλάξαμε συνήθειες», πρόσθεσε ο Αντώνης Σρόιτερ.
«Όταν μου μιλάνε και με χαιρετάνε χαίρομαι. Δεν σώζω την ανθρωπότητα. Κι άλλους ανθρώπους χαιρετάνε και κάποιους περισσότερα από εμένα. Ο δείκτης χαιρετούρας δεν έχει καμιά σοβαρή αξία. Έχει αξία ο τρόπος που σε χαιρετάνε. Χαίρομαι γιατί ενώ δεν κάνω μια θελκτική δουλειά, ο μέσος όρος των σχολίων είναι πολύ καλός. Η παρακαταθήκη είναι να αφήσεις μια αξιοπρέπεια, για μένα είναι το πιο σημαντικό και το έχω πετύχει. Είναι πιο σημαντικό από τα βραβεία, ο μέσος άνθρωπος να έχει μια καλή εικόνα για σένα».
«Υπάρχουν άνθρωποι που είναι λιγομίλητοι, εκεί είναι ένα θέμα. Έχω πάρει συνέντευξη από πολλούς που δεν συμπαθώ. Έχουμε μιλήσει με ληστές, με βιαστές. Ειδικά όταν κάνεις ενημέρωση δεν πάει να πει ότι γουστάρεις όλους τους ανθρώπους. Είσαι υποχρεωμένος να είσαι ευγενής».
«Η άποψη έχει τη βαρύτητα αυτού που την εκφράζει», είπε αναφορικά με τις κριτικές και συνέχισε:
«Σε δικούς μου ανθρώπους δίνω βάση γιατί μιλάνε τελείως straight. Κάθε μέρα δέχομαι hate comments. Είναι η περίοδος τέτοια, έχω ακούσει πάντα. Ότι είμαι μασόνος, ότι είμαι κλέφτης, απατεώνας. Λέει πόσα πήρες για να πεις αυτή την είδηση; Του λες 10 εκατ. ευρώ και μπλοκάρει».
«Όσο μεγαλώνουν το ενοχικό σύνδρομο μεγαλώνει κάθε μέρα. Μου κάνουν παράπονα συνέχεια και είναι και το γυναικείο παράπονο. Κλάψα, νάζι, μουρμούρα. Δύο χρονών έχουν την ίδια γυναικεία μουρμούρα. Διαχειρίζεται όπως η ενήλικη μουρμούρα. Πρέπει να βάλεις το παιδί να καταλάβει ότι είναι υποχρέωση».
«Δεν είχα καμία επαφή με αυτό που λέγεται γυναικοκρατία και έχω υποταχθεί. Σε αυτή την ηλικία είναι πολύ ωραία, σε 10 χρόνια θα δούμε. Αν η κόρη μου έρθει και μου πει “από εδώ το αγόρι μου” θα φρικάρω. Κάποια στιγμή είχα πει ότι θα τις κλείσω σε μοναστήρι και βγήκαν και είπαν διάφορα. Όταν έχω χρόνο κάνω ότι θέλουν εκείνες. Δεν είμαι σε φάση που θα ήθελα να αποκτήσω τρίτο παιδί».
«Τη γνώρισα σε ένα μαγαζί που έπαιζε ελληνικά Κυριακή μεσημέρι στην Κηφισιά. Ήμασταν σε διαφορετική παρέα, την είδα, ρώτησα και έμαθα. Δεν ήμουν γύπας, περιστεράκι. Έτυχε να βρεθούμε ξανά στο ίδιο μαγαζί, επίτηδες. Εγώ δεν είμαι αυτός που λέει βλέπω κάποιον και ερωτεύομαι. Γνωρίζω και ανακαλύπτω τι μου αρέσει και τι όχι. Αν αυτό λέγεται έρωτας, κερδίζεται μέρα με τη μέρα».
«Κάναμε και θρησκευτικό γάμο, γιατί όταν περνάς καλά θες να δώσεις τη χαρά και στον άνθρωπό σου και να τη ζήσεις κι εσύ γιατί να μην το κάνεις. Ο πολιτικός γάμος έγινε επειδή έμεινε έγκυος. Θέλαμε να το γιορτάσουμε κι εμείς. Πιστεύω στον Θεό αλλά από μια απόσταση. Το αν θα πας εκκλησία ή θα νηστέψεις δεν έχει σημασία. Η πίστη είναι μέσα μας και ορίζει τη συμπεριφορά μας».