Η Ρούλα Κορoμηλά σε συνέντευξή της στο περιοδικό ΟΚ, μίλησε για το πόσο άλλαξε ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, αλλά και για το πόσο την επηρέασε η μάχη που δίνει, τα τελευταία 15 χρόνια, με ένα αυτοάνοσο νόσημα.
Όπως υπογράμμισε η παρουσιάστρια «πως να μην αλλάξω όταν όλα γύρω μου αλλάζουν; Τα θέματα υγείας, η παύση από τη δουλειά και ο χρόνος που περνά, με ωρίμασαν, με έκανα να αναθεωρήσω πολλά και να αλλάξουν οι προτεραιότητές μου. Με καθοδηγούν πια τα μάτια της καρδιάς μου. Έμαθα να είμαι πιο ανεκτική, να κατανοώ, να συγχωρώ, να δικαιολογώ τους άλλους. Να αγαπάω περισσότερο τους ανθρώπους αλλά και εμένα την ίδια. Να δίνω σημασία στα πιο απλά και ουσιαστικά πράγματα και να μην ασχολούμαι με μικρότητες. Όταν έχεις φτάσει να παλεύεις για τη ζωή σου, όλα τα υπόλοιπα σου φαίνονται εντελώς ασήμαντα. Όπως είπα, τώρα πια θέλω να είμαι εκεί που περνάω καλά. Θέλω να έχω στη ζωή μου ανθρώπους που μου λένε μόνο αλήθειες».
Όσον αφορά το αυτοάνοσο νόσημα που την ταλαιπωρεί, η Ρούλα Κορομηλά επεσήμανε «από το 2007 δίνω μάχη με ένα θηρίο που ζει μέσα στο σώμα μου. Ξεκίνησε άγριο, επιθετικό και ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή μου. Δεν ήμουν όμως διατεθειμένη να ηττηθώ. Μου έδειξε τα δόντια του αλλά, του έδειξα κι εγώ τα δικά μου. Το πολέμησα με δύναμη, πίστη και υπομονή. Έκτοτε το ελέγχω, με διαρκή αγωγή και το κρατάω σε ύφεση. Έμαθα να ζω μαζί του – όσο δύσκολο κι αν είναι. Εύχομαι να παραμείνει ήρεμο και να μη μου επιτεθεί ξανά. Και ναι, αρκετές φορές φοβήθηκα ότι δε θα καταφέρω να επανέλθω. Μέσα όμως από τον φόβο, βρήκα τη δύναμη να παλέψω και να σταθώ στα πόδια μου δυνατή. Στη ζωή μου, όσες φορές φοβήθηκα, έμπαινα πάντα μπροστά από τον φόβο. Η ζωή είναι ωραία και αξίζει να πολεμάς γι’ αυτήν».
Στο παρελθόν, η οικοδέσποινα της εκπομπής “Σπίτι με το Mega” είχε παραδεχτεί πως πάσχει από μία σπάνια ασθένεια, η οποία ονομάζεται «ιδιοπαθής πρωτοπαθής πολυμυοσίτιδα».
«Το 2007, ενώ είχα ξεκινήσει την συνεργασία μου με τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, παρουσίασα προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα άρχισα να αισθάνομαι έντονη μυϊκή αδυναμία, αδικαιολόγητη κόπωση, απώλεια βάρους, πόνους στις αρθρώσεις (αρθραλγείες), δυσκολία στην αναπνοή, με αποτέλεσμα να εισαχθώ στο νοσοκομείο Metropolitan τον Μάιο του 2007, όπου παρέμεινα για περίπου δύο μήνες. Μέσα, μετά την εισαγωγή μου στο Νοσοκομείο, μου χορηγήθηκαν ενδοφλεβίως, υψηλές δόσεις κορτιζόνης και μετά από μία δαιδαλώδη διαδρομή, με πολλές επώδυνες εξετάσεις, που διήρκησαν περίπου 15 μέρες, οι γιατροί μου κατέληξαν στη διάγνωση της ασθενείας μου, η οποία είναι το αυτοάνοσο νόσημα “ιδιοπαθής πρωτοπαθής πολυμυοσίτιδα“».