Η Ξένια Καλογεροπούλου γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου του 1938 στην Αθήνα και μεγάλωσε σε «καλλιτεχνικό» σπίτι.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Σε συνέντευξή της έχει αναφέρει πως σαν παιδί έβρισκε πιο διασκεδαστικό τον Γιάννη Τσαρούχη γιατί μεταμφιεζόταν συχνά και έκανε αστεία….
Η μητέρα της, Ίρα Οικονομίδου ήταν ζωγράφος και έτσι η Ξένια είχε συνηθίσει από νεαρή ηλικία να συναναστρέφεται με γνωστούς ζωγράφους, εικαστικούς και άλλους καλλιτέχνες….
Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου, όπου πρωτοεμφανίστηκε το 1956 με έναν γαλλικό θίασο, παίζοντας Μολιέρο.
Στην Ελλάδα η Ξένια Καλογεροπούλου πρωτόπαιξε το 1958 και σε μικρό χρονικό διάστημα αναδείχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της εποχής.
Η Ξένια Καλογεροπούλου επειδή είχε νονό τον κύριο Κάουφμαν και μιλούσε καλά γαλλικά, διάβαζα διαρκώς βιβλία, από πολύ παιδικά και αστεία έως Φλομπέρ. Η «Μαντάμ Μποβαρύ» ήταν το αγαπημένο μου μυθιστόρημα. Την ξαναδιάβασα τελευταία και είδα άλλο βιβλίο είχε πει.
Ο πατέρας της δεν της επέτρεψε να γραφτεί στη σχολή του Κουν Λίγο πριν τελειώσει το σχολείο, ήξερε ότι ήθελε να σπουδάσει υποκριτική και συγκεκριμένα στη σχολή του Κάρολου Κουν. Με τη νεανική αφέλεια που τη διακατείχε, πήγε και μίλησε προσωπικά στον Κουν και του ζήτησε να την πάρει στη σχολή του. Εκείνος τη ρώτησε αν είχε τελειώσει το σχολείο και απαίτησε γραπτές εγγυήσεις ότι δεν θα το εγκατέλειπε αν ξεκινούσε παράλληλα και τις σπουδές της. Το εμπόδιο φάνηκε ασήμαντο στην κοπέλα που ήταν έτσι κι αλλιώς καλή μαθήτρια, αλλά φαίνεται πως η Ξένια, «λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο», δηλαδή τον πατέρα της.
Σύμφωνα με την ίδια, ο πατέρας της είχε ακούσει κάποια φήμη για τη συγκεκριμένη σχολή που δεν του άρεσε και της απαγόρευσε να γραφτεί. Έτσι, η κοπέλα βρέθηκε στη Βασιλική Ακαδημία δραματικής τέχνης στο Λονδίνο. Σε αυτό βοήθησε και η φιλία της μητέρα της με την Αμαλία Φλέμινγκ, η οποία θεωρούσε πως η φοίτησή της εκεί, θα της έκανε καλό.
Η ίδια έχει αναφέρει πως στη σχολή δεν έμαθε και πολύ σπουδαία πράγματα καθώς οι καθηγητές δεν ήταν υψηλού επιπέδου. Σε αντίθεση με τους μαθητές, που όπως αποδείχτηκε, κάτι άξιζαν. Ένας από τους συμφοιτητές της Καλογεροπούλου, που ήταν όμως σε διαφορετικό τμήμα, ήταν και ο παγκοσμίου φήμης ηθοποιός, Πίτερ Ο’ Τουλ. Η ίδια το 1964 πήρε το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία «Γάμος αλά Ελληνικά». Σε πρόσφατη συνέντευξή της είπε πως ότι έμαθε για την υποκριτική, το έμαθε στην Ελλάδα και όχι στη σχολή του Λονδίνου….
Πρωταγωνίστησε σε περισσότερα από 50 θεατρικά έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, ως Νίνα στον «Γλάρο» του Τσέχωφ, ως Πόρσια στον «Έμπορο της Βενετίας» και Ολίβια στη «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ, ως Μιραντολίνα στη «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι, ως Σόνια στους «Τελευταίους» του Γκόρκι, ως Εσμέ στην «Άποψη της Έιμι» του Ντ. Χέαρ. Από το 1965 ως το 1975 συγκρότησε θίασο με τον Γιάννη Φέρτη, με τον οποίο υπήρξαν ζευγάρι για ένα διάστημα, ενώ το 1984 ίδρυσε το Θέατρο Πόρτα.
Στον κινηματογράφο έκανε το ντεμπούτο της το 1958, στην ταινία «Η κυρά μας η μαμή». Ακολούθησαν άλλες 35 ελληνικές και τρεις ξένες ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959), «Λαός και Κολονάκι» (1959), «2.000 ναύτες κι ένα κορίτσι» (1960), «Ο μπαμπάς μου κι εγώ» (1963), «Ο ανήφορος» (1964), «Ο σατράπης» (1967), «Το πιο λαμπρό μπουζούκι» (1968), «Ξύπνα καημένε Περικλή» (1969), «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» (1969), «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» (1972), «Αγάπη μου παλιόγρια» (1972). Το 1964 τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Η Ξένια Καλογεροπούλου έχει μεταφράσει 17 θεατρικά έργα κι έχει γράψει έξη έργα για παιδιά: «Οδυσσεβάχ, Ελίζα», «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», «Οικογένεια Νώε», «O Eλαφοβασιλιάς», καθώς και «Το Σκλαβί» που απέσπασε το Νοέμβριο του 2001 το βραβείο δραματουργίας Κάρολος Κουν. Το 2001 τιμήθηκε, επίσης, με το βραβείο παιδικής λογοτεχνίας του Ιδρύματος Kώστα και Ελένης Ουράνη. Από τα έργα της έχουν μεταφραστεί: «Ο Οδυσσεβάχ» σε οκτώ γλώσσες, η «Ελίζα» και «Το Σκλαβί» σε τρεις.
Η Ξένια Καλογεροπούλου είχε πει για τις αποβολές που είχε με τους δύο άντρες της ζωής της.Δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω ψύχραιμα. Με έπιανε το παράπονο. Αναρωτιόμουν «γιατί αυτή κάνει και εγώ δεν μπορώ;». Όταν πήγαινα στο μαιευτήριο, έβλεπα τις άλλες γυναίκες που έβγαιναν με ένα μωρό στα χέρια, ενώ εγώ έφευγα μόνη. Τι να κάνουμε; Δεν έγινε ούτε με τον Γιάννη ούτε με τον Κωστή.
Οι αποβολές γίνονταν στους πρώτους μήνες ή προλάβαινε να φουσκώσει η κοιλιά σας;
Δεν προλάβαινε και πολύ. Θυμάμαι την πιο τραυματική φορά. Πήγαινα πολύ καλά. Έμενα συνέχεια στο κρεβάτι. Δεν σηκωνόμουν καθόλου και… κλωσούσα. Ένα πρωί ξύπνησα με κλάματα. Πήρα το γιατρό και του το είπα. Ήρθε σπίτι, έβαλε το χέρι στην κοιλιά και μου είπε «Αντί να μεγαλώνει, μίκρυνε. Έχει πεθάνει». Το χειρότερο ήταν αυτό.
Το 1959 ο συνάδελφός της Γιάννης Φέρτης, βρέθηκε στα γυρίσματα της ταινίας που πρωταγωνιστούσε η Καλογεροπούλου. Η αρχική τους γνωριμία εξελίχθηκε σε συνεργασία την επόμενη χρονιά στην ταινία «Αγάπη και θύελλα». Και η συνεργασία με τη σειρά της εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα, αφού κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι δύο ηθοποιοί έγιναν ζευγάρι και τέσσερα χρόνια μετά, παντρεύτηκαν. Ο γάμος τους έγινε στο μοναστήρι της Καισαριανής και παρόλο που οι δύο ηθοποιοί προσπάθησαν να τον κρατήσουν μυστικό, δεν τα κατάφεραν. Το νέο μαθεύτηκε και στη μονή συγκεντρώθηκε κόσμος, αλλά και εκπρόσωποι του τύπου της εποχής, που όμως κράτησαν διακριτική στάση. Καλογεροπούλου και Φέρτης δημιούργησαν μαζί ένα θίασο και δούλεψαν στο θέατρο από το 1965 έως το 1975. Ανέβασαν αξιόλογες παραστάσεις και μοιράστηκαν τα οικονομικά άγχη του θεατρικού παραγωγού. Όταν αποφάσισαν να χωρίσουν, παρόλο που είχαν χρέη, ήρθαν σε συμφωνία και τα μοιράστηκαν χωρίς εντάσεις και διαφωνίες….
Η αγαπημένη ηθοποιός είχε μιλήσει για το ειδύλλιο με τον ηθοποιό Γιάννη Φέρτη, το οποίο έληξε άδοξα όταν ο σύντροφός της ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα.
«Ο Γιάννης ήταν και είναι ένας πολύ αγαπησιάρης και γοητευτικός άνθρωπος, με φοβερό χιούμορ. Οι σχέσεις μας ήταν πάντα καλές, πριν και μετά το χωρισμό μας. Δε μ’ αρέσει η λέξη προδοσία. Ο Γιάννης ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα (σ.σ την Τάνια Τσανακλίδου) –και ήταν φυσικό γιατί είχαμε ζήσει αρκετά χρόνια μαζί. Μου έλεγε “σε βλέπω πάντα όμορφη, μ’ αρέσεις, αλλά δεν έχω αυτό το χτυποκάρδι του καινούργιου”. Και του λέω “αυτό δε μπορώ να στο δώσω, ό,τι και να κάνω καινούργια δε μπορώ να γίνω”. Νομίζω όμως πως ήταν και για εμένα και για τον Γιάννη καλύτερα που χωρίσαμε. Ίσως να το λέω αυτό τώρα γιατί ήμουν τυχερή που βρήκα αμέσως τον Κωστή, αλλά νομίζω ότι είχαμε φτάσει σε μια στιγμή που έπρεπε να χωρίσουμε, απλώς δεν το καταλάβαινα τότε» είχε εξομολογηθεί.
Μετά το διαζύγιο με τον Γιάννη Φέρτη, η ηθοποιός παντρεύτηκε ξανά με τον συγγραφέα και μεταφραστή Κώστα Σκαλιόρα με τον οποίο έζησε μαζί μέχρι που πέθανε.
Συγκλονίζει η εξομολόγηση της Ξένιας Καλογεροπούλου λέγοντας ότι ένα σοβαρό οφθαλμολογικό πρόβλημα την ανάγκασε πλέον να ζει στο σκοτάδι.
Η σημαντική κυρία του θεάτρου και αγαπημένης συγγραφέως των παιδιών βρίσκεται πλέον κλεισμένη στο σπίτι της αδυνατώντας να διαβάσει και να γράψει, αφήνοντας το μυαλό της να αναπολεί εικόνες και στιγμές. Η κατάστασή της είναι σχεδόν δραματική, αφού αδυνατεί ακόμα και να πάει στο σούπερ μάρκετ για τα απολύτως απαραίτητα λόγω κορονοϊού. «Είμαι κλεισμένη στο σπίτι μου απ΄ την Πρωτοχρονιά.
Έτυχε να πάθω κάτι πολύ σοβαρό στα μάτια μου και δεν μπορώ πια να διαβάζω ούτε να γράφω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ακούω βιβλία. Κλείνω τα μάτια και τα ακούω» είχε εξομολογηθεί.
Η πιο πρόσφατη δημόσια εμφάνιση της Ξένιας Καλογεροπούλου ήταν στις 3 Μαρτίου, όταν βρέθηκε στο Α’ Νεκροταφείο για να αποχαιρετήσει την επιστήθια φίλη της και πολυβραβευμένη συγγραφέα ‘Αλκη Ζέη. Με μάτια κόκκινα από το κλάμα, φανερά αναστατωμένη, δεν επέτρεψε σε κανέναν να καταλάβει πρόβλημά της.