Η Ξένια Καλογεροπούλου σε συνέντευξή της στον Γιώργο Κουβαρά και στην ΕΡΤ, με αφορμή την επιστροφή της στη θεατρική σκηνή, στο έργο του Τσέχωφ «Θείος Βάνιας», μίλησε για το πρόβλημα με την όρασή της.
Όπως υπογράμμισε η ηθοποιός «μετά τον κορονοϊό δεν βλέπω καλά, για παράδειγμα τον απέναντί μου δεν τον βλέπω, τα μάτια του. Πρόσφατα έκλεισα τα 86 μου χρόνια και μου κάνανε πάρτι με κεράκια, έλεγα δεν θέλω άλλα γενέθλια, δεν θέλω να ζήσω γενικά, δεν αντέχω να είμαι έτσι, αλλά σιγά -σιγά κάτι άλλαξε γιατί άρχισα να δουλεύω, να κάνω πολλά πράγματα. Από εκεί που ήμουνα στο σπίτι κι έκλαιγα την μοίρα μου τώρα κάνω πολλά. Το βασικό βέβαια είναι η συμμετοχή μου εδώ πέρα, πρόκειται για έναν θίασο πάρα πολύ σπάνιο».
Και συμπληρώνει η Ξένια Καλογεροπούλου «πέρασα πολύ μεγάλη μοναξιά από τότε που έχασα το φως μου. Γιατί ήταν και φυσικό έχουν όλοι οι άνθρωποι δουλειές, έχουν παιδιά, έχουν προβλήματα. Πού να έρχονται να βλέπουν μια γριά τυφλή και να της κάνουν παρεούλα. Ήμουνα πάρα πολύ μόνη. Τώρα όμως έχει συμβεί το αντίθετο, δεν προλαβαίνω».