Ο Τίμος Περλέγκας, ο ηθοποιός με σημαντική παρουσία σε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, άξιζε ένα καλύτερο τέλος από αυτό που είχε στα 55 του χρόνια.
Ωστόσο, έφυγε από τη ζωή εντελώς αναπάντεχα, μόνος σε ένα παγκάκι, προδομένος από την καρδιά του κι ενώ εκείνη την εποχή μεσουρανούσε ως «Απόστολος» στο «Τμήμα Ηθών».
Ο Τίμος Περλέγκας πήγαινε για ποδοσφαιριστής
Ο άτυχος ηθοποιός γεννήθηκε στην Πάτρα, το 1938 και από μικρός έδειξε την κλίση του στο ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε, μάλιστα, στην τοπική ομάδα του Πατρέα, πριν έρθει αντιμέτωπος με σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Ήταν τελευταίος από τα επτά παιδιά ενός εμπόρου, που καταστράφηκε οικονομικά και από νεαρή ηλικία χρειάστηκε να ιδρώσει για τα πάντα.
Στα 18 του βρέθηκε στην Αθήνα, σε αναζήτηση μιας ευκαιρίας και άρχισε να εργάζεται ως βιομηχανικός εργάτης, έχοντας αφήσει τον αθλητισμό στο παρελθόν.
Σπουδές και καριέρα στο θέατρο του Τίμου Περλέγκα
Ξεκίνησε θεατρικές σπουδές παράλληλα με την δουλειά του στη Σχολή Σταυράκου και εκεί είχε την τύχη να βρει ως δασκάλους του τους Μάνο Κατράκη, Νίκο Τζόγια και Γιώργο Θεοδοσιάδη.
Η πρώτη του παράσταση ήρθε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Για 1,5 χρόνο έπαιξε στους «Πέρσες» του Αισχύλου και στη συνέχεια περιόδευσε την Ευρώπη, με την παράσταση «Όρνιθες» του Αριστοφάνη.
Ακολούθησε η συνεργασία του με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, όπου παρέμεινε μέχρι το 1967. Όταν η χούντα ανέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία, ο Τίμος Περλέγκας βρέθηκε σε δυσμένεια, εξαιτίας των πολιτικών πεποιθήσεών του.
Όμως, η αδυναμία πρόσβασης σε κρατικά σχήματα, του έδωσε την ευκαιρία να στραφεί στους θιάσους των μεγάλων πρωταγωνιστών. Μέσα στα επόμενα χρόνια έπαιξε δίπλα σε ονόματα όπως η Τζένη Καρέζη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Νόνικα Γαληνέα, ο Νίκος Κούρκουλος, ο Κώστας Καρράς και άλλοι, ενώ σταθμός στη διαδρομή του η συμμετοχή του στο ιστορικό «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» το 1973.
Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο ήρθε την δεκαετία του 1970, παίζοντας στις ταινίες «Μια γυναίκα στην αντίσταση» και «Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ».
Στην τηλεόραση, ξεχωριστές είναι οι συμμετοχές του σε δύο σίριαλ, τα οποία άφησαν εποχή. Την περίοδο 1971-1974 ο «Άγνωστος πόλεμος» αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη μεγάλη επιτυχία της ελληνικής TV, αλλά δυστυχώς δεν έχει μείνει τίποτα από αυτή, καθώς στις κασέτες γράφηκαν άλλα πράγματα.
Δέκα χρόνια αργότερα, πρωταγωνιστεί στο «Μινόρε της αυγής», ενώ η τελευταία δουλειά του έρχεται στο «Τμήμα Ηθών», καθώς ο Μανούσος Μανουσάκης τον επιλέγει για το ρόλο του «Απόστολου» στη σειρά, στην οποία συμμετέχει μέχρι την τελευταία πνοή του.
Ενεργός πολιτικά και μέλος του ΚΚΕ από το 1975, έγινε γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, αναπτύσσοντας γενικότερη δράση. Υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ). Επίσης ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου.
Στο Μαρούσι άφησε την τελευταία του πνοή, έχοντας άδοξο τέλος. Είχε βγει από το σπίτι του, για να αγοράσει καπνό για την πίπα του και κάτω από τον σταθμό του ηλεκτρικού ένιωσε αδιαθεσία και κάθισε σε ένα παγκάκι. Χωρίς να το γνωρίζει, είχε υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Οι δικοί του ανησύχησαν όταν δεν τον είδαν να επιστρέφει και τελικά βρέθηκε το επόμενο πρωί, στις 19 Απριλίου 1993, από έναν οδοκαθαριστή. Αξίζει να σημειωθεί ότι το επεισόδιο του “Τμήματος Ηθών”, που προβλήθηκε μετά το θάνατό του, αφιερώθηκε στη μνήμη του.
Τίμος Περλέγκας: Το ποδόσφαιρο, ο θάνατος σε παγκάκι και το επεισόδιο στο “Τμήμα Ηθών” στην μνήμη του
Ο Τίμος Περλέγκας γεννήθηκε στην Πάτρα. Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και έπαιξε ποδόσφαιρο στον Πατρέα.
Της: Έπη Τρίμη
Ήταν το έβδομο και τελευταίο παιδί της οικογένειας ενός εμπόρου, που καταστράφηκε οικονομικά. Το 1955 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Στα 18 του πέρασε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και μετά την αποθεραπεία του άρχισε να δουλεύει ως βιομηχανικός εργάτης.
Ήρθε στην Αθήνα το 1955 και γράφτηκε στη Σχολή Σταυράκου για να γίνει ηθοποιός. Δάσκαλοί του υπήρξαν ο Μάνος Κατράκης, ο Νίκος Τζόγιας και ο Γιώργος Θεοδοσιάδης.
Η καλλιτεχνική του πορεία
Πρωτοεμφανίστηκε στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, όπου παρέμεινε ενάμιση χρόνο, στους “Πέρσες” και ύστερα περιόδευσε στην Ευρώπη με τις “Όρνιθες” του Αριστοφάνη. Στη συνέχεια πήγε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου έμεινε δύο χρόνια.
Το φθινόπωρο του 1965 προσελήφθη στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε κλασικά έργα, μέχρι τα μέσα του 1967, οπότε απολύθηκε από το δικτατορικό καθεστώς. Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής του συμμετείχε στις διανομές μεγάλων θιάσων της Αθήνας και συνεργάστηκε με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως η Τζένη Καρέζη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Νίκος Κούρκουλος, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και η Ελένη Χατζηαργύρη. Συμμετείχε στην ιστορική παράσταση του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (1973), δίπλα στην Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1970 στις ταινίες του Κώστα Καραγιάννη «Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ» και του Ντίνου Δημόπουλου «Μια Γυναίκα στην Αντίσταση». Παράλληλα, πήρε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές («Άγνωστος Πόλεμος», «Εν Τούτω Νίκα», «Το Μινόρε της Αυγής», «Οι Δικηγόροι», «Η Λάμψη» κ.ά.).
Οι αριστερές πεποιθήσεις
Ο Τίμος Περλέγκας υπήρξε Μέλος του ΚΚΕ από το 1975. Μετά τη μεταπολίτευση έγινε γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.). Υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ). Επίσης ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αμαρουσίου.
Ο θάνατος σε παγκάκι
Πέθανε από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Βρέθηκε νεκρός σε παγκάκι, όπου στάθηκε καθώς αισθάνθηκε αδιαθεσία, κάτω απ΄τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Μαρούσι. Είχε βγει κάποιο βράδυ από το σπίτι του κοντά στο σταθμό για να αγοράσει καπνό για την πίπα του. Όταν οι δικοί του συνειδητοποίησαν ότι αργούσε να επιστρέψει άρχισαν να τον αναζητούν. Βρέθηκε την επομένη το πρωί από καθαριστή. Όταν πέθανε, ήταν πρωταγωνιστής της τηλεοπτικής σειράς Τμήμα Ηθών. Το επεισόδιο που προβλήθηκε μετά το θάνατό του αφιερώθηκε στη μνήμη του. Ο γιος του είναι ο ηθοποιός Γιάννος Περλέγκας.
