Η Βάσια Τριφύλλη έχει διαγράψει μία λαμπρή πορεία, τόσο στην υποκριτική, όσο και στην πολιτική, ωστόσο, η προτεραιότητά της είναι η “θετή” της κόρη και ο εγγονός της.
Ειδικότερα, η ηθοποιός και η «θετή» κόρη της, Βερόνικα, σε συνέντευξή της στον «Alpha Παντού», είχαν εξομολογηθεί λεπτομέρειες της γνωριμίας τους, της σχέσης που τους δένει, ενώ είχαν αναφερθεί επίσης και στο μικρό Βασίλη, το γιο της Βερόνικας.
«Με το που βλέπω τον Βασιλάκη μία… απώλεια ούρων την έχω, δεν το ελέγχω, διαλύομαι. Να σου πω ψέματα;», είχε υπογραμμίσει χιουμοριστικά η Βάσια Τριφύλλη για τον εγγονό της.
Σχετικά με τους λόγους που επέλεξε να υιοθετήσει τη Βερόνικα, η ηθοποιός επεσήμανε «τα μάτια της μου έκαναν το “κλικ”. Να μην ξέρει λέξη ελληνικά, να μην ξέρω λέξη ρουμάνικα και να θέλουμε τόσο πολύ να επικοινωνήσουμε, να μιλήσουμε. Τα μάτια 9 φορές στις 10 λένε την αλήθεια. Κι αν είσαι και αφηρημένος, δηλαδή δεν το ελέγχεις, σου ξέφυγε».
Και συμπληρώνει η Βάσια Τριφύλλη «εγώ την ξέρω καλύτερα και από τη μάνα που την γέννησε. Μοιάζουμε πάρα πολύ. Είναι σαν να είμαστε συγγενείς».
Από την πλευρά της, η Βερόνικα είχε επισημάνει «δεν καταλάβαινα τι θέλει να μου πει και έρχεται και με παίρνει αγκαλιά. Με πήγε στην κουζίνα και μου λέει “κάτσε, να σου δώσω να φας, να σου φτιάξω καφέ”. Και σκεφτόμουν ότι εγώ ήρθα να δουλέψω γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι αυτή. Να με χαϊδεύει, να μου κρατάει το χέρι… Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Μου έδωσε εξαρχής τόση αγάπη και τόση τρυφερότητα. Μου έχει μείνει στο μυαλό».
Η αδυναμία της Βάσιας Τριφύλλη στη “θετή” της κόρη
Όσον αφορά το λόγο που δεν απέκτησε ποτέ ένα παιδί, αλλά και τον τρόπο που μπήκε στη ζωή της η «θετή» κόρη της, η Βάσια Τριφύλλη είχε σημειώσει στο περιοδικό «ΟΚ» «η Βερόνικα ήταν ενήλικη όταν ήρθε στη ζωή μου και οι νόμοι πολύ εναντίον μας. Αντιλαμβάνομαι ότι οι νόμοι είναι φτιαγμένοι κατ’ αυτό τον τρόπο για να προστατεύσουν τα παιδιά από κακοτοπιές. Αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι το πετυχαίνουν πάντα, γιατί ακόμα και οι πιο κακοί άνθρωποι ξέρουν να καμουφλάρονται», ενώ η Βερόνικα είχε τονίσει πως «δεν έχει καμία σημασία αν με υιοθέτησε η Βάσια ή όχι. Κι όταν την έβλεπα στενοχωρημένη με αυτή την κατάσταση, της έλεγα: “Αφού ακόμα και τα αρχικά μας είναι ίδια. Εσένα σε λένε Βάσια Τριφύλλη και εμένα Βερόνικα Τοντόρ. Επομένως, είναι σαν ο Θεός να έβαλε το χέρι του για να είμαστε μαζί”. Θυμάμαι στην αρχή που μου έδινε ρούχα από την ντουλάπα της για να φοράω και ήταν σαν να έχουν ραφτεί πάνω στο σώμα μου».
Η Βάσια Τριφύλλη δεν έκανε παιδί λόγω του καρκίνου
Στη συνέχεια η ηθοποιός είχε εξηγήσει τον τρόπο που γνωρίστηκαν και ήρθαν πιο κοντά, λέγοντας «έψαχνα να βρω έναν άνθρωπο για να με βοηθάει. Απευθύνθηκα λοιπόν μεταξύ άλλων στη φίλη μου την Άλκη, που μου σύστησε τη Βερόνικα, η οποία είχε μόλις έρθει τότε από τη Ρουμανία και δούλευε σε ένα άλλο σπίτι. Μέχρι να φύγει από το άλλο σπίτι, εγώ βρήκα μία άλλη κοπέλα. Αλλά όταν την είδα, της είπα να μείνει κι εκείνη μαζί μας, γιατί τότε ήταν και μια περίοδος που είχαμε χρήματα και είχα τη δυνατότητα να πληρώνω δύο ανθρώπους. Σιγά σιγά η σχέση μας μεταλλάχθηκε και εξελίχθηκε σε οικογενειακή. Μπορεί να μην κατάφερα να την υιοθετήσω, αλλά για εμένα η Βερόνικα είναι η κόρη που δεν έχω. Ζει γύρω στα 30 χρόνια μαζί μου, οπότε ποσώς με ενδιαφέρει τι γράφουν τα χαρτιά. Η Βερόνικα έχει ζήσει πιο πολύ μαζί μου, παρά με τους βιολογικούς της γονείς».
Η Βάσια Τριφύλλη ήθελε να κάνει ένα δικό της παιδί, αλλά, όπως είχε εξηγήσει, η περιπέτεια που αντιμετώπισε με την υγεία της της στέρησε αυτή τη χαρά, όμως η τύχη της έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη μητρότητα, όταν μπήκε στη ζωή της η Βερόνικα.
«Δεν μπορούσα να κάνω παιδιά γιατί έπαθα καρκίνο. Τότε ήμουν 35 χρόνων, ηλικία κατά την οποία μια γυναίκα ονειρεύεται να γίνει μητέρα και να αποκτήσει παιδιά. Δεν το πίστεψα ποτέ. Ο άνθρωπος πάντα ζει με την ελπίδα. Έτσι κι εγώ έλεγα πάντα ότι κάτι θα γίνει και θα καταφέρω να γίνω μητέρα. Και τελικά αυτό που έγινε ήταν η… Βερόνικα», συνέχισε η ηθοποιός.
Και καταλήγει η Βάσια Τριφύλλη «είχα πει στον εαυτό μου πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Και είχα πάρει απόφαση πως αν μου μένει λίγος καιρός για να ζήσω, θα τον ζήσω. Μην ξεχνάς ότι όλα αυτά συνέβαιναν σε μια περίοδο που γνώρισα μεγάλη επιτυχία και είχα τόσο πολλή δουλειά, που δεν προλάβαινα ούτε να σκεφτώ ότι έχω πρόβλημα. Με θυμάμαι να λιποθυμώ από την κούραση και την εξάντληση στο Ραντεβού στα τυφλά και να σηκώνομαι να συνεχίζω σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Διότι την εποχή του παιχνιδιού η αρρώστια ήταν στο φόρτε της και έκανα ακτινοβολίες για να την αντιμετωπίσω».
