Βαγγέλης Ιωαννίδης: Ο μικρός γιος του Λάμπρου Κωνσταντάρα στην ταινία “Ο Στρίγγλος που έγινε αρνάκι” ήταν το παιδί θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Βαγγέλης Ιωαννίδης μας χάρισε μοναδικές στιγμές στις ταινίες που έπαιξε στον ελληνικό κινηματογράφο.
Ήταν ο ξανθός νεαρός που έμπαινε στο σπίτι με τη μηχανή και έκανε έξαλλο τον πατέρα του Λεωνίδα Πετροχείλο και όταν του ζητούσαν χάρη έλεγε «Πάλι εγώ;».
Στην ταινία ο Κωνσταντάρας έλεγε στην Κοντού ότι ήταν ο τρίτος και φαρμακερός, ο μοτοσικλετιστής. Ενσάρκωσε επίσης τον γιο του Παπαγιαννόπουλου στην ταινία του 1967 «Γαμπρός από το Λονδίνο».
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Βαγγέλης Ιωαννίδης είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1948 και είχε καταγωγή από τη Μικρά Ασία.
Μεγάλωσε φτωχικά, χωρίς πατέρα μαζί με την αδερφή του.
Τον ανακάλυψε ο Νίκος Κούνδουρος στο Κολωνάκι όταν είχε πάει στη δεξαμενή με τους φίλους του. Τότε, ήταν μόλις τεσσάρων ετών.
Όπως είχε πει, πιτσιρικάς ήταν ωραίος τύπος. Είχε φακίδες, μακρύ ξανθό μαλλί και είχε χαρακτηριστική φιγούρα του κινηματογράφου.
Από μικρός στον κινηματογράφο
Στα πέντε του χρόνια συνεργάστηκε πρώτη φορά με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στην ταινία «Ο τυφλός Άγγελος».
Ο Κωνσταντάρας ήταν πάρα πολύ καλός άνθρωπος, ήρεμος και του είχε μεγάλη συμπάθεια, είχε πει σε συνέντευξή του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Επίσης στα 9 του χρόνια είχε συνεργαστεί και με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θέατρο.
Μάλιστα, ο Αλεξανδράκης του είχε κάνει δώρο ένα ποδήλατο, καθώς μέχρι τότε πήγαινε στο θέατρο Άλφα με τα πόδια μόνος του.
Σε ηλικία 11 ετών έπαιξε στην ταινία «Αγνές Ψυχές» όπου υποδύθηκε τον Λάμπρο. Ακολούθησαν οι ταινίες «Της μιας δραχμής τα γιασεμιά».
«Το ποτάμι», «Το αγρίμι» και βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην ταινία «Μικρές Αφροδίτες» το 1963.
Μέχρι την ηλικία των 15 ετών είχε ήδη προλάβει να παίξει σε 10 ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ήταν το ξανθό αγόρι με τα γαλανά μάτια και το γλυκό προσωπάκι.
Έπαιξε συνολικά σε 25 ταινίες, όμως αποφάσισε να σταματήσει την καριέρα του στον κινηματογράφο μετά τις ταινίες «Ο Στρίγγλος που έγινε αρνάκι» και ο «Γαμπρός από το Λονδίνο».
Όταν μου έλεγαν «θα γίνεις ηθοποιός;, εγώ δούλευα στην οικοδομή και το ευχαριστιόμουν», είχε αποκαλύψει.
Όπως είπε δεν είχε όνειρο να γίνει ηθοποιός και δεν του άρεσε ο χώρος.
Η εξομολόγησή του
Επίσης, προερχόταν από φτωχή οικογένεια και έπρεπε να βρει μια δουλειά με χρήματα, όπως είχε πει αρκετά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Όμορφος Κόσμος το πρωί» . Από τότε δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στο κινηματογραφικό πανί, ωστόσο, έγραψε τη δική του ιστορία ως παιδί- θαύμα στον ελληνικό κινηματογράφο.
Ο Βαγγέλης Ιωαννίδης έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τις ατάκες του και το ξύπνιο μουτράκι του.
Κάθε φορά που βλέπουμε τις ταινίες που συμμετείχε, η παρουσία του μας φέρνει χαρά και χαμόγελα.
