Την Τριαντάφυλλη Μπουτεράκου την είχαμε γνωρίσει μέσα από τη σειρά «Κλεμμένα όνειρα». Έως τότε η γλυκιά ηθοποιός δεν είχε απασχολήσει τα ΜΜΕ και τα κουτσομπολίστικα έντυπα μέχρι τη στιγμή που νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική.
Της: Έπη Τρίμη
Μάλιστα ως βόμβα είχε σκάσει η είδηση το 2016 ότι ανήμερα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου η ηθοποιός που νοσηλευόταν στο Δαφνί, το είχε σκάσει, καταγγέλλοντας μάλιστα τους γονείς της για παράνομο εγκλεισμό λόγω περιουσιακών θεμάτων. Το δε θρίλερ της απόδρασής της κυριαρχούσε σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές.
Η νοσηλεία στην ψυχιατρική κλινική
Δύο χρόνια αργότερα, και ενώ η Μπουτεράκου είχε έρθει πιο κοντά με τους γονείς της, αποφάσισε να νοσηλευτεί με τη θέλησή της στην ψυχιατρική κλινική, με σκοπό να φύγει κάθε ρετσινιά από πάνω της και να αποδείξει σε όλους πως είναι καλά στην υγεία της.
Η ίδια μάλιστα τότε είχε μιλήσει τότε στην «Espresso»: «Ήθελα να γνωρίσω στους δικούς μου ανθρώπους τον νέο μου σύντροφο, με σκοπό να επισημοποιήσουμε κάποια στιγμή τη σχέση μας. Εκεί, ανάμεσα σε μένα και στους γονείς μου, έγιναν πολλά που δεν θέλω να θυμάμαι. Φεύγοντας από το σπίτι μου, βρισκόμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Όταν είδα λοιπόν ένα περιπολικό απέναντι από το σπίτι, το πλησίασα και μετέφερα στους αστυνομικούς όλη την ιστορία που είχε συμβεί. Εκείνοι είδαν ότι ήμουν σε άθλια κατάσταση, αλλά δεν μπορούσαν, όπως μου είπαν, να κάνουν τίποτα και με παρέπεμψαν να πάω να κάνω καταγγελία στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Δεν το έκανα γιατί, όπως τους εξήγησα, λόγω της αργίας του Δεκαπενταύγουστου δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Όλα υπολειτουργούσαν».
Η απέλπιδα προσπάθεια για βοήθεια από τον σύντροφό της , το κάταγμα και η επιλογή να μπει στο Δαφνί
«Από εκεί έφυγα και πήγα στην επιχείρηση του συντρόφου μου τρέχοντας. Πήγα να περάσω από μια σχισμή που υπήρχε στη μάντρα με σκοπό να του μεταφέρω ένα μήνυμα για να με βοηθήσει. Ήταν το συνθηματικό μας αυτό το μέρος. Εκεί χτύπησα και αριστερό μου χέρι, που έπαθε συντριπτικό κάταγμα. Οι άντρες της εταιρίας σεκιούριτι που με είδαν να προσπαθώ να μπω στον φυλασσόμενο χώρο με έπιασαν φοβούμενοι ότι θα τους ληστέψω. Όμως μετά κατάλαβαν ότι δεν είμαι κλέφτρα! Τους εξήγησα ότι απλά ήθελα να μεταφέρω στον σύντροφό μου το μήνυμα για να με βοηθήσει. Με λίγα λόγια, επιδίωξα να μπω σε ένα ίδρυμα και όχι στις φυλακές, για να είμαι ασφαλής. Ήθελα ένα καταφύγιο εκείνη τη στιγμή να κουρνιάσω. Τίποτα άλλο. Και με έβαλαν στο Δαφνί, στον 5ο θάλαμο του 9ου τμήματος, για να έχω ένα μέρος ασφαλές να μένω», έλεγε τότε η Μπουτεράκου!
Οι μηνύσεις
Η ίδια μάλιστα είχε μηνύσει τους γονείς της μαζί και τον συγγενή της, που την είχαν κλείσει χωρίς τη θέλησή της στο ψυχιατρικό ίδρυμα. Σήμερα η ηθοποιός, με ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που υπέγραψαν τόσο οι γονείς της όσο και ο συγγενής της, δίνει τέλος στην περιπέτειά της, αναφέροντας χαρακτηριστικά σε κάποιο σημείο της τετρασέλιδης συμφωνίας που έχουν κάνει: «Πιο συγκεκριμένα οι 2ος, 3ος, 4ος των υπογραφόντων δηλώνουν ότι σέβονται και υπολήπτονται, όχι μονάχα επ’ ευκαιρία των εκκρεμών ποινικών δικών εις βάρος τους, την 1η υπογράφουσα, διαβεβαιώνοντας ρητά, κατηγορηματικά και ανεπιφύλακτα προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν προτίθενται να της δημιουργήσουν παρόμοια προβλήματα στο μέλλον ούτε να αμφισβητήσουν άμεσα ή έμμεσα την ψυχική και συναισθηματική της υπόσταση, ενώ η οποιαδήποτε προηγηθείσα αμφισβήτηση υπήρξε απόρροια εσφαλμένης και επιπόλαιης εκτίμησης της εν γένει καταστάσεως από πλευρά τους».
Οι γονείς μου δεν αποδέχτηκαν ποτέ τη δουλειά μου
Η ίδια συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα, όμως αυτή τη φορά είναι αποφασισμένη να προχωρήσει μόνη της: «Είμαι σε μια παγιωμένη κατάσταση, εγώ ήμουν με τη θέληση μου εκεί μέσα για να τους βοηθάω; Είναι άδικο που προσπαθούσα τόσα χρόνια, δεν αποδέχθηκαν ποτέ τη δουλειά μου και το έφτασαν στα άκρα. Το απόλυτο δράμα τους ήταν ότι έγινα ηθοποιός. Το δικό μου δράμα ήταν πως ήμουν άριστη μαθήτρια, σημαιοφόρος, και η ζωή μου ήταν προδιαγεγραμμένη, γιατί ο καλός μαθητής έπρεπε να γίνει μόνο γιατρός ή δικηγόρος. Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε από τα 17— Ενώ είμαι και καθηγήτρια αγγλικών και διακοσμήτρια και προσπαθούσα να αποδείξω πως μπορώ να σταθώ και με τα πτυχία μου, εκείνοι δεν το δέχονταν. Εγώ προσπαθούσα να τους έχω κοντά μου και με τους φίλους μου και στις πρεμιέρες μου… Δεν το αποδέχθηκαν ποτέ. Δεν αποδέχθηκαν εμένα, ούτε το γεγονός ότι ήμουν χαρούμενη» λέει.
Όμως ακόμα και όταν εκείνη εμφανιζόταν στην τηλεόραση, καθώς έχει παίξει σε επιτυχημένες σειρές, οι γονείς της δεν την… καμάρωναν: «Δεν είδαν ποτέ τις σειρές όπου έπαιζα στην τηλεόραση. Κοίταζαν άλλο κανάλι και είχα συνηθίσει να μην το αποδέχονται. Εγώ δεν είπα πως παρατάω την ηθοποιία».
Δικαιωμένη ηθικά και ψυχικά
Από την πλευρά της η ηθοποιός, μιλώντας σήμερα αποκλειστικά στην «Espresso» για το αίσιο τέλος της περιπέτειάς της, λέει χαρακτηριστικά: «Νιώθω δικαιωμένη και ηθικά και ψυχικά έπειτα από πέντε ολόκληρα χρόνια. Όπως ήρθε η κάθαρση στον χώρο του θεάτρου, έτσι ήρθε η κάθαρση και στην προσωπική μου ζωή. Δοξάζω τον Θεό γιατί είχα την αγκαλιά όλων των ηθοποιών σε αυτή την περιπέτειά μου. Υπήρξα λίγο αφελής στα ανθρώπινα συμφέροντα. Δεν περίμενα ότι κάποια κληρονομικά θέματα θα ήταν πάνω από τους δεσμούς αίματος με κάποιους ανθρώπους. Όλο αυτό που βίωσα ήταν ένα μίσος. Η υπόθεση αυτή λοιπόν κλείνει με ένα ιδιωτικό συμφωνητικό. Οι μηνύσεις που είχα κάνει αφορούσαν τους γονείς μου, καθώς και ένα συγγενικό μου πρόσωπο. Δεν είχα κάτι με τους γονείς μου, αλλά με τους συγγενείς μου, οι οποίοι τους παρέσυραν σε όλη αυτή την περιπέτεια. Τους γονείς μου τους λατρεύω. Όσους ήταν δίπλα μου, όπως ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο Αλέξανδρος Πετρίδης, η δικηγόρος μου Νάντια Μπιθέλη, καθώς και όλους τους φίλους, γνωστούς και αγνώστους, τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».
Η νέα ζωή
Πλέον, έχοντας στα χέρια της το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ εκείνης και των συγγενών της, απέσυρε τις μηνύσεις εναντίον τους και άρχισε μια νέα ζωή μάλιστα ήταν έτοιμη να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας αλλά τελευταία στιγμή έκανε πίσω.
