Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγόρασε τη θαλαμηγό του το 1953 αντί μόλις 34.000 δολαριών. Λογικό αφού επρόκειτο για μία υπό απόσυρση ανθυποβρυχιακή φρεγάτα (καναδικής κατασκευής). Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την απόβαση στην Νορμανδία, πουλιόταν για παλιοσίδερα.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης όμως την οραματίστηκε ως το πλωτό σπίτι του. Μετατρέποντας τη στην περίφημη «Χριστίνα», την υπερπολυτελή θαλαμηγό του. Το γιοτ αναψυχής που θα εξελισσόταν σε σύμβολο για εκείνον.
Χρειάστηκε 4 εκατομμύρια δολάρια για να το κάνει. Ένα ποσό αστρονομικό για τα μέσα της δεκαετίας του ’50. Το αποτέλεσμα όμως ήταν εκθαμβωτικό. Έως και ο βασιλιάς της Αιγύπτου, Φαρούκ την είχε αποκαλέσει ως την «τελευταία λέξη στη χλιδή».
«Αυτό είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο που δεν αισθάνομαι ξένος», έλεγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης για τη «Χριστίνα». Και πράγματι, οι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντός του ισχυρίζονται ότι πουθενά δεν αισθανόταν τόσο ευτυχισμένος. Μόνο όταν βρισκόταν επάνω στην 99 μέτρων θαλαμηγό του.
Ο Φαρούκ ήταν μόνο ένας από τους διάσημους του πλανήτη που φιλοξενήθηκαν σε αυτήν. Μεταξύ άλλων την επισκέφτηκαν ιστορικές προσωπικότητες της πολιτικής και του θεάματος. Όπως ο Ουίστον Τσώρτσιλ, ο Τζον Φ. Κένεντι, ο Τίτο, η Μέριλιν Μονρόε, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Φράνκ Σινάτρα, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο πρίγκιπας Ρενιέ και η Γκρέις Κέλι. Φυσικά δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη Μαρία Κάλας.
Η βιβλιοθήκη της θαλαμηγού ήταν γεμάτη με έργα Ελλήνων κλασικών συγγραφέων. Τα σκαμπό του μπαρ ήταν καλυμμένα με δέρμα λευκής φάλαινας. Ο πυθμένας της πισίνας υψωνόταν έως το επίπεδο του καταστρώματος και μετατρεπόταν σε πίστα χoρού. Διακοσμημένη με ψηφιδωτά που απεικόνιζαν σκηνές της ελληνικής μυθολογίας.
Για τον εαυτό του ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε κρατήσει μια σουίτα τεσσάρων δωματίων. Με μπανιέρα από μπλε μάρμαρο Σιένας. Απομίμηση λουτρού από μινωϊκό ανάκτορο. Τους τοίχους κάλυπταν βενετσιάνικοι καθρέφτες. Υπήρχαν άλλες εννέα σουίτες. Που η κάθε μία είχε το όνομα ελληνικού νησιού. Στην «Ιθάκη» έμεναν πάντα οι εκλεκτότεροι προσκεκλημένοι, όπως οι προαναφερθέντες.
Η μοντέρνα τεχνολογία αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της θαλαμηγού. Με πρωτοποριακά για την εποχή τους συστήματα: ραντάρ, επικοινωνιακά μέσα, κλιματισμό, ηλεκτρονικό έλεγχο, της θερμοκρασίας του νερού στην πισίνα και πολλά άλλα.
Μετά το θάνατο του Ωνάση, το 1975, η κυριότητα του γιοτ μεταβιβάστηκε στην Χριστίνα. Εκείνη το δώρισε στο ελληνικό κράτος για να χρησιμοποιηθεί ως προεδρική θαλαμηγός. Μετονομάστηκε σε «Αργώ», όμως γρήγορα εγκαταλείφθηκε και παραδόθηκε στη φθορά.
Το 1998 το αγόρασε ο Έλληνας εφοπλιστής Τζων Πωλ Παπανικολάου, φίλος της οικογένειας Ωνάση. Επανέφερε το αρχικό όνομα προσθέτοντας και το όμικρον «Ο» και ανακαίνισε το σκάφος από το 1999 μέχρι και το 2001, πληρώνοντας πάνω από 50 εκατομμύρια δολάρια! Από το 2005 μέχρι σήμερα η «Χριστίνα Ο» είναι διαθέσιμη για ναύλωση έναντι περίπου 450.000 ευρώ την εβδομάδα.
Πλέον διαθέτει μία προεδρική σουίτα, 18 καμπίνες επιβατών καθώς και πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους που συνδέονται μεταξύ τους με μία κεντρική σπειροειδή σκάλα. Τα πρυμναίο κύριο κατάστρωμα διαθέτει πισίνα με έναν ψηφιδωτό Μινώταυρο στο δάπεδο της, το οποίο ανυψώνεται με το πάτημα ενός κουμπιού για να σχηματίσει μία πίστα χορού.
Το κατάστρωμα περιπάτου διαθέτει ελικοδρόμιο. Στο μπαρ «του Άρη», τα σκαμπό είναι φτιαγμένα από μαλακό λεπτό δέρμα Ρυγχοφάλαινας. Επιπλέον, η θαλαμηγός περιλαμβάνει βιβλιοθήκη, αθλητικό κέντρο, παιδότοπο, κέντρο ομορφιάς, γυμναστήριο, τζακούζι και χώρο για μασάζ.