Με αφορμή την παράσταση που πρωταγωνιστεί στο θέατρο Άβατον, «Του τραγουδιού το παραμύθι» η Αλίκη Κατσαβού άνοιξε την καρδιά της και μίλησε στο περιοδικό Χάι για τον αγαπημένο της Κώστα Βουτσά και τον μονάκριβο γιο της, Φοίβο.
Σε θυμάμαι να λες πως στις αρχές της απώλειας του Κώστα Βουτσά ο μικρός Φοίβος ρωτούσε συνέχεια που είναι ο μπαμπάς του. Σήμερα οι ερωτήσεις αυτές έχουν μειωθεί; Έχει αποδεχτεί την ιδέα ότι μπαμπάς δεν είναι κοντά μας;
Το έχει απολύτως αποδεχτεί! Είμαι τυχερή γιατί ο Φοίβος αποδείχθηκε πολύ «ανθεκτικός» σε αυτή την ιστορία και αντιλαμβάνεται με έναν πολύ ώριμο τρόπο τη ζωή και τα πράγματα. Νιώθει περήφανος για τον πατέρα του – ακούει από όλους και από μένα φυσικά το πόσο σημαντικός ήταν ως προσωπικότητα και ως καλλιτέχνης – και αυτό του δίνει χαρά. Ελπίζω, στο μέλλον -και ειδικά στην εφηβεία που τη φοβάμαι- να μην εμφανίσει κάποια προβλήματα. Αλλά είμαι σε εγρήγορση και παρακολουθώ τις ανάγκες του και πιστεύω ότι θα τα αντιμετωπίσω όλα σωστά ή και θα τα προλάβω ακόμα.
Τι σου λείπει περισσότερο εσένα από τον Κώστα Βουτσά;
Δεν είναι ένα που μου λείπει! Μου λείπουν τα ξαφνικά απρόσμενα αστεία του, ο υποστηρικτικός παρηγορητικός του λόγος, οι ιδέες του για το θέατρο και τη δουλειά, η αγκαλιά του, το γέλιο του… όλα!
Θέλω να μου πεις ποια ήταν τα τελευταία λόγια που σου είπε ο Κώστας Βουτσάς πριν κλείσει τα μάτια του;
Ο Κώστας προσπαθούσε να μου αφιερώσει ένα τραγούδι, αλλά λόγω της τραχειοστομίας δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τα χείλη του. Έπαιζε ένα ραδιόφωνο στο δωμάτιο. Δεν καταλάβαινα ότι ο Κώστας μου έλεγε «άκου» και δεν πρόλαβα να αναγνωρίσω ποιο τραγούδι ήταν! Του είπα: «Συγγνώμη δεν κατάλαβα, ήθελες να μου το αφιερώσεις;». Και εκείνος έγνεψε καταφατικά! Η κουβέντα του που ξεχώρισα εκείνη την ημέρα ήταν «θέλω να βγω γρήγορα έξω» που έδειχνε ξεκάθαρα την αγάπη του για τη ζωή αλλά και τη δύναμη και το πείσμα του να ξεπερνά τις δυσκολίες!
Έχουν λυθεί τυχόν ζητήματα που προέκυψαν με την περιουσία του Κώστα Βουτσά;
Κανένα «ζήτημα» δεν προέκυψε κατά τη γνώμη μου σε σχέση με την περιουσία του Κώστα. Πριν τον θάνατό του ακόμη τα έντυπα «μοίραζαν κληρονομιές» με ψεύδη, με τα οποία γελούσε και ο ίδιος και αυτό συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του γιατί αυτά θεωρούνται ότι «πουλάνε». Στην πραγματικότητα έγιναν αυτά που ορίζει ο νόμος μετά το θάνατο του. Το μόνο λυπηρό είναι ότι υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν, ακόμη και σήμερα, ότι εγώ πλούτισα χάρη στον Κο5στα. Αυτό δεν ισχύει και το αποδεικνύει η ίδια μου η ζωή.