Η Θεοφανία Παπαθωμά γεννήθηκε στις Σέρρες στις 21 Μαρτίου 1972. Σπούδασε Νομική στη Νομική Σχολή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Κώστα Καζάκου στην Αθήνα. Έχει δίπλωμα άσκησης δικηγορίας, έχει εξασκήσει το επάγγελμα και έχει γράψει και παιδικά βιβλία.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Το 2006 παντρεύτηκε με τον ηθοποιό Πασχάλη Τσαρούχα, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον οποίο ονόμασαν Αχιλλέα. Ο γάμος τους κράτησε μέχρι το 2012, ενώ το διαζύγιό τους βγήκε το 2013.
Η Θεοφανία Παπαθωμά εδώ και επτά χρόνια έχει βρει τον έρωτα στο πλευρό του Γρηγόρη Πετράκου με τον οποίο έχει αποκτήσει και δυο κόρες.
Δεν ζήσαμε και πολύ μαζί χωρίς παιδιά, η σχέση μας διαμορφώθηκε με τα παιδιά, είχε πει η Θεοφανία Παπαθωμά για τη σχέση της με τον Γρηγόρη Πετράκο. Το μυστικό της σχέσης είναι να θέλεις να κάνεις τον άνθρωπό σου χαρούμενο. Να τον κοιτάς στα μάτια και να θέλεις να τον βλέπεις να γελάει. Να τον προστατεύεις από τον κακό σου «εγώ»! Επίσης να μην επιτρέπεις σε κανέναν τρίτο να εισχωρεί σε θέματα οικογένειας και να σου κάνει το σπίτι μπάχαλο.
Η οικογένεια είναι η μαμά, ο μπαμπάς και τα παιδιά. Οι υπόλοιποι δεν πρέπει να έχουν λόγο για τίποτα, διότι προκαλούν προβλήματα. Αναφέρομαι στην ελληνική οικογένεια, που ξέρουμε όλοι πώς λειτουργεί.
Όταν ένα παιδί, μπαίνει στην εφηβεία, αλλάζει, είχε πει η ηθοποιός. Από εκεί που έχεις ένα παιδάκι που το νταντεύεις, ξαφνικά βλέπεις να δημιουργείται απέναντι σου ένας άντρας με προσωπικότητα, με άποψη, με αντίδραση. Από εκεί που τον πήγαινες παντού με το χεράκι, τώρα σε βλέπει έξω και αλλάζει δρόμο (γέλια). Προσπαθώ να είμαι cool απέναντι σε αυτό. Να είμαι όσο το δυνατόν υποστηρικτική και βοηθητική απέναντι στο παιδί, για να μην του δημιουργήσω προβλήματα και να τον βοηθήσω να εξελιχθεί ομαλά.
Οι μικρές μας απασχολούν όλη μέρα και πραγματικά απαιτείται μεγάλη αντοχή και ενέργεια να ανταπεξέλθει κανείς. Γι’ αυτό πρέπει να κάνεις παιδιά στα 20, όπως παλιά! Ο Αχιλλέας βλέπει «Άγριες Μέλισσες», του αρέσουν πάρα πολύ! Επίσης εξέφρασε την επιθυμία πρώτη φορά να γίνει ηθοποιός. Ελπίζω να μην το εννοεί!
«Το συνεργείο είναι πολύ καλό, ο συμπρωταγωνιστής μου άψογος οπότε δεν ήταν τόσο δύσκολο η αλήθεια είναι. Το πιο δύσκολο ήταν ο στάβλος, σε έναν αληθινό στάβλο που ζουν άλογα, μύριζε λίγο. Όλοι είναι εναντίον του Κωνσταντή, το τόσο γλυκό παιδί που μου ζήτησε 100.000 φορές συγγνώμη για αυτή τη σκηνή που γυρίσαμε. Δεν ένιωθε καθόλου καλά. Είναι μια σκληρή σκηνή η αλήθεια είναι. Ζήτησα από την σεναριογράφο να την κάνει ακόμα πιο δραματική. Τον προετοίμασα τον γιο μου, αλλά βέβαια μου είπε να μην τη γυρίσω, μου απαγόρευσε αυτή τη σκηνή αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Του ζήτησα συγγνώμη και ζήτησα την κατανόησή του. Όλα τα επαγγέλματα έχουν τις δυσκολίες τους», είχε πει μεταξύ άλλων η Θεοφανία Παπαθωμά.
Το ντεμπούτο της στην ηθοποιία και την τηλεόραση το έκανε το 1998, ως πρωταγωνίστρια στην τηλεοπτική σειρά του Μανούσου Μανουσάκη “Άγγιγμα ψυχής” στον ΑΝΤ1, με συμπρωταγωνιστή το Σταύρο Ζαλμά. Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε το 2002, στην ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου “Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου”.
Έχει γράψει και σκηνοθετήσει δύο μικρού μήκους ταινίες, το “ΦΥΓΕ ΕΣΥ – ΕΛΑ ΕΣΥ” που βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Δράμας το 2008 και την “ΕΠΕΤΕΙΟ”.
Έχει συγγράψει 4 παιδικά βιβλία, “Οι Περιπέτειες του Ηρακλή Μπιμπερό”, α) Η Σύλληψη, β) Η Κύηση, γ) Η Γέννηση, και το παιδικό μιούζικαλ “Ήρθαν τα Χριστούγεννα”. Έχει μεταφράσει 4 θεατρικά έργα, ενώ έχει σκηνοθετήσει στο θέατρο το έργο του Νιλ Σαιμον “Ο Τελευταίος Εραστής”.
Έχει λάβει δύο βραβεία ως ηθοποιός : αγαπημένης ηθοποιού για το “Άγγιγμα ψυχής” και καλύτερης ηθοποιού για το “Ακροβατώντας”.
Δεν με ενόχλησε κάτι στο σποτ της Πολιτικής Προστασίας, απλά το σχολίασα. Δε σχολίασα το σποτ, σχολίασα τη φωνή της Πολιτικής Προστασίας, δεν αναφέρθηκα σε πρόσωπα. Αυτό το Facebook ο καθένας καταλαβαίνει ότι θέλει από την ανάρτηση που κάνεις και γράφει από κάτω ότι να ναι. Εντελώς άχρηστο μέσο, μόνο συμφορά προκαλεί, κακή ενέργεια. Δεν θα έκανα σποτ αν μου το ζητούσαν για να κλειστεί ο κόσμος μέσα», είχε πει η Θεοφανία Παπαθωμά.
Ο Γρηγόρης είχε φύγει το ίδιο βράδυ στην Πάτρα για δουλειά. Του τηλεφώνησα τα ξημερώματα. Του είπα να μη γυρίσει ακόμα, να περιμένει μέχρι να βεβαιωθώ. Στις πέντε το πρωί οι ωδίνες συνέχιζαν σταθερά. Συμπέρανα ότι η ώρα πλησίαζε. Πήρε τον δρόμο του γυρισμού. Εγώ κοιμήθηκα με την Αγάπη, που με πήρε αγκαλιά και δεν με άφησε όλο το βράδυ, ένιωθα τον πόνο στον ύπνο μου αλλά συνέχιζα να κοιμάμαι εξαντλημένη.
Δεν ήξερε κανείς τα δόλια σχέδιά μου, ούτε η μαμά μου που ήταν στο σπίτι, δεν ήθελα να τρομάξουν. Μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου δεν είχαμε καμία εξέλιξη. Μίλησα με τη μαία, μου πρότεινε να περπατήσω για να το ενεργοποιήσω. Της αντιπρότεινα κολύμπι, συμφώνησε. Πήγα στο Κόκκινο Λιμανάκι, κολύμπησα μία ώρα και όντος στον γυρισμό ο πόνος δυνάμωσε».
Θεοφανία Παπαθωμά: «Λίγο έλειψε να γεννήσω μόνη μου»
«Της ξανατηλεφώνησα, με ρώτησε αν ήθελα να έρθει ή αν προτιμούσα να ξεκουραστώ -προτιμούσα να ξεκουραστώ. Όταν έφτασε στο σπίτι, λίγο πριν τις οκτώ το βράδυ, τα σκυλιά γάβγιζαν, δεν μπορούσε να μπει μέσα. Η μαμά μου φοβόταν, δεν μπορούσε να της ανοίξει και στο σπίτι δεν ήταν κανείς άλλος. Εγώ σίγουρα δεν μπορούσα, βρισκόμουν στην τέλεια διαστολή και είχα αρχίσει την εξώθηση.
Η μαμά μου, που μόλις τότε κατάλαβε ότι θα γεννήσω στο σπίτι, κάθισε σε μια καρέκλα και προσευχόταν. Με ρώτησε, αν βγει τι θα το κάνουμε. Της είπα ότι θα το κρατήσουμε και θα περιμένουμε, έτσι έλεγαν οι οδηγίες που διάβασα. Ευτυχώς, βρέθηκε ο Άγγελος, όνομα και πράμα, ο άντρας της αδερφής του Γρηγόρη που μένει δίπλα μας και άνοιξε την πόρτα.
Η Ελευθερία και η βοηθός της μπήκαν στο σπίτι στις οκτώ και ένα, στις οκτώ και οκτώ γέννησα. Λίγο ακόμα και θα είχα γεννήσει μόνη μου».