Ο Θανάσης Βισκαδουράκης βρέθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ “Στούντιο 4” και μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τη ζωή στο ορφανοτροφείο και τα πρώτα του βήματα στην ηθοποιία.
Σύμφωνα με τον ηθοποιό, ο πατέρας του, μετά το θάνατο της μητέρας του και αδυνατώντας να τον αναθρέψει, πήρε την απόφαση να τον δώσει σε ορφανοτροφείο σε ηλικία 5 ετών, υπογραμμίζοντας «το ’73 με 5 παιδιά, τι κάνει ένας κωφός άντρας με ένα πενιχρό μεροκάματο;».
Σχετικά με τη μέρα που έφυγε από το ορφανοτροφείο, σε ηλικία 18 χρονών, ο Θανάσης Βισκαδουράκης επεσήμανε «μου ήρθε ένα χαρτί που έλεγε ότι είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναίος, που δεν το γνώριζα, και πρέπει να πάω φαντάρος».
Όσον αφορά την επιστροφή του στο πατρικό του σπίτι και την συνάντηση με τον πατέρα του, σημείωσε «ήρθε ο πατέρας μου και συνειδητοποίησα ότι τον έχω στεναχωρήσει πάρα πολύ, γιατί δεν με περίμενε ποτέ στην Αθήνα… τον δικαιολόγησα όμως και μου λείπει πολύ».
Για την ημέρα που έχασε τον πατέρα του, ο Θανάσης Βισκαδουράκης τόνισε «δέχομαι ένα τηλέφωνο από τον αδερφό μου τον κωφό και ακούω κάτι άναρθρες κραυγές, λέω Κατερίνα ο μπαμπάς έχει φύγει και φεύγω σφαίρα με το αμάξι… μπαίνω μέσα στο σπίτι, βλέπω τον μπαμπά και σβήνει επάνω μου, στην αγκαλιά μου».
Τέλος, για τη σημασία των γονιών κατέληξε «αυτό που λέω πάντα στα νέα παιδιά είναι ότι δεν υπάρχει πιο ιερό πράγμα από τον μπαμπά και τη μαμά, προσέχτε τους σαν τα μάτια σας, δεν υπάρχει πιο ωραίο λιμάνι, πιο αληθινό».