Στις αρχές Φεβρουαρίου του 2021, στα πλαίσια του ελληνικού κινήματος #MeToo, γνωστοποιήθηκαν καταγγελίες σε βάρος του ηθοποιού και σκηνοθέτη, Δημήτρη Λιγνάδη, για σεξουαλική κακοποίηση άλλων ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και ανηλίκων.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης, δήλωσε την παραίτησή του από τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή στο Εθνικό Θέατρο στις 6 Φεβρουαρίου, αφού την προηγούμενη μέρα είχε κατατεθεί μήνυση εναντίον του για βιασμό. Στις 20 Φεβρουαρίου ο Δημήτρης Λιγνάδης συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού κατά συρροή και κρατήθηκε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής.
Σήμερα, ο ηθοποιός μεταφέρθηκε στο Κατάστημα Κράτησης Τρίπολης αφού κρίθηκε προφυλακιστέος για βιασμούς ανηλίκων κατά συρροή.
Καταλυτικό ρόλο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του έπαιξε ο πατέρας του, Τάσος Λιγνάδης.
Ποιος ήταν ο Τάσος Λιγνάδης
Ο Τάσος Λιγνάδης, ήταν ιστορικός, φιλόλογος και άνθρωπος του θεάτρου και της διανόησης. Γεννημένος στην Αθήνα αρθρογραφούσε, δίδασκε σε ιδιωτικά σχολεία, διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και διευθυντής της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης της ΕΡΤ.
Ο Τάσος Λιγνάδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926.
Κατά τη διάρκεια των εφηβικών του χρόνων βίωσε τη γερμανική κατοχή ως μέλος της Αντιστασιακής Οργάνωσης ΕΣΑΣ και παράλληλα δραστηριοποιήθηκε στον παράνομο Τύπο ως αρθρογράφος στα περιοδικά Μαθητικά Γράμματα και Νεανική Φωνή.
Με την Απελευθέρωση γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πήρε μέρος στο φοιτητικό κίνημα ως ιδρυτικό μέλος της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγου Πανεπιστημίου) και πρόεδρος της ΠΕΚΕ (Πανσπουδαστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1970 με τίτλο της διατριβής του “Το πρώτο Δάνειον της Ανεξαρτησίας”.
Το 1955 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη και το 1963 εκλέχτηκε λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Φιλοσοφική Σχολή, θέση από την οποία παραιτήθηκε με την επιβολή της Απριλιανής Δικτατορίας.
Εργάστηκε επίσης στη Σχολή Αηδονοπούλου, στο Pierce College και στο Λύκειο του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Σχολή Μωραΐτη οργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, ενώ την περίοδο της Μεταπολίτευσης διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, θέση που κράτησε ως το 1980. Στο Εθνικό Θέατρο εργάστηκε επίσης ως καθηγητής στη δραματική σχολή.
Από το 1977 εργάστηκε στην ΕΡΤ ως σύμβουλος προγράμματος με αρμοδιότητες στο χώρο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διέκοψε ωστόσο τη συνεργασία του, λόγω ιδεολογικών διαφωνιών.
Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1955 από τις σελίδες του περιοδικού της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού Νέον Αθήναιον, όπου δημοσίευσε πολλές μελέτες ως το 1963.
Συνεργάστηκε επίσης με περιοδικά και εφημερίδες όπως τα : Ελληνικά Χρονικά του Λουκή Ακρίτα (1952-1954), Νέα Πορεία (Θεσσαλονίκης), Λόγος (1947), Χρονικό (1972), Νέα Εστία, Επίκαιρα, Νίκη, Εσπερινή, Μεσημβρινή, Η Καθημερινή.
Τι είχε δηλώσει για τον πατέρα του ο Δημήτρης Λιγνάδης
Όπως είχε δηλώσει ο Δημήτρης Λιγνάδης σε συνέντευξή του το 2017, «Με εμπνέουν οι αρχές ζωής του πατέρα μου, Τάσου Λιγνάδη, η ερωτικότητα και η σωκρατικότητά του. Δε με εμπνέει τίποτα στο παρόν, παρά μόνο ο έρωτας και τίποτε άλλο. Αυτή είναι η πηγή έμπνευσής μου».
Η προσωπική ζωή του Δημήτρη Λιγνάδη ήταν γεμάτη σκοτάδια, περίπλοκη, αντιφατική. Έπειτα από τον θάνατο του πατέρα του, γεγονός που τον στιγμάτισε, ο ίδιος είχε δηλώσει παλαιότερα σε συνέντευξη:
«Δεν ανήκα σε μια τυπική οικογένεια, μπαμπάς, μαμά, που βγαίνουν μαζί. Είχαμε καταλάβει από νωρίς ότι υπήρχαν σύννεφα στη σχέση του πατέρα μας με την μάνα μας. Ευτυχώς είχα τον αδελφό της μάνας μου που μας πήγαινε πολλές εκδρομές και κρατάω ότι γύρισα όλη την Ελλάδα.
Πάντοτε θυμάμαι με τον αδελφό μου ότι είχαμε τον φόβο, επειδή ο πατέρας μου έμενε κοντά μας, αλλά αλλού από την μάνα μου, μην φύγει και η μάνα μας. Τον θυμάμαι αυτόν τον φόβο».
«Μπήκα στην Φιλοσοφική θεωρώντας ότι θα γίνω φιλόλογος. Μου άρεσε άλλωστε. Κι ενώ είχα περάσει στο Πανεπιστήμιο, εκείνον τον Σεπτέμβριο, όπως περνούσα έξω από την Δραματική Σχολή του Εθνικού, λέω του πατέρα μου «να δώσω εξετάσεις;». «Κάνε ό,τι θες», μου είπε αλλά «δεν προλαβαίνεις».
