Πρώην φίλο του θεωρεί ο Τάσος Χαλκιάς τον Πέτρο Φιλιππίδη από τη στιγμή που ξεκίνησαν σε βάρος του οι καταγγελίες συναδέλφων του.
Ο Τάσος Χαλκιάς παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου με αφορμή τη θεατρική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο ηθοποιός θέλησε να πάρει σαφή θέση τόσο για όσα ήρθαν στο φως και αφορούν τον χώρο του θεάτρου όσο και τον συνάδελφό του, Πέτρο Φιλιππίδη.
Ο Τάσος Χαλκιάς για το #MeToo
Είσαι μισό αιώνα πάνω στο σανίδι, πως κρίνεις αυτό το «απόστημα» που έσπασε στο θέατρο με τις καταγγελίες περί σεξουαλικών κακοποιήσεων, τα δικαστήρια;
Ο δικός μας χώρος, στον οποίο υπάρχουμε και δρούμε επαγγελματικά, είναι χώρος ιδιαίτερα ευαίσθητος απέναντι στους ανθρώπους που μας βλέπουν, που θέλουν να εισπράττουνν από εμάς καλούς χαρακτήρες, που θέλουν να πιστεύουν ότι δεν είμαστε άνθρωποι που μπορεί να έχουμε στοιχεία αρνητικά μέσα μας. Πιστεύουν ότι είμαστε καλοβαλμένοι στη ζωή, ότι δεν δικαιούμαστε να έχουμε παράπονα και δεν ξέρω και τι άλλο… Σαν τέτοιους που μας θέλει ο κόσμος, δεν μπορεί να πιστέψει ότι μπορεί να βγαίνουν από μας, από το σινάφι το δικό μας, τέτοιους είδους αντιδράσεις κοινωνικές, μέσα από ανθρώπους που αλλιώς τους έβλεπε, αλλιώς τους πίστευε κι αλλιώς είχε τη γνώμη του για αυτούς. Όμως κανένας δεν μπορεί να ξέρει πραγματικά την ώρα που λες «καληνύχτα» με τον άλλον, πως περνάει ο καθένας τη νύχτα του, οτιδήποτε μπορεί να είναι αυτό.
Όπως και να έχει το πράγμα, ασχέτως του τι περίμενε ο καθένας και τι δεν περίμενε, υπάρχουν γεγονότα τα οποία έχουν εκθέσει κάποιους ανθρώπους στην κοινή γνώμη σε σχέση με τη συμπεριφορά τους. Αυτή τη στιγμή τα πράγματα αυτά βρίσκονται στη Δικαιοσύνη. Δεν δικαιούμαστε να μιλάμε εμείς όταν η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία όλοι έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη και όταν είναι στα χέρια της αποφάσεις που θα κρίνουν, γιατί οι άνθρωποι κρίνονται με νόμους, παρενέβησαν νόμους και κρίνονται. Δεν κρίνονται με το κουτσομπολιό που κάποτε τελείωσε και στα κανάλια και οπουδήποτε.
Δεν είχε καταλάβει τι γινόταν στο θέατρο
Κρίνονται με το νόμο, ο οποίος περιμένουμε να βγάλει κάποιες αποφάσεις. Δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο για αυτούς τους ανθρώπους, το τι περιμέναμε ή δεν περιμέναμε, αν πέφτουμε από τα σύννεφα ή όχι, όπου όλα μπορεί να συνέβαιναν – κι επειδή συνέβαιναν τι θα πει αυτό; Ή, αν συνέβαιναν. Εγώ προσωπικά δεν είχα καταλάβει τέτοιου είδους συμπεριφορές από κανέναν, γιατί στο χαρακτήρα μου, ακόμα κι αν δουλεύω μαζί με κάποιον, δεν είναι το κουτσομπολιό σε καμιά περίπτωση. Είναι μόνο η δουλειά μου και τίποτα άλλο. Μα θα μου πεις τόσες παρωπίδες; Γινόταν δίπλα σου και δεν είδες; Δίπλα μου δεν γινόταν τίποτα. Αυτά είναι χαζομάρες, δίπλα σε κανέναν δεν έγινε τίποτα, αυτά όλα που έγιναν; Έγιναν πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες και παράθυρα. Άρα κανείς μας δεν μπορεί να κάνει τον μάγο, ότι ήξερε, ότι είχε καταλάβει, ακούσματα χιλιάδες έχω ακούσει.
Όμως ο Πέτρος Φιλιππίδης το παραδέχθηκες ο ίδιος ότι ήταν… είναι (;) φίλος σου;
Και βέβαια ήταν φίλος μου, ο ίδιος το παραδέχθηκα. Ποιος θα το παραδεχθεί ο διπλανός μου; Αδελφικός μου φίλος ήταν. Το ρήμα βάλε σωστά. ΉΤΑΝ φίλος μου. Δεν έχω επαφές με την οικογένειά του ούτε με τον ίδιο από τότε που τον συνέλαβαν. Ο καθένας κρίνει με τα δικά του μέτρα. Εγώ θέλω να λέω τα πράγματα ως έχουν αυτή τη στιγμή. Αν ο Πέτρος αποδειχθεί πανηγυρικά αθώος και εγώ θα ξανακοιταχτώ. Κατάλαβες;
