Ο Τάκης Σαγιώρ ήταν από τους πρώτους μεγάλους χορευτές της Ελλάδας. Σκηνοθέτησε και έντυσε με τις εμπνευσμένες χορογραφίες του, επιθεωρήσεις των μεγαλύτερων συγγραφέων του τόπου μας ενώ εμφανίστηκε και στα μεγαλύτερα θέατρα.
Της: Έπη Τρίμη
Έχει παίξει σε 20 ελληνικές ταινίες ενώ για πολλά χρόνια, πάνω στη σκηνή ή πίσω από αυτή, είναι ο καλλιτέχνης που κινεί τα νήματα στις έξοχες χορογραφίες του.
Αργότερα, ο Σαγιώρ έμεινε για λίγο διάστημα μακριά από τα φώτα, από τη δημοσιότητα, από το θέατρο. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και άνοιξε μια σχολή χορού.
Σήμερα, μένει στην Αθήνα. Δεν έχει δική του σχολή χορού, ασχολείται όμως ενεργά με το αντικείμενο του. Ασχολείται με χορογραφίες, διδασκαλία κλασικού μπαλέτου, αλλά και με διδασκαλία (ιδιωτικά ή σε σχολές) λαϊκών χορών, καθώς και μοντέρνου χορού, σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ειδικεύεται δε στις μικρές ηλικίες, δίνοντας στα παιδιά τα απαραίτητα εφόδια, που χρειάζονται στο ξεκίνημά τους, για μια σωστή πορεία στο δύσκολο αυτό καλλιτεχνικό χώρο.
Ο Τάκης Σαγιώρ, ο οποίος δηλώνει ότι και σήμερα, παρά τα 81 του χρόνια νοιώθει δραστήριος και ζωντανός σα νέος, εξέφρασε την πίκρα για το συμπεριφορά που στην τρυφερή εφηβική του ηλικία δέχθηκε από τον πατέρα του με ξύλο και προσβολές, επειδή του είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός. Κακοποίηση που τον ανάγκασε, σύμφωνα με τη διήγησή του, να αποδράσει από το νησί και να πάει με 70 δραχμές στην τσέπη στη Αθήνα αναζητώντας ακόμα και κεραμιδί για να κοιμηθεί το πρώτο διάστημα.
Ο Τάκης Σαγιώρ αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς και πετυχημένους χορευτές και χορογράφους του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ο ίδιος, μιλώντας στην Espresso μίλησε μεταξύ άλλων για τα παιδικά του χρόνια και τον πατέρα του λέγοντας: «Γεννήθηκα και έζησα τα παιδικά μου χρόνια στην Κέρκυρα. Ο πατέρας μου είχε ιχθυοπωλείο στο νησί. Δεν μας έλειψε τίποτα οικονομικά ως παιδιά. Ο πατέρας, όμως, αδιαφορούσε για τα θέλω μας, ήταν ο τύπος τού «αποφασίσω και διατάζω» και ήθελε να μας κάνει δικηγόρους, γιατρούς κ.λπ. Από μικρός είχα καλλιτεχνική τάση. Θυμάμαι είχε έρθει στο νησί ο Γιώργος Οικονομίδης μαζί με την Καλή Καλό και τον θίασό τους και ενθουσιάστηκα. Έτσι, άρχισα και έκανα μιμήσεις σε φίλους μου.
Μια φορά με ρώτησε ο πατέρας μου τι θέλω να γίνω και του απάντησα ηθοποιός, μου έδωσε μια σφαλιάρα και ξεκίνησε το ξύλο. Γύρω στα 14 μου χρόνια η κατάσταση ξέφυγε και σε μια μας διαμάχη με κυνηγούσε με μαχαίρι να με σφάξει. Έτσι, λοιπόν, μέσα σε μια μέρα με 70 δραχμές στην τσέπη πήρα το πρώτο πλοίο της γραμμής και έφυγα για την Αθήνα. Όταν τα κατάφερα και το όνομά μου έγινε γνωστό, ο πατέρας μου δεν ήθελε να με δει ούτε στο θέατρο ούτε στην τηλεόραση. Μέχρι το τέλος της ζωής του, τον είδα προτού πεθάνει και μου έδωσε την ευχή του, λέγοντάς μου «τα κατάφερες μια χαρά στη ζωή σου», δεν είχαμε καμία επικοινωνία. Τον είχα συγχωρήσει για όλα αυτά που μου έκανε, αλλά πάντα είχα μια παγωμάρα μαζί του. Δεν συγχωρώ όμως την κοινωνία, διότι η κοινωνία δημιουργεί τέτοιους τύπους σαν τον πατέρα μου».
«Ήρθα, στην Αθήνα σε ηλικία 14 ετών και έζησα δύο τραγικά χρόνια. Δεν είχα πού να μείνω και κοιμόμουν για έξι μήνες έξω από το θέατρο του Ρεξ, άστεγος. Είχα πάει να βρω τη Ρένα Βλαχοπούλου, καθώς ήταν και αυτή από την Κέρκυρα, και της ζήτησα δουλειά. Τότε, με έβαλε σε έναν θίασο, πίσω πίσω στο μπαλέτο, και ξεκίνησα να παίρνω ένα μεροκάματο. Έτσι ξεκίνησα με τα πρώτα μου χρήματα και γράφτηκα στη σχολή χορού της Έλλης Ζουρούδη, που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα.
«Όλοι οι πρωταγωνιστές του θεάτρου και του κινηματογράφου είχαν μεγάλο ταλέντο. Προσωπικά, θέλω να μείνω στους χαρακτήρες των ανθρώπων που τους ξεχώρισα. Κακοί χαρακτήρες αρχικά ήταν ο Σταύρος Παράβας και ο Γιώργος Πάντζας, ήταν κομπλεξικοί και πίστευαν ότι είναι καλύτεροι από αυτό που άξιζαν. Όπως επίσης και η Ρένα Βλαχοπούλου δεν ήταν καθόλου καλός χαρακτήρας, παρόλο που με βοήθησε, μου άνοιξε την πόρτα και μετά μου την έκλεισε. Όταν ξεκινήσαμε και γίναμε γνωστοί μαζί με τη Λουίζα Μελίντα, μας φώναξε ο Μπουρνέλης να παίξουμε σε παράστασή του. Ήθελε να μας βάλει κουαρτέτο μαζί με τον Φώτη Μεταξόπουλο και τη Νάντια Φοντάνα. Ξεκινήσαμε τις πρόβες, αλλά η Φοντάνα αντέδρασε και δεν μας ήθελε. Πήγε τότε ο Μεταξόπουλος και είπε στον Μπουρνέλη ότι δεν θέλει να συνεργαστούν μαζί μας. Ο Μπουρνέλης αντέδρασε και απάντησε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να διώξω τον Τάκη και τη Λουίζα. Τότε, πήγε ο Μεταξόπουλος στη Βλαχοπούλου, που ήταν η πρωταγωνίστρια της παράστασης, και της ζήτησε να φύγουμε. Πήρε η Βλαχοπούλου τον Μπουρνέλη και του είπε ή θα φύγουν αυτοί ή εγώ. Έτσι, λοιπόν, η Ρένα Βλαχοπούλου μεσολάβησε ώστε να μην είμαστε στην παράσταση. Ύστερα από χρόνια βέβαια με τη Ρένα τα βρήκαμε και γίναμε καλοί φίλοι».
Ο Τάκης Σαγιώρ έχει κάνει τρεις γάμους στη ζωή του, αλλά ταυτόχρονα δήλωνε ότι τον έλκυαν και οι άνδρες, αρνούμενος να κρύψει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις σε πολύ δύσκολες εποχές. «Όταν έκανα έναν δεσμό με μια γυναίκα και φτάναμε και στον γάμο, ήθελα να ξέρει τα πάντα για εμένα και να μην έχω κρυφή ζωή. Το 90% στο θέατρο ζούνε διπλή ζωή, και ας με πούνε συκοφάντη. Σε όποιον δεσμό έκανα με γυναίκα, ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή και γνώριζαν τα πάντα για εμένα. Δεν έχω το παραμικρό παράπονο από την κοινωνία και το κοινό, κανείς δεν μου άσκησε bullying για τις επιλογές μου», αναφέρει στη συνέντευξή του.
Θεωρεί ως μεγάλο σταθμό της ζωή του το γάμο και η συνεργασία με τη χορεύτρια Λουίζα Μελίντα, με την οποία υπήρξε περίφημο ζευγάρι στη ζωή και τη σκηνή: «Μέσα από τη Λουίζα διαμορφώθηκε η προσωπικότητά μου. Ήταν τόσο ευγενικό και καλό παιδί και τόσο ηθική, που για εμένα ήταν τα πάντα. Σαν τη Λουίζα Μελίντα καμία άλλη στη ζωή μου!»