Ο Στέλιος Καζαντζίδης, η ζωή του οποίου έγινε ταινία στη μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα, έζησε μία έντονη ζωή και άφησε μία σπουδαία παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ο τραγουδιστής γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931, στη Νέα Ιωνία Αττικής και πέθανε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου 2001.
Είκοσι τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, η ζωή του ζωντάνεψε στον κινηματογράφο, καθώς έκανε πρεμιέρα η ταινία «Υπάρχω», αποδεικνύοντας ότι δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης ο τραγουδιστής του λαού
Ο τραγουδιστής έγινε η φωνή μιας πονεμένης γενιάς, που πάλευε για να επιβιώσει, που αδικήθηκε, που κυνηγήθηκε. Τραγούδησε τους καημούς, τους έρωτες, τις πίκρες, τις αδικίες του κόσμου.
Ήταν η φωνή – σύμβολο μιας κοινωνίας που αγωνιζόταν να σταθεί στα πόδια της και αιμορραγούσε από τη μάστιγα της ξενιτιάς, τραγούδησε το μόχθο του εργάτη, τον καημό και το θυμό του μετανάστη, την αγωνία και τους πόθους των απλών ανθρώπων της δουλειάς.
Με τη δυνατή, καθαρή και με σπάνιες αποχρώσεις φωνή του, «μίλησε» στις καρδιές τους, ερμηνεύοντας σπουδαία λαϊκά τραγούδια.
Ο ίδιος υποστήριζε πάντα ότι «λαϊκός τραγουδιστής είναι αυτός, που εκφράζει τα προβλήματα, τα παράπονα και τις αγωνίες του απλού κόσμου. Πρέπει να βγάζει από μέσα του πόνο για να απαλύνει τον πόνο αυτών που τον ακούνε.
Εκείνος από πολύ νωρίς ένιωσε τι σημαίνει πόνος, κοινωνική αδικία, αγώνας για την επιβίωση, καθώς στην αρχή της εφηβείας του έμεινε ορφανός από πατέρα.
Ο Χαράλαμπος Καζαντζίδης καταγόταν από τα Κοτύωρα του Πόντου. Χτίστης στο επάγγελμα, ήταν στα χρόνια της κατοχής ενεργός στην Εθνική Αντίσταση, οργανώθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και δούλεψε για την Επιμελητεία του Αντάρτη (ΕΤΑ). Λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, ο πατέρας του έφηβου Στέλιου δολοφονήθηκε από παρακρατικούς αντικομμουνιστές.
Έτσι, αναγκάστηκε να γίνει ο προστάτης της οικογένειάς του από παιδί
Το ατύχημα που στέρησε την πατρότητα στον Στέλιο Καζαντζίδη
Τα βάσανα συνεχίστηκαν και κατά τη στρατιωτική του θητεία, όταν ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων. Η Βάσω Καζαντζίδη, σε συνέντευξή της στη «Μηχανή του Χρόνου» είχε υπογραμμίσει ότι όταν ήταν φαντάρος ο Στέλιος, τον έκλεισαν σε ένα στάβλο, για να τον τιμωρήσουν για τα κομμουνιστικά πολιτικά του φρονήματα. Εκεί, όπως της είπε ο ίδιος, υπήρξε ένα ατύχημα με ένα άλογο, που του στέρησε την πατρότητα. Ο γιατρός που τον εξέτασε τότε, του είπε: «Τη ζωή σου τη γλίτωσες, αλλά δεν θα κάνεις παιδιά».
Ωστόσο, η νονά του τραγουδιστή, Μαρία Κιουρτσόγλου, ισχυρίστηκε πως η στειρότητα του Καζαντζίδη δεν οφειλόταν σε κλοτσιά από άλογο, αλλά στον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκε από έναν ανώτερό του, όταν ήταν φαντάρος. Ο αξιωματικός έσυρε και χτύπησε με μανία τον τραγουδιστή. Ένα από τα άγρια χτυπήματα, τον βρήκε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη.
Αvατριχιάζει η Βάσω: «Ο Στέλιος Καζαντζίδης δυστυχώς δεν έχει φύγει, η καρέκλα του, στο τραπέζι που τρώμε είναι… εκεί»
Σήμερα, 17 Σεπτεμβρίου κλείνουν 23 χρόνια από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος άφησε πίσω του σπουδαίο έργο και μοναδικές ερμηνείες που συνεχίζουν να θεωρούνται αξεπέραστες.
Το 2001, σαν σήμερα, ο Στέλιος Καζαντζίδης πέρασε στην αιωνιότητα αλλά 23 χρόνια μετά, είναι σαν να μην έφυγε ποτέ για το μεγάλο ταξίδι αφού τα τραγούδια του ακούγονται μέχρι σήμερα, οι νέες γενιές διψούν να μάθουν το ρεπερτόριό του ενώ σύντομα πρόκειται να δούμε στις σκοτεινές αίθουσες βιογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα, να υποδύεται τον αξέχαστο τροβαδούρο.
Η Βάσω Καζαντζίδη, η γυναίκα που λάτρεψε ο Στέλιος -και τον λάτρεψε και εκείνη- συνεχίζει να κουβαλάει στις πλάτες της ένα βαρύ φορτίο που είναι να συνεχίσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τιμάται, όποτε είναι αυτό δυνατόν, η μνήμη του. Για την ίδια, ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν έφυγε ποτέ. Είναι κάτι που την πονάει, όμως πάντα βρίσκει, λόγω καθημερινότητας και υποχρεώσεων, τη δύναμη να παίρνει ανάσα και να προχωρά. Όπως προχωρά και η ζωή. Δεν ξεχνά, όμως, ποτέ τον άντρα που τη λάτρεψε αλλά και τον καλλιτέχνη που σημάδεψε τόσο ανεξίτηλα το καθαρόαιμο λαϊκό τραγούδι. Η Βάσω Καζαντζίδη, 23 χρόνια μετά τον θάνατό του, μιλάει για τον Στέλιο Καζαντζίδη της καρδιάς της, τον Στέλιο Καζαντζίδη του Ελληνισμού αλλά και για τον Στέλιο Καζαντζίδη του κινηματογράφου που θα δούμε μέσα από τις ερμηνείες του Χρήστου Μάστορα…
«Για μένα ο Στέλιος δεν έχει φύγει» εξομολογείται η Βάσω Καζαντζίδη στο gossip-tv και την Ελένη Ζούμη και συνεχίζει με συγκίνηση: «Η καρέκλα του, στο τραπέζι που τρώμε, είναι εκεί, πάντα! Δυστυχώς, δεν έχει φύγει. Ο πόνος έχει λίγο απαλύνει γιατί υπάρχουν παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα και κάπου ξεχνιέσαι, αλλά εγώ τον περιμένω πάντα. Είναι ένα κομμάτι δύσκολο της ζωής μου. Δυστυχώς, δεν μπορώ να το ξεπεράσω, παρ’ ό,τι πέρασαν 23 χρόνια. Όμως, η ζωή συνεχίζεται με όλες τις υποχρεώσεις και όπως είπα, λίγο απαλύνει ο πόνος. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τίποτα.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δηλώσει κάποτε ‘μόνο στην καρδιά του λαού ζω. Εκεί υπάρχω, εκεί γεννήθηκα, εκεί θα πάψω κάποτε να υπάρχω’. Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι γενιές έχουν διαδεχτεί η μία την άλλη. Θεωρείτε ότι οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν πια τον σπουδαίο Στέλιο Καζαντζίδη;
Όχι, όχι, με τίποτα. Προς το παρόν, οι γονείς περνούν στα παιδιά τους τα μηνύματα. Τώρα που είμαι στον Άγιο Κωνσταντίνο, έρχεται αρκετός κόσμος, νέα παιδιά. Μία μέρα είχα φύγει από το σπίτι να πάω σούπερ μάρκετ και στην επιστροφή μου βλέπω ένα αυτοκίνητο να σταματάει και μου λέει ένας νεαρός ‘’ Κυρία Βάσω ήμασταν στο σπίτι σας κάτω. Ο γιος μου παίζε μπουζούκι και καθίσαμε, τραγουδήσαμε. Ο γιος μου ξέρει τα τραγούδια του Στέλιου όλα και καθίσαμε εκεί’’. Με συγκίνησε ιδιαίτερα. Τώρα, ένα παιδάκι που ήταν 14 ετών και παίξανε τα τραγούδια του Στέλιου μου είπε ότι με περίμεναν. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ξεχαστούν.
Άλλωστε και εσείς ενθαρρύνετε πρωτοβουλίες που έχουν να κάνουν με το έργο και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη. Όπως συνέβη με τον Πέτρο Ίμβριο και τον Γιώργο Δασκουλίδη και τη συναυλία που ετοιμάζουν με τα τραγούδια του…
Ναι, θα γίνει τώρα τον Σεπτέμβριο. Είναι καλλιτέχνες που τιμούν τη μνήμη του Στέλιου πάρα πολύ και τόσο ο Πέτρος Ίμβριος όσο και ο Γιώργος Δασκουλίδης με συγκινούν ιδιαίτερα γιατί είναι δύο παιδιά που λατρεύουν τον Καζαντζίδη και πάντα κάνουν κάτι για να είναι στην επικαιρότητα ο Στέλιος.
Στις 19 Δεκεμβρίου πρόκειται να κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία «Υπάρχω» με τον Χρήστο Μάστορα στον ρόλο του Στέλιου Καζαντζίδη. Ήταν αντάξιος των προσδοκιών σας ο τραγουδιστής; Παρακολουθήσατε πρόβες ή και γυρίσματα της ταινίας;
Ο Χρήστος Μάστορας είναι καταπληκτικός. Θα πρέπει να το δει κάποιος για να καταλάβει. Είναι απίθανος. Παρακολούθησα κάποια γυρίσματα. Ήμουν παρούσα. Αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα στον Χρήστο Μάστορα ήταν η σεμνότητά του. 100% Καζαντζίδης δεν μπορεί να είναι κανένας, όμως ο Χρήστος Μάστορας προσέγγισε στο 90%. Ήταν καταπληκτικός και σε νεαρή ηλικία και σε μεγαλύτερη ηλικία που υποδύεται τον Στέλιο.
Είχατε τη δυνατότητα να παρέμβετε σε κάποια σημεία του σεναρίου ή των γυρισμάτων για να διορθώσετε πράγματα;
Κοιτάξτε, η ταινία αυτή ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο. Είχαμε επαφές, βρεθήκαμε, μιλήσαμε, προσθέσαμε, αφαιρέσαμε, ναι, βεβαίως υπήρξε παρέμβαση. Δεν ήταν το αποφασίσαμε τώρα και έγινε. Πολλά ραντεβού και στο σενάριο προσθέσαμε και αφαιρέσαμε, είχε πάρα πολλή δουλειά. Είναι υπέροχοι και η σεναριογράφος, και ο σκηνοθέτης και τα παιδιά από την εταιρία παραγωγής… Όλοι συνεργάσιμοι και υπέροχοι άνθρωποι.
Μετά και τη βιογραφική ταινία για τον Στέλιο Καζαντζίδη ποιο είναι τώρα το όραμά σας; Τι να περιμένουμε ακόμα από εσάς;
Δεν περιμένω πολλά πράγματα. Μακάρι να σηκώσω κάποια μέρα το τηλέφωνο και να μου πουν ότι κάνουν κάτι για τον Στέλιο για να τιμήσουν τη μνήμη του. Μα η πολιτεία θα είναι, μα κάποιος ιδιώτης θα είναι… Θα ήθελα να γίνει κάτι ωραίο, κάτι μεγάλο. Θα ήμουν πολύ χαρούμενη και θα με έκανε ευτυχισμένη. Βεβαίως η ταινία είναι κάτι πολύ μεγάλο. Άλλωστε ήταν η επιθυμία του Στέλιου αυτή. Η ζωή του να γίνει ταινία. Οπότε από εκεί ξεκίνησε όλη η ιστορία και είπα, τώρα που είμαι στη ζωή, τώρα πρέπει να γίνει. Η ταινία είναι καταπληκτική και θα δες να τη δεις και δεύτερη φορά. Εγώ θα ευχηθώ, όλος ο κόσμος να είναι καλά, να έχει υγεία και ο Στέλιος εκεί που είναι να είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του και ό,τι προκύψει. Εγώ δεν είμαι άνθρωπος των απαιτήσεων, αλλά ό,τι προκύψει θα με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη.
