Συνέντευξη στο Λοιπόν και στην Μαρία Σοφιανού έδωσε ο Στέλιος Καλαθάς όπου μεταξύ άλλων μίλησε για το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που είχε πριν από κάποια χρόνια γυρίζοντας από την Επίδαυρο.
Είχατε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τι σας έμεινε από εκείνες τις τραγικές στιγμές;
Άμα σας πω ότι δεν το θυμάμαι; Είμαι από τους ανθρώπους που κοιτάω πάντα μπροστά και μου μένουν κάποιες αισθήσεις από το παρελθόν. Τώρα που μου το αναφέρατε το θυμήθηκα. Ήταν ένα βράδυ οδυνηρό που γύρναγα από την Επίδαυρο, αλλά δόξα τω Θεώ, η δύναμη της Παναγίας με έσωσε.
Ήταν ένα θαύμα;
Πιστεύω στα θαύματα και πιστεύω και στη θετική και αρνητική ενέργεια. Εκπέμπουμε όμως και εμείς στο σύμπαν. Μην περιμένουμε να μας ευεργετεί, αν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι και αν δεν προετοιμαζόμαστε μέσα μας, για ευλογημένες στιγμές. Το φως εμείς πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε και να δουλέψουμε γι’ αυτό. Το θαύμα χρειάζεται δύο για να συμβεί.
Είχατε συναντηθεί με τον γέροντα Παΐσιο. Όταν φύγατε από εκείνον, πώς νιώθατε;
Έχω συναντήσει τον γέροντα Παΐσιο τρεις φορές. Μια φορά είχα πάει κάποιους τυφλούς φίλους, που τους συνόδευα στο Άγιο Όρος και είχαμε πάει στην καλύβα του και δύο φορές τον είχα συναντήσει μόνος μου. Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση, είναι αυτή η ηρεμία και η ταπεινότητα στο βλέμμα, η οποία είχε να κάνει με μια φωτεινή ψυχή, αλλά με εντυπωσίασαν και τα λόγια που είπε σε αυτούς τους φίλους μου, οι οποίοι μπορεί να μην είχαν την όρασή τους αλλά είχαν τόσα άλλα πλούτη μέσα τους και σαν να τα ένιωσε ο γέροντας. Συνεννοήθηκαν μεταξύ τους χωρίς να γνωρίζονται.