Η Σοφία Μανωλάκου γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα ενώ πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια στη Λακωνία μετά το διαζύγιο των γονιών της. Επέστρεψε στην Αθήνα σε ηλικία 17 ετών, όταν ξεκίνησε τις σπουδές της στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Της: Έπη Τρίμη
Συνέχισε τις σπουδές της για τα επόμενα τρία χρόνια στη συγκεκριμένη σχολή ενώ παράλληλα έκανε κάποια σεμινάρια υποκριτικής στο Θέατρο των Αλλαγών. Το 2009, ξεκίνησε και επίσημα τις σπουδές της ως ηθοποιός στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Πέτρα απ’ όπου αποφοίτησε τρία χρόνια μετά. Στη συνέχεια ακολούθησαν ρόλοι τηλεοπτικοί αλλά και ευκαιρίες συμπαρουσίασης σε εκπομπές.Σήμερα, συμμετέχει στην επιτυχημένη σειρά του Mega «Έξαψη» που κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 21:00 καθηλώνει το τηλεοπτικό κοινό.
Με τον σύντροφό της επίσης ηθοποιό Σπύρο Σπαντίδα είναι μαζί δώδεκα χρόνια. Σκέφτεται τη δημιουργία οικογένειας; «Η αλήθεια είναι πως όχι με την παραδοσιακή έννοια. Ούτως ή άλλως νιώθουμε σαν οικογένεια», ολοκληρώνει. Η ίδια έχει πει σε άλλη της συνέντευξη: “Γνωριστήκαμε καταρχήν μέσα από κοινή παρέα. Λίγο αργότερα, όταν προχωρήσαμε και κάναμε σχέση, μια μέρα τον ρώτησα πότε χώρισε από την προηγούμενη σχέση του. Η απάντηση ήταν απίστευτη. Είχε χωρίσει την ίδια ημέρα που χώρισα και εγώ. Νομίζω πως γενικότερα πολλά πράγματα είναι καρμικά. Πιστεύω πολύ στο κάρμα. Πιστεύω, όμως, πως κάποια πράγματα τα καθοδηγούμε και εμείς. Υπάρχει απόλυτος συντονισμός, θεωρώ, στο σύμπαν. Οι πράξεις μας οδηγούν σε κάτι άλλο, ακόμα και αν δεν έχουμε συνεννοηθεί με τον άλλον. Σε κάτι καρμικό. Εμείς φτιάχνουμε το κάρμα μας, με τις πράξεις μας”.
Οι αποκαλύψεις – καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου για σεξουαλική παρενόχληση τη γεμίζουν αισιοδοξία πως θα «καθαρίσει» ο χώρος και σύντομα «Νιώθω ότι ήδη από το 2020 , με όσα συνέβησαν με τον κοροναιό, έχει αρχίσει η περίοδος πλυσίματος του κόσμου. Αρχίσαμε να εκτιμάμε την αγκαλιά, που τόσα χρόνια την είχαμε δεδομένη και δεν της δίναμε αξία. Εκτιμήσαμε τους δικούς μας ανθρώπους που δεν μπορούμε ακόμα και τώρα να τους δούμε… Νομίζω είναι η χρονιά της επανεκκίνησης καιρός για επανεξέταση. Καιρός ήταν από κάποιον χώρο να ξεκινήσει η δημοσιοποίηση τέτοιων φαινομένων και να αποτελέσουν παράδειγμα…ελπίζω από εδώ και πέρα να δρουν το θάρρος και άνθρωποι που δεν εκτίθενται στα μέσα να βγουν και να καταγγείλουν αντίστοιχα περιστατικά».
Η Σοφία Μανωλάκου περιγράφει το δικό της δυσάρεστο περιστατικό στον χώρο του θεάτρου: «Έχω αντιμετωπίσει λεκτική βία και μάλιστα από γυναίκα. Με περιφρονούσε, με κορόιδευε μπροστά σε συναδέλφους μειώνοντάς με μόνο και μόνο για να κάνει χιούμορ και να φανεί έξυπνη στους άλλους. Υπήρχαν φορές που δεν έβγαινα από το καμαρίνι μόνο και μόνο για να μην την συναντήσω εκτός σκηνής. Το χειρότερο όμως είναι ότι τα έβαλα με τον εαυτό μου. Πίστεψα πως εγώ φταίω που με κοροϊδεύει. Μου πήρε αρκετό καιρό για να καταλάβω ότι το πρόβλημα δεν το είχα εγώ αλλά εκείνη» παραδέχεται.
«Έκανα περίπου δυο χρόνια… είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει κάποιος στον εαυτό του. Το να ανακαλύπτεις και να γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου σε κάνει να τον αγαπήσεις περισσότερο… αν είσαι καλά μέσα σου μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα στη ζωή… αν κάναμε προσωπική ανάπτυξη από παιδιά ολόκληρη η κοινωνία μας θα ήταν πολύ διαφορετική», λέει.