Η Σόφη Ζαννίνου (σ.Σ. Σοφία Παπαδοπούλου) είδε το φως της ζωής στη Θεσσαλονίκη στις 16 Μαΐου 1951. Είναι κόρη του Ζαννίνο, πρώην σύζυγος του Νίκου Τζαβάρα και μητέρα της Φιόνας Τζαβάρα.
Της: Έπη Τρίμη
Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1963. Το 2017 συμμετέχει στον 4ο κύκλο του σόου “Your Face Sounds Familiar” ως καθηγήτρια υποκριτικής των διαγωνιζομένων.
Τα παιδικά χρόνια και τα “Ιερά τέρατα”
Η Σόφη Ζαννίνου αναφέρεται και στις προσλαμβάνουσες που έλαβε εκείνη από τη δική της οικογένεια και αποκάλυψε ότι η ανεμελιά δεν διέκρινε τα παιδικά της χρόνια καθώς μεγάλωσε μέσα στα θέατρα και τα κινηματογραφικά πλατό λόγω του πατέρα της.Η ίδια, μάλιστα, έχει πει σχετικά: “Αυτή είναι η «προίκα» μου. Το ότι έπαιξα μαζί με τον Αυλωνίτη, τον Χατζηχρήστο, τη Βασιλειάδου, τον Ρίζο, τον Σταυρίδη… με όλα αυτά τα «Ιερά Τέρατα» είναι πραγματικά η «προίκα» μου. Διότι μαθήτευσα εγώ δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν και δάσκαλοι μου στη σχολή μουσικού θεάτρου που πήγαινα. Το πρωί ήταν οι καθηγητές μου και το βράδυ έπαιζα μαζί τους. Δούλευα, δούλευα, δούλευα συνέχεια από πολύ μικρή και είχα ευθύνες. Ήμουν υπεύθυνη από μικρή. Δηλαδή, έπρεπε να πάω στην πρόβα, στην παράσταση, να είμαι στην ώρα μου, καθαρή, ντυμένη, χτενισμένη, βαμμένη. Έκανα, δηλαδή, το πρόγραμμα που θα έκανε ένας ενήλικας και εγώ ήμουν πέντε -έξι χρονών. Στο «Τύφλα να έχει ο Μάρλον Μπράντο» με τον Βέγγο πήγαινα ακόμα δημοτικό!
Έχω πάρει πολλά «δώρα» ζωής από τον πατέρα μου
Σε αρκετές στιγμές πάνω στη δουλειά έχω «παίξει» τον πατέρα μου. Στη «θηλυκή εταιρεία» που ήμουν με ένα τσιγάρο στο στόμα και μιλούσα συνέχεια, είναι «κλεμμένο» από τον παιέρα μου. Ο πατέρας μου το έκανε αυτά και το υιοθέτησα και εγώ γιατί μου άρεσε πολύ. Η μεγαλύτερη συμβουλή που κρατώ από εκείνον είναι «Έσο έτοιμη» για οποιοδήποτε καλό και για οποιοδήποτε κακό γιατί σε εμάς ως άνθρωποι μπορεί να μας συμβούν τα πάντα. Ακόμα ένα που το ακολουθώ πιστά είναι πως μου έλεγε να μη λέω «ναι» ή «όχι» αμέσως στις επαγγελματικές προτάσεις. Μπορεί, μου έλεγε, να μου γίνει μια πρόταση που με την πρώτη ματιά να φανεί καλή, να ξετρελαθώ και να πω «ναι» και στη συνέχεια να το μετανιώσω γιατί μπορεί τελικά να μη μου αρέσει, θα το επεξεργάζεσαι, μου έλεγε, καλά μέσα στο μυαλό σου και μετά θα απαντάς ένα «ναι» ή ένα «όχι». Με τα «όχι» -όπως υποοτήριζε-«χτίζονται» καριέρες. Να μη λέω «ναι» ποτέ σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει και δέναμε καλύπτει.Όχι οικονομικά, αλλά καλλιτεχνικά. Κάτι ακόμα που ο Ζαννίνο μου έμαθε είναι όσον αφορά στα χρήματα να έχω μία ευθεία στη ζωή μου. Είτε πολλά λεφτά βγάλω ή καθόλου, να έχω τον ίδιο τρόπο ζωής. Μου έλεγε να μην παραμυθιάζομαι από τις εποχές που βγάζω χρήματα, θα είναι πάντα έτσι. Να μην τρελαίνομαι από το χρήμα, διότι τώρα μπορεί να βγάλω και αύριο να μην έχω φράγκο. Γι αυτό το λόγο ποτέ στη ζωή μου δεν υπήρξα σπάταλη”.
Ήμουν μαμά της πειθαρχίας
Ήθελα πάντα να είναι συνεπής στις εργασίες της, στο ωράριο της, να μην αργεί. Αυτό που έμαθα και εγώ από τον πατέρα μου ήταν η πειθαρχία. Πήγαινε στο σχολείο της, στη σχολή Βακαλόγια να κάνει σχέδιο και ζωγραφική και κάποια στιγμή έπρεπε να επιλέξει αν θα ακολουθήσει το τραγούδι ή την ζωγραφική. Η Φιόνα πάντα ήταν και είναι συνεπής στις δουλειές και στις δραστηριότητές της.
Δεν σκέφτομαι έναν δεύτερο γάμο
Η Σόφη Ζαννίνου αποκλείει το ενδεχόμενο ενός ακόμη γάμου, ενώ αποκαλύπτει ότι δεν πιστεύει στον θεσμό αυτόν.Από τον καιρό που χώρισα μέχρι τώρα είχα και έχω άλλες προτεραιότητες. Δεν μου λείπει κάποιος άνδρας ή κάτι. Στην ηλικία μου κάνω άλλα πράγματα που μου δίνουν και σοφία και γνώση. Τώρα να παριστάνω την τριαντάρα, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε σοβαρό. Άλλωστε, είναι τόσες οι δουλειές που κάνω, που με «γεμίζουν» και ειλικρινά δεν μου λείπει η αντρική παρουσία, ο σύντροφος. Μάλλον θα ταλαιπωρούσα όποιον χριστιανό αν τον είχα δίπλα μου γιατί δεν θα με έβλεπε ποτέ. Μπορεί να βρω κάποιον στα ενενήντα μου, να πίνουμε τσάι και να πηγαίνουμε στα μοναστήρια (γελάει). Δεν πρόκειται να ξαναπαντρευτώ, ούτε μία στο τρισεκατομμύριο. Είναι η μόνη φορά που θα πω το «ποτέ». Γιατί λένε ποτέ μην λες ποτέ. Ε, αυτή την φορά λέω «ποτέ». Επίσης, δεν πιστεύω και στο θεσμό του γάμου. Τον βρήκαμε απλά από τις γιαγιάδες μας, του παππούδες μας, τους γονείς μας και τον κάνουμε και εμείς θέλοντας και μη!
Πιστεύω πως δύο άνθρωποι πρέπει να είναι μαζί, εφόσον το θέλουν και εφόσον αγαπιούνται. Όταν σταματήσει αυτή η αγάπη μεταξύ τους, δεν υπάρχει λόγος να είναι μαζί. Δηλαδή, δεν είναι καλό για κανέναν να μένει σε ένα γάμο που όχι απλά έχει πάψει να αγαπάει τον σύντροφο, αλλά ούτε και να τον βλέπει στο σπίτι δεν τον αντέχει άλλο, απλώς μένει μαζί του επειδή έχει παιδιά και είναι παντρεμένη ή για το τι θα πει η γειτονιά. Λάθος! Δεν το θεωρώ αυτό σωστό. Μία ζωή έχουμε, γιατί να πρέπει να το ζούμε αυτό το πράγμα; Όταν δεν τον θέλεις τον άλλον του λες «μέχρι εδώ ήτανε, μας τέλειωσε, ευχαριστώ πολύ και γεια σου», είχε πει σε συνέντευξή της στο Grande.
