Σε μια μακροσκελή συναισθηματικά φορτισμένη ανάρτηση προχώρησε η ηθοποιός Σοφία Μουτίδου, η οποία με αφορμή το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, μίλησε για τις κρίσεις πανικού που επέστρεψαν στη ζωή της.
Η Σοφία Μουτίδου αναφέρει σε σημερινή ανάρτησή της στο Facebook:
«Σκέφτομαι τη ζωή και τη ροή της. Σήμερα η Φώφη, αύριο εγώ… Aρρώστιες, ατυχήματα, κούραση, πόνος, αγώνας καθημερινός για όλους… Τόσα γέλια, τόσες ωραίες στιγμές φευγαλέες και… όλα συνεχίζουν κανονικά. Με ή χωρίς εμάς… μια απίστευτη ματαιότητα με κατακλύζει… Δεν αντέχω πια να ακούω για φίλους που νοσούν, που πεθαίνουν, ξαφνικά ή προγραμματισμένα… Πόση ψυχραιμία να δείξει κανείς, πόση φιλοσοφία… Πόσος πόνος να μπει πάνω σε άλλους θαμμένους από χρόνια και πάνω σε μέλλοντες, επερχόμενους κ απειλητικούς…
Τις τελευταίες μέρες οι κρίσεις πανικού μου, ξαναγύρισαν πολύ δυναμικά, μέρα και νύχτα αυτό το φρικτό αίσθημα θανάτου με εφίδρωση, μούδιασμα, αιφνίδιες ταχυκαρδίες, εφιάλτες… Ξύπνησα με τρομερούς παλμούς φωνάζοντας «μαμά»… 30 χρόνια μετά… Οι πεθαμένοι ζουν κανονικά απλά όχι δίπλα μας. Μέσα μας ζούνε. Για αυτό κάθε άνθρωπος που βλέπεις κουβαλάει πόσους ακόμα… Οι πεθαμένοι είναι που μας κάνουν να καμπουριάζουμε σιγά σιγά.
Α ρε Φώφη… Σε σκεφτόμουν σχεδόν κάθε μέρα από τότε που σε γνώρισα και ο θάνατός σου ήρθε μαζί με τη στιγμή που δε με γνώρισε ο πατέρας μου… Τόσο νέα, τόσο χαρούμενη, τόσο γεμάτη ζωή. Κι η ζωή συνεχίζεται… κανονικά. Χωρίς ενοχές. Χωρίς τύψεις… Χωρίς καθυστερήσεις. Η ζωή είναι υποχρέωση επιτακτική. Οφείλουμε να ζούμε. Όσο αναπνέουμε… χωρίς να σημαίνει ότι θα σε ξεχάσουμε, ούτε εσένα, ούτε όλους τους άλλους… Έτσι πάει, αυτός είναι ο κανόνας: εσύ πέθανες, εγώ ζω. Μέχρι να πεθάνω κ εγώ. Και να ζήσουν άλλοι. Βαριά καθήκοντα… πως να ναι ελαφρές οι συνειδήσεις;» καταλήγει η Σοφία Μουτίδου.