Ο ψυχολόγος είναι πλέον μια ειδικότητα που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Η συμβολή του μπορεί να μας αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.
Πια, ο ψυχολόγος δεν είναι ταμπού. Είναι μια από τις μεγαλύτερες κοινωνικο-πολιτιστικές κατακτήσεις της εποχής μας.
Η ψυχοθεραπεία είναι μία θεραπεία της ψυχής μας, ένας δρόμος για την καθημερινότητά μας.
Ενώ παλιά θεωρούνταν η βοήθεια αυτή περίεργη και ο άνθρωπος που την αναζητούσε περίεργος, πλέον αυτό δεν ισχύσει.
Τα στερεότυπα καταρρίφθηκαν και είναι πλέον πλήρως αποδεκτό.
Ποια είναι όμως η πολυτιμότερη συμβουλή που έχουν δώσει οι ψυχολόγοι στους θεραπευομένους τους. Οι ίδιοι απαντούν για πρακτικές και ίσως λυτρωτικές συμβουλές που ακολουθούν στη ζωή τους.
1. Περιόρισε τη λέξη «πρέπει» στο λεξιλόγιό σου όσο περισσότερο μπορείς.
«Ανησυχούσα τόσο πολύ για το τι “πρέπει” να κάνω, που δεν μπορούσα να απολαύσω τίποτα απ’ αυτά που ήθελα. Από τότε που μου έδωσε αυτή τη συμβουλή, προσπαθώ να διαχωρίσω τα πάντα σε πράγματα “που θέλω να κάνω” και σε πράγματα που “πρέπει να κάνω”.»
2. Αν δεν είναι στο χέρι σου, δεν έχει νόημα να ανησυχείς.
«Ειδικά όταν τα πράγματα βρίσκονται υπό τον έλεγχο άλλων και εκείνοι θα αποφασίσουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.»
3. Θυμήσου: κανείς δεν σκέφτεται εσένα, όσο σκέφτεσαι εσύ τον εαυτό σου.
«Έχω πολύ συχνά την εντύπωση ότι ο κόσμος δεν με συμπαθεί κι ότι θέλει να με βλάψει. Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι άνθρωποι είναι επικεντρωμένοι στους εαυτούς τους. Τα περισσότερα πράγματα που αισθανόμαστε και για τα οποία ανησυχούμε είναι στο κεφάλι μας.»
4. Πάλεψε για τη βελτίωση, όχι για την τελειότητα.
Δική μας σημείωση: όταν είσαι, για παράδειγμα, δάσκαλος, το ζήτημα δεν είναι να κάνεις έναν μαθητή του 13 να φτάσει στο 20. Το ζήτημα είναι να γίνει καλύτερος –κάνοντας ένα βηματάκι τη φορά. Το 20 είναι το τέλος της διαδρομής, όχι ο επόμενος στόχος.
5. Το πού βρίσκεσαι τώρα, δεν είναι αυτό που είσαι.
«Είμαι θλιμμένος και θυμωμένος σήμερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι αδύναμος άνθρωπος. Το αυτοκίνητο και το σπίτι μου είναι ακατάστατα τώρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι τεμπέλης. Αυτή η συμβουλή με βοήθησε να ξεφύγω από πολλή περιττή αυτοκριτική.»
6. Επίτρεψε στον εαυτό σου να αποτύχει μια στο τόσο.
7. Δεν πρέπει να είσαι αυστηρός με τον τωρινό εαυτό σου βασισμένος στο πώς συμπεριφέρθηκε ο παρελθοντικός σου εαυτός.
«Υπάρχουν πράγματα που έκανες ή είπες για τα οποία ίσως δεν είσαι περήφανος. Όμως ίσως πρέπει να επανεξετάσεις τη σημασία τους, αν έμαθες απ’ αυτά κι αν προσπαθείς να βελτιωθείς.»
8. Όλα εξαρτώνται από τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά σου.
«Το γνωσιακό-συμπεριφοριστικό τρίγωνο: οι σκέψεις σου επηρεάζουν τα αισθήματά σου, τα αισθήματά σου επηρεάζουν τη συμπεριφορά σου, η συμπεριφορά σου επηρεάζει τα αισθήματά σου, τα αισθήματά σου επηρεάζουν τις σκέψεις σου. Είναι όλα δεμένα μεταξύ τους. Αν τα αισθήματά σου είναι μπερδεμένα, πρέπει ν’ αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι τα πράγματα. Αν μπορέσεις ν’ αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι τα πράγματα άμεσα και αποφασιστικά, θα μπορέσει να αλλάξεις τον τρόπο που νιώθεις για τον εαυτό σου, τους ανθρώπους και το περιβάλλον σου, αλλά και τη συμπεριφορά σου.»
9. Οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν… απεριόριστη πρόσβαση σε ‘σένα.
«Δεν είσαι υποχρεωμένη να βοηθήσεις τον καθένα. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να σε κάνουν ψυχοθεραπευτή τους. Είσαι φίλος τους και όχι ψυχολόγος τους. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να εναποθέτουν το πρόβλημά τους πάνω σου, χωρίς να σκέφτονται πώς αυτό μπορεί να σε επηρεάσει. Έχεις το δικαίωμα να πεις “όχι” σε οποιονδήποτε.»
10. Το άγχος σε κάνει να υπερεκτιμάς τους κινδύνους και, ταυτόχρονα, να υποτιμάς τη δυνατότητά σου να τους αντιμετωπίσεις.
Ίσως μετά από αυτό ο ψυχολόγος να σας φανεί ένας άνθρωπος που μπορεί να σας καθοδηγήσει. Να ακούσει τα προβλήματά σας και να μπορέσει να “ξεκλειδώσει” τον ίδιο σας τον εαυτό.
Μια δοκιμή ίσως σας πείσει και ίσως σας αλλάξει τη ζωή σας!
