Η αδελφή του Νίκου Φλωρινιώτη, Άννα, μίλησε για το χρονικό της περιπέτειας υγείας του τραγουδιστή, που οδήγησε στον θάνατό του, επισημαίνοντας πως «έγιναν πολλά λάθη».
Η Άννα Φλωρινιώτη μιλώντας στον ΑΝΤ1 αποκάλυψε για τον Νίκο Φλωρινιώτη ότι «του έβγαλαν μια ελιά και δεν την έστειλαν για βιοψία. Αυτό είναι τραγικό». Επρόκειτο για μία ελιά στον ώμο, για την οποία η Άννα Φλωρινιώτη είπε πως «εγώ δεν είχα ιδέα».
Στη συνέχεια, η ίδια εξήγησε πως «μετά έγινε σαν κύστη, σαν λίπωμα, για το οποίο πάλι δεν με είχε ενημερώσει ο αδελφός μου». Η ίδια συμπλήρωσε πως ο Νίκος Φλωρινιώτης «πήγε να το βγάλει σε κρατικό νοσοκομείο. Του είπαν “έλα σε δύο εβδομάδες να πάρεις τη βιοψία”. Ο Νίκος, θυμάμαι, φοβόταν να πάει. Τον είχαμε τρελάνει να πάει». Αμέσως μετά πρόσθεσε πως τελικά ο Νίκος Φλωρινιώτης πήγε έπειτα από έναν μήνα και του είπαν ότι «δεν υπάρχει καμία βιοψία και ότι την είχε πάρει και δεν βρίσκουμε κάτι. Χάθηκε».
Η Άννα Φλωρινιώτη είπε: «Θεώρησε λοιπόν ο αδελφός μου ότι από την στιγμή που δεν τον ειδοποίησε κανείς, δεν θα ήταν κάτι σοβαρό για να τον ειδοποιήσει». Επισήμανε όμως πως «αυτό άρχισε και μεγάλωνε. Η μάνα μου άρχισε και τον συνέτρεχε στους γιατρούς για να το βγάλει. Και οι γιατροί μας έλεγαν “λίπωμα είναι. Μην τρελαίνεστε”».
Στη συνέχεια, η Άννα Φλωρινιώτη αναφέρθηκε στη μαγνητική εξέταση την οποία είχε κάνει ο Νίκος Φλωρινιώτης. «Το ίδιο βράδυ πήραν τηλέφωνο και μας είπαν “σας παρακαλώ, τρέξτε το πρωί. Δεν είναι λίπωμα αυτό, δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω”. Τρομοκρατηθήκαμε και ξεκινήσαμε τον Γολγοθά μας. Ψάχναμε να βρούμε τους καλύτερους γιατρούς. Όλη αυτή η διαδικασία πήρε δυο χρόνια».
Σύμφωνα με τα όσα αφηγήθηκε η Άννα Φλωρινιώτη, «η γιατρός του είχε πει πως κατά ένα 60% θα νικήσουμε. Μαζί θα παλέψουμε. Θα κάνω τα πάντα απ’ τη μεριά μου». Η αδελφή του τραγουδιστή είπε επίσης πως ο Νίκος Φλωρινιώτης τότε ξεκίνησε τις ανοσοθεραπείες. «Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά». Δυο μήνες μετά όμως, ο καρκίνος έκανε μετάσταση στο «χειρότερο σημείο» όπως του είπε η γιατρός, στα μηνίγγια.
Η Άννα Φλωρινιώτη τόνισε πως «σ’ οποιοδήποτε σημείο, ακόμα και στον εγκέφαλο να είχε πάει, θα μπορούσε να χειρουργηθεί, να ακτινοβοληθεί, κάτι να κάνουμε». Κλείνοντας, θυμήθηκε «την τελευταία φορά που μπήκαμε στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου είπαν, “άκου να δεις Αννούλα, δεν θα πάρετε αυτή τη φορά εξιτήριο”».