Την είδηση έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας, με ανάρτησή του στο προφίλ του στο Facebook, χθες, Πέμπτη, το βράδυ.
Όπως υπογράμμισε ο βουλευτής της “Πλεύσης Ελευθερίας”: «Η παλιότερη γενιά μας αποχαιρετά σιγά σιγά… Η τρίτη από τις 4 θρυλικές αδελφές Τατά της αλησμόνητης “Οδού ονείρων” του 1962 του Αγαπημένου Μάνου Χατζιδάκι έφυγε στα 90 της … Η Νίκη Λεμπέση που θεατρικά εμφανιζόταν επί μια 20ετία και κινηματογραφικά μόνο σε 4 ταινίες , τιμήθηκε κι από το ΤΑΣΕΗ στο ημερολόγιο του 2019 που είχε θέμα τους ηθοποιους άνω των 85 ετών. Για την ιστορία οι αδελφές Τατά ήταν οι αξέχαστες Ζωή Φυτουση, η Σουλα Μπάστα κι η αγαπημένη μας και δραστήρια Μάρω Κοντού..Η εξόδιος ακολουθία θα γινει στην Καλαμάτα…Καλό ταξίδι αγαπημένη συνάδελφε…».
Πρωτοεμφανίστηκε το 1956, με τον θίασο Γιώργου Λεμπέση, θιασάρχη και θεατρικού επιχειρηματία, με τον οποίο και παντρεύτηκε.
Εμφανίστηκε επίσης με πολλούς άλλους σπουδαίους θιάσους, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60, οπότε άρχισε να αποσύρεται από τις εμφανίσεις και στράφηκε στις παιδαγωγικές της ασχολίες.
Το 1971 ίδρυσε τα “Εκπαιδευτήρια Νίκης Αγγελοπούλου” και το 1988 μια σχολή χορού στο Γαλάτσι, ενώ εργάστηκε ως δασκάλα σε Δημοτικό σχολείο.
Η Μάρω Κοντού βρέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 16/2 καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μέσα σε όλα μίλησε για τη συνεργασία της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και την εικόνα που η ίδια έχει για εκείνη.
Χαρακτηριστικά η Μάρω Κοντού ανέφερε πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήθελε να είναι μια άλλη στην προσπάθειά της να διαχειριστεί τον μύθο του «λαϊκού ειδώλου».
«Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, δεν κάναμε παρέα, μια ταινία κάναμε μόνο μαζί. Δεν είχαμε κάποια επαφή. Νομίζω ότι η Αλίκη δεν ήταν ποτέ ειλικρινής με τον εαυτό της και αυτό το έπιανες σε μια συνεργασία. Ήθελε να είναι μια άλλη, κι αυτό πρέπει να ήταν βάσανο για εκείνη. Εγώ τα έβλεπα τα πράγματα απ΄ έξω, ιδιαίτερα τώρα που μεγάλωσα τα βλέπω τελείως απ’ έξω.
Νομίζω ήταν βασανιστήριο για την Αλίκη το ότι συνέβη να γίνει το λαϊκό είδωλο που έγινε. Πρέπει να έχει μεγάλο βάρος αυτό. Δε φοβόμουν να γίνω το λαϊκό είδωλο, δε το ήθελα, δε με ενδιέφερε, Ήρθανε προχθές δυο κορίτσια σε ένα εστιατόριο να βγάλουμε μια φωτογραφία, με ένα ύφος, με έβλεπαν σαν Θεό, μου ήρθε να γελάσω. Τις καταλάβαινα, αλλά λέω, “κρίμα”, κρίμα γι’ αυτές» ανέφερε η Μάρω Κοντού.