Η Νίκη Λεμπέση, μία από τις «Αδελφές Τατά», στην επιθεώρηση «Οδός Ονείρων», του Μάνου Χατζιδάκι, στο «Μετροπόλιταν», το καλοκαίρι του 1962, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 90 ετών και πλέον έχει μείνει μόνο μία, η Μάρω Κοντού.
Την είδηση έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας, με ανάρτησή του στο προφίλ του στο Facebook, χθες, Πέμπτη, το βράδυ.
Η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα για τη Νίκη Λεμπέση
Όπως υπογράμμισε ο βουλευτής της “Πλεύσης Ελευθερίας”: «Η παλιότερη γενιά μας αποχαιρετά σιγά σιγά… Η τρίτη από τις 4 θρυλικές αδελφές Τατά της αλησμόνητης “Οδού ονείρων” του 1962 του Αγαπημένου Μάνου Χατζιδάκι έφυγε στα 90 της … Η Νίκη Λεμπέση που θεατρικά εμφανιζόταν επί μια 20ετία και κινηματογραφικά μόνο σε 4 ταινίες , τιμήθηκε κι από το ΤΑΣΕΗ στο ημερολόγιο του 2019 που είχε θέμα τους ηθοποιους άνω των 85 ετών. Για την ιστορία οι αδελφές Τατά ήταν οι αξέχαστες Ζωή Φυτουση, η Σουλα Μπάστα κι η αγαπημένη μας και δραστήρια Μάρω Κοντού..Η εξόδιος ακολουθία θα γινει στην Καλαμάτα…Καλό ταξίδι αγαπημένη συνάδελφε…».
Η Νίκη Λεμπέση γεννήθηκε το 1934 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Μαθηματική Σχολή Αθηνών, την Παιδαγωγική Ακαδημία και την Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου & Θεάτρου Ι. Βαμβακά.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1956, με τον θίασο Γιώργου Λεμπέση, θιασάρχη και θεατρικού επιχειρηματία, με τον οποίο και παντρεύτηκε.
Εμφανίστηκε επίσης με πολλούς άλλους σπουδαίους θιάσους, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60, οπότε άρχισε να αποσύρεται από τις εμφανίσεις και στράφηκε στις παιδαγωγικές της ασχολίες.
Το 1971 ίδρυσε τα “Εκπαιδευτήρια Νίκης Αγγελοπούλου” και το 1988 μια σχολή χορού στο Γαλάτσι, ενώ εργάστηκε ως δασκάλα σε Δημοτικό σχολείο.
«Ήταν βάσανο, καθόλου ειλικρής»: Η Μάρω Κοντού σπάει τη σιωπή της για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, 28 χρόνια μετά
Η Μάρω Κοντού βρέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 16/2 καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μέσα σε όλα μίλησε για τη συνεργασία της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και την εικόνα που η ίδια έχει για εκείνη.
Χαρακτηριστικά η Μάρω Κοντού ανέφερε πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήθελε να είναι μια άλλη στην προσπάθειά της να διαχειριστεί τον μύθο του «λαϊκού ειδώλου».
«Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, δεν κάναμε παρέα, μια ταινία κάναμε μόνο μαζί. Δεν είχαμε κάποια επαφή. Νομίζω ότι η Αλίκη δεν ήταν ποτέ ειλικρινής με τον εαυτό της και αυτό το έπιανες σε μια συνεργασία. Ήθελε να είναι μια άλλη, κι αυτό πρέπει να ήταν βάσανο για εκείνη. Εγώ τα έβλεπα τα πράγματα απ΄ έξω, ιδιαίτερα τώρα που μεγάλωσα τα βλέπω τελείως απ’ έξω.
Νομίζω ήταν βασανιστήριο για την Αλίκη το ότι συνέβη να γίνει το λαϊκό είδωλο που έγινε. Πρέπει να έχει μεγάλο βάρος αυτό. Δε φοβόμουν να γίνω το λαϊκό είδωλο, δε το ήθελα, δε με ενδιέφερε, Ήρθανε προχθές δυο κορίτσια σε ένα εστιατόριο να βγάλουμε μια φωτογραφία, με ένα ύφος, με έβλεπαν σαν Θεό, μου ήρθε να γελάσω. Τις καταλάβαινα, αλλά λέω, “κρίμα”, κρίμα γι’ αυτές» ανέφερε η Μάρω Κοντού.
