Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου άφησε την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 91 ετών, στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα με την υγεία της.
Στο νοσοκομείο πέθανε η Δέσποινα Στυλιανοπούλου
Τη δυσάρεστη είδηση της απώλειας της ηθοποιού, έκανε γνωστή η ανιψιά της, με ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram.
Advertisement
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι συνεργασίες της Δέσποινας Στυλιανοπούλου
Η ηθοποιός είχε συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και κυρίως με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στις ταινίες «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Το κορίτσι του Λούνα Παρκ», «Το πιο λαμπρό αστέρι» κ.α.
Επίσης, έπαιξε και σε δεκάδες ακόμη ταινίες στο πλευρό πολλών γνωστών πρωταγωνιστών, όπως «Κορόιδο γαμπρέ», «Ο εξυπνάκιας», «Ο γεροντοκόρος», «Πατέρα κάτσε φρόνιμα», «Δημήτρη μου Δημήτρη μου», «Η θυρωρίνα», «Καπετάν φάνγτης μπαστούνι», «Ένας μάγκας στα σαλόνια», «Η ταξιτζού» κ.α.
Δέσποινα Στυλιανοπούλου για Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Ακόμη στ’ αυτιά μου ηχεί η φρικτή κραυγή της»
Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η ηθοποιός μιλά για τις τελευταίες στιγμές της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Η ηθοποιός αναφέρεται και στην κοινή τους πορεία, στην προσωπική τους σχέση. “Στην ταινία “Αχ, αυτή η γυναίκα μου” με τη Βουγιουκλάκη, είχα παίξει τον ίδιο ρόλο στο θέατρο και τότε φορούσα μαύρα στη σκηνή, φορούσα και στη ζωή, αφού είχα χάσει τη μάνα μου. Η Αλίκη με πίστευε και μ’ αγαπούσε, αλλά δεν του έκανα του σκηνοθέτη. Με είχε θεωρήσει πολύ κυρία, καθωσπρέπει, ο Σκαλενάκης.
Μου κάνει η Αλίκη μια μέρα μες στη στενοχώρια:
– Δεσποινάκι μου, χάνεις τον ρόλο. Δεν είσαι πολύ σέξι, δεν τους κάνεις.
– Γιατί, Αλίκη μου, χάνω τον ρόλο; Πώς να γίνω σέξι δηλαδή; Να βγάλω τα στήθη μου;
– Βάλε κάνα μίνι, κάνα ντεκολτέ βαθύ.
– Κι άμα τα βάλω αυτά θα τον πάρω τον ρόλο;
– Θα τον πάρεις!
Ο Θεός και τα πόδια μου το ξέρουν! Τελείωσε το θέατρο στις 12 και τέταρτο κι έφτασα στον Πειραιά με τα πόδια, στις 5 τα χαράματα. Ξυπνάω την Άννα, μια φίλη μου, της λέω: «Πάμε στα ρετάλια να πάρουμε δυο μέτρα ύφασμα να μου κάνεις ένα φόρεμα σεξουαλικό». «Τι είπες;» μου κάνει αυτή. Της απαντάω: «Ε, να, μωρέ, πώς το λένε, προκλητικό ήθελα να πω».
Φτιάχνεται το φόρεμα και ειδοποιώ την Αλίκη: «Πες του Σκαλενάκη ότι αύριο θα του φέρεις να δει μιαν άλλη κοπέλα». Πάω ντυμένη στο σπίτι της Αλίκης στη Στησιχόρου, είχα κόψει και τα μαλλιά μου, και από κει κατευθείαν στο πλατό.
Βλέπει ο Σκαλενάκης μια κοπέλα να ‘ρχεται κουνάμενη-σεινάμενη και φωνάζει της Αλίκης: «Αυτή είναι η χήρα, αυτή είναι, όχι η άλλη που μου ‘φερες»! Πλησιάζω και του λέω: «Τι κάνετε, πώς είστε; Η άλλη είμαι εγώ!». Έμεινε άφωνος! Πιάνει το χέρι μου, το φιλάει, μ’ αγκαλιάζει και μου λέει: «Τι λάθη μπορεί να κάνουμε κι εμείς οι σκηνοθέτες!». Μετά, στα γυρίσματα, έκανα αυτό το «αχ αχ αχ» που το έκαναν όλες μετά και τους είχα τρελάνει», θυμάται η Δέσποινα Στυλιανοπούλου”.
Δέσποινα Στυλιανοπούλου και η σχέση της με την Αλίκη
Το γραφείο της Δέσποινας Στυλιανοπούλου ήταν γεμάτο από πορτρέτα ανθρώπων που οι περισσότεροι έχουν φύγει από τη ζωή. «Οι άνθρωποι αυτοί είναι όσοι με αγάπησαν και με πίστεψαν και πάντα θα τους μνημονεύω. Ένα σημείωμα που το ‘χω καδραρισμένο μπορεί να μου φέρει ένα χαμόγελο και μια φωτογραφία μου με την Αλίκη ένα δάκρυ. Από την ημέρα που μου είπε η Αλίκη «φύγε τώρα από μένα και τον Δημήτρη, είσαι πια πρωταγωνίστρια», έγινα όντως πρωταγωνίστρια. Με την Αλίκη ήμασταν η γη και ο σπόρος!», λέει η ηθοποιός.
Τη συντάραξε ο θάνατός της Αλίκης. «Κάθε βράδυ πήγαινα στο Ιατρικό Κέντρο. Στ’ αυτιά μου ηχεί ακόμα η φρικτή κραυγή με τα τελευταία της λόγια στον γιατρό: «Θέλω να ζήσω». Ήμουν ακριβώς έξω απ’ την πόρτα της όταν την άκουσα. Εκείνες τις στιγμές που περιμέναμε όλοι μήπως γίνει καλά, εγώ σκεφτόμουν πως θα έγραφα ολόκληρο βιβλίο με τη ζωή μου δίπλα της. Τα μισά χρόνια της καριέρας μου ήταν η Βουγιουκλάκη. Με έλεγε Ψιψίνα δημοσίως και ο κόσμος έψαχνε να δει καμιά γάτα», απαντά.
Μια σχέση δυνατή ανάμεσα στις δύο γυναίκες.
Δέσποινα Στυλιανοπούλου
Σπούδασε φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή Δημήτρη Ροντήρη, απ’ την οποία και αποφοίτησε το 1959.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1960, στην ταινία «Ξένος της νύχτας» και έκτοτε καθιερώθηκε σε ρόλους κωμικούς. Ο πλέον συνηθισμένος ρόλος της ήταν της επαρχιώτισσας οικιακής βοηθού που πετούσε συνέχεια «μαργαριτάρια». Επίσης έπαιζε τη λαϊκή κοπέλα σε μη πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το 1967 θεωρήθηκε από πολλούς καλλιτεχνικούς κύκλους ως «έτος Στυλιανοπούλου» επειδή η ίδια είχε συμμετάσχει σε 12 διαφορετικές ταινίες μέσα σε ένα έτος.
Για πολλά χρόνια υπήρξε θιασάρχης στο θέατρο Αυλαία του Πειραιά. Έχει εκδοθεί η αυτοβιογραφία της με τον τίτλο “Ηθοποιός Αμέσου Δράσεως” από τις εκδόσεις Τετράγωνο.
