Η Πέγκυ Τρικαλιώτη σε συνέντευξή της στο ΟΚ! και στον Μιχάλη Ροδόπουλο, μίλησε για την πρόσφατη απώλεια που τη σημάδεψε.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι διαστροφικό, σχεδόν ανήθικο, την ώρα που κλαις, γιατί έχεις πένθος, να το παρακολουθείς ταυτόχρονα απέξω.
Τώρα τελευταία είχα μια πολύ άσχημη απώλεια στη ζωή μου, δεν θέλω να πω παραπάνω, απλά ήταν πολύ έντονη. Την πρώτη μέρα που βγήκα να παίξω μετά από αυτό το γεγονός και ανέβηκα στη σκηνή μού ήρθε στο μυαλό το πρόσωπο που έφυγε από τη ζωή και δεν μπορούσα να παίξω. Αισθάνθηκα ότι ήταν σαν να το προδίδω. Δηλαδή σαν να βλέπω το πρόσωπο του παιδιού μου, αντί να βλέπω το πρόσωπο ενός παιδιού που έχει η ηρωίδα σε μια συγκεκριμένη στιγμή του έργου που μπορεί να είναι άσχημη. Αυτό δεν μπορώ να το κάνω, παγώνω. Το να κλέβω από τη ζωή μου δεν ξέρω αν είναι ηθικό ή ανήθικο, είναι μέρος της ζωής μου. Κλέβω από τη ζωή μου στιγμές και δεν νιώθω ενοχές για αυτό. Είμαι ένα πράγμα στην ολότητά του – και η μαμά της Φραντζέσκας και η σύντροφος του Θανάση και η ηθοποιός που παίζω ρόλους. Και όλα αυτά είναι ένα, είμαι εγώ.