Το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού έχει συγκεντρώσει ο Πάνος Δημάκης ή όπως είναι γνωστός τα τελευταία δύο χρόνια, «Το Γεράκι».
Ο Πάνος Δημάκης, εκτός από παρατηρητικός, ο άνθρωπος που έγινε τα τελευταία δύο χρόνια ευρύτερα γνωστός ως «Το Γεράκι» -ψευδώνυμο που πρότεινε μάλιστα ο ίδιος για τον εαυτό του- του τηλεπαιχνιδιού «The Chase» του MEGA ήταν (και βέβαια παραμένει) αναμφίβολα φιλομαθής.
Δούλεψε για δεκαοκτώ μήνες ως μεταφραστής στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα. Έχει μεταφράσει αφηγήματα από τα Αγγλικά και τα Ιταλικά. Μετά από ανάθεση, έκανε την επαναμετάφραση του έργου Ο Καπετάν Μιχάλης του Νίκου Καζαντζάκη από τα Ελληνικά στα Αγγλικά, αναθεωρώντας την αρχική μετάφραση του 1955.
Επίσης, εργάστηκε ως επιμελητής στο φιλολογικό τμήμα των Εκδόσεων Καζαντζάκη και βοήθησε συνεπικουρικά στις αφιερωματικές εκθέσεις του Μουσείου Μπενάκη, στο πλαίσιο του «2017: Έτος Νίκου Καζαντζάκη». Τέλος, διατηρεί μεταφραστικό γραφείο όπου ασχολείται, κυρίως, με οικονομικά και νομικά κείμενα.
Επί σειρά ετών διδάσκει επαγγελματικά Αγγλικά και Ισπανικά σε στελέχη πολυεθνικών εταιρειών. Μιλάει οκτώ γλώσσες. Έχει εκδώσει δύο βιβλία γλωσσολογικού ενδιαφέροντος: Το Βερβενιώτικο Ιδίωμα (Κάπα Εκδοτική) και το αγγλικό ετυμολογικό λεξικό Etymolexicon (εκδ. 24 Γράμματα). Οι Δεκαεπτά κλωστές είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
Ο Πάνος Δημάκης πλέον ξεδιπλώνει την πλευρά του και ως λεξιλογικός και γλωσσολογικός σκαπανέας στο podcast «Χίλιες και Μία Λέξεις». Πώς όμως εκείνο το παιδί με τη λαχτάρα για νέες πληροφορίες -ήταν τόση και τέτοια, ώστε ο ίδιος θυμάται πως τις πρώτες του λέξεις στα γαλλικά και στα γερμανικά τις έμαθε διαβάζοντας εγχειρίδια χρήσης οικιακών ηλεκτρικών συσκευών– μεγάλωσε και βρέθηκε να υπογράφει ευπώλητα μυθιστορήματα, να δημιουργεί podcasts αλλά και να ενσαρκώνει έναν φάρο γνώσης στην τηλεόραση;
«Πώς βρέθηκα στο “The Chase”; Η αλήθεια είναι ότι είχα συμμετάσχει κατά καιρούς σε πολλά τηλεπαιχνίδια, ίσως περισσότερα από δέκα. Δεν είχα κανένα ψώνιο με την κάμερα, την τηλεόραση ή την προβολή. Εκείνο που ήθελα ήταν να δοκιμάζω τις γνώσεις μου. Και να κερδίζω ξεκάθαρα το έπαθλο», εξιστορεί. Η επιλογή του ήταν το δίχως άλλο σοφή, αφού από τις πολλές νίκες που κατήγαγε κατάφερε να συγκεντρώσει αθροιστικά ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό.
Αρχικά αποκάλυψε ότι δεν δήλωσε ο ίδιος συμμετοχή στο παιχνίδι. «Με βρήκανε. Είμαι παλιός παίκτης τηλεπαιχνιδιών», σημείωσε.
Το ψευδώνυμο «Γεράκι» το σκέφτηκε επειδή είναι ένα ζώο εύστροφο, πονηρό, πάρα πολύ γρήγορο και πάντα επιτυγχάνει αυτό που θέλει.
«Το κλίμα στα γυρίσματα είναι εκπληκτικό. Κάθε φορά που είναι να έρθω στο στούντιο είμαι χαρούμενος. Η σχέση μου με τους άλλους Chasers είναι σχέση σεβασμού. Οι παίκτες αν χάσουν δεν θα χαρώ. Αν κερδίσουν είναι μεγάλη μου η χαρά», πρόσθεσε.
Στη συνέχεια, παραδέχτηκε ότι του αρέσει να «ψαρώνει» του παίκτες στην αρχή. «Έχω και μια μικρή προτίμηση στον δεύτερο γύρο του παιχνιδιού», σημείωσε και αποκάλυψε ότι στα backstage γίνονται πολλά με την Μαρία Μπεκατώρου.
«Θεωρώ ότι η Μαρία είναι μακράν μία από τις καλύτερες Ελληνίδες παρουσιάστριες. Είναι αυθεντικός άνθρωπος, έχει χρυσή καρδιά και χιούμορ», είπε.
Ο ίδιος ανέφερε ότι υπάρχουν φορές που νευριάζει με τον εαυτό του γιατί θέλει να κερδίζει και έκανε ειδική μνεία στα βιβλία που έχει γράψει.
«Έχω γράψει τρία βιβλία. Έχω έτοιμο το δεύτερο μυθιστόρημα και το πρώτο οι “Δεκαεπτά κλωστές” γίνεται σενάριο από τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου. Είναι η αληθινή ιστορία του πιο άγριου εγκλήματος που έγινε ποτέ στην Ελλάδα».
Μια παιδική συνήθειά του ήταν να ξεκοκαλίζει τις εγκυκλοπαίδειες. Η πληροφορία δεν ήταν ποτέ αρκετή για εκείνον. Πέρα από τη γνώση, λέει πως τον γοήτευε η γλώσσα, θυμάται τον εαυτό του να ακούει με θρησκευτική προσήλωση τον ήχο των λέξεων. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να δημιουργήσει μια δική του, επινοημένη διάλεκτο, συνδυάζοντας τις πρωτόλειες τότε γνώσεις του στα γαλλικά και τα γερμανικά με τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά.
«Γύρω στα 15 συνειδητοποίησα ότι ήθελα να φτιάξω τη δική μου γλώσσα και σιγά – σιγά άρχισα να τη χτίζω. Η ετοιμολογία βασίζεται κυρίως σε αρχαίες γλώσσες», έχει πει.
«Είναι μια γλώσσα που τη μιλάω εγώ και κανένας άλλος στον κόσμο. Όμως συνεχίζω διαρκώς να την εξελίσσω. Για παράδειγμα, μπορεί να οδηγώ το μηχανάκι μου και να μιλάω με τον εαυτό μου, να σκέφτομαι και να δημιουργώ νέες λέξεις. Την έχω ονομάσει SPEYTH, που στη γλώσσα μου σημαίνει ποτάμι», εξηγεί.