Η Σελίν Ντιόν, που πάσχει από το Σύνδρομο του Δυσκίνητου Ανθρώπου, υπομένει μια αγωνιώδη δεκάλεπτη κρίση, σ’ ένα ντοκιμαντέρ, που αποκαλύπτει τη μάχη που δίνει.
Στη συγκεκριμένη σκηνή, η ντίβα της μουσικής σκηνής είναι ξαπλωμένη και κλαίει από τον πόνο, μη μπορώντας να ελέγξει το σώμα της.
Η Καναδή τραγουδίστρια φαίνεται να δυσκολεύεται να αναπνεύσει, την ώρα που το ιατρικό προσωπικό προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακουφίσει τους επώδυνους μυϊκούς σπασμούς της, ενώ ένα συνεργείο κινηματογραφεί αθόρυβα τη δοκιμασία.
Με εμφανή τον πόνο στο πρόσωπό της, της χορηγείται ένα φαρμακευτικό ρινικό σπρέι, που χρησιμοποιείται συνήθως για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των σπασμών σε πάσχοντες από το εν λόγω Σύνδρομο.
Η τραγουδίστρια διαγνώστηκε με τη σπάνια ασθένεια το 2022, αλλά παραδέχτηκε ότι πάλευε με την πάθηση κρυφά για σχεδόν δύο δεκαετίες, πριν μιλήσει για αυτό.
Το επίσημο τρέιλερ του ντοκιμαντέρ «I Am: Celine Dion» κυκλοφόρησε στα τέλη Μαΐου και πρόκειται για ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ για την πορεία της Σελίν Ντιόν στη μουσική βιομηχανία, αλλά και τις δοκιμασίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, όπως τα τελευταία χρόνια, το Σύνδρομο του Δυσκίνητου Ανθρώπου, με το οποίο έχει διαγνωστεί.
Σε ένα άλλο απόσπασμα, η τραγουδίστρια κοιτάζει ανήμπορη, καθώς οι γιατροί την ξαπλώνουν απαλά σε μια άνετη θέση και ελέγχουν τα ζωτικά της σημεία.
Όλο αυτό το διάστημα, τα γυμνά της πόδια παραμένουν άκαμπτα, καθώς παλεύει με τις εξουθενωτικές συνέπειες της σπάνιας πάθησης.
Αφού δέχεται βοήθεια, η τραγουδίστρια είναι τελικά σε θέση να καθίσει όρθια και σκεπάζεται με μια κουβέρτα πριν παραδεχτεί την αμηχανία της που έχασε τον έλεγχο του σώματός της μπροστά στις κάμερες.
Όπως υπογραμμίζει «κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, σε κάνει να νιώθεις τόσο αμήχανα και τόσο, δεν ξέρω πώς να το εκφράσω, είναι απλά… ξέρετε, σαν να μην έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου».
Συγκινημένη, παραδέχεται ότι δεν έχει εγκαταλείψει το ενδεχόμενο να συνεχίσει την καριέρα της κάποια στιγμή στο μέλλον.
«Βλέπω ακόμα τον εαυτό μου να χορεύει και να τραγουδάει. Πάντα βρίσκω το plan b και το plan c, ξέρετε. Έτσι είμαι εγώ. Αν δεν μπορώ να τρέξω, θα περπατήσω. Αν δεν μπορώ να περπατήσω, θα συρθώ. Αλλά δεν θα σταματήσω. Δεν θα σταματήσω», κατέληξε.
Η νυφική εμφάνιση της Celine Dion το 1994 στην τελετή του γάμου της με τον René Angélil ήταν ένα πραγματικό φαντασμαγορικό σόου. Η νυφική τουαλέτα ήταν επιβλητική, αλλά ένα συγκεκριμένο αξεσουάρ της έκλεψε την παράσταση: ένα headpiece καλυμμένο με 2.000 κρύσταλλα Swarovski που ζύγιζε 7 κιλά.
Το headpiece της Dion ήταν τόσο βαρύ που απαιτούσε να ραφτεί στο κεφάλι της για να μείνει σταθερό και να μην κινδυνεύσει να πέσει κατά τη διάρκεια του γάμου. Η τραγουδίστρια, μεταφέροντας το βάρος αυτής της εντυπωσιακής δημιουργίας, αντιμετώπισε σωματικές επιπτώσεις που τελικά την οδήγησαν στο νοσοκομείο. Η απόφασή της να φορέσει κάτι τόσο βαρύ είναι ενδεικτική της επιθυμίας της να κάνει την ημέρα του γάμου της μια πραγματικά αξέχαστη περίσταση.
Η Celine Dion, μιλώντας για την εμπειρία αυτή, εξήγησε πώς η χαρά και η ευτυχία της ημέρας της έδωσαν τη δύναμη να αντέξει το βάρος του headpiece. «Όταν είσαι χαρούμενη, δεν υπάρχει βάρος, δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν υπάρχει πόνος», είπε.
Μόλις ωστόσο έκανε την είσοδό της στη Βασιλική της Notre-Dame στο Μόντρεαλ τη μεγάλη της μέρα, η αυτοπεποίθησή της δοκιμάστηκε. “Αρχίζω να περπατάω και σκέφτομαι “Θα τα καταφέρω;”
“Την επόμενη μέρα, ξυπνάω, κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Έχω ένα [καρούμπαλο] στο μέγεθος ενός αυγού στη μέση του μετώπου μου. Κοίταξα τότε τον σύζυγό μου και του είπα: “Είναι πολύ αργά τώρα”. Είμαστε παντρεμένοι», αστειεύτηκε, πριν προσθέσει ότι έπρεπε να πάρει φάρμακα για τον τραυματισμό που της προκάλεσε το νυφικό headpiece. “Λέω “Εντάξει, ας πάμε στο γιατρό”. Έπρεπε να πάρω αντιβιοτικά για περίπου τρεις εβδομάδες».
Παρά το δυσάρεστο περιστατικό, η Dion πρόσθεσε ότι η ανάμνηση του γάμου της με τον εκλιπόντα σύζυγό της, «της κόβει την ανάσα». Ο Angélil, με τον οποίο η Dion έχει τρεις γιους, έφυγε από τη ζωή το 2016 μετά από μάχη με τον καρκίνο.
“Με τον σύζυγό μου παντρευτήκαμε το ’94. Στις 17 Δεκεμβρίου, για την ακρίβεια. Νιώθω ακόμα τόσο πολύ την παρουσία του”, είπε. «Αυτή είναι μια στιγμή που θα με συντροφεύει για το υπόλοιπο της ζωής μου».