Η Ορθούλα είναι Ελληνοκαναδέζα πρώην καλαθοσφαιρίστρια γεννημένη στο Τορόντο του Καναδά.Αγωνιζόταν στη θέση σέντερ. Το 1988 σε ηλικία 17 ετών ήρθε στην Ελλάδα για να αγωνιστεί στην ομάδα του Παναθηναϊκού,μαζί με τον αδερφό της Τζορτζ Παπαδάκο ο οποίος αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό.
Της: Έπη Τρίμη
Ολοκλήρωσε τη θητεία στον Παναθηναϊκό το 1993. Αργότερα αγωνίστηκε στον Πρωτέα Βούλας με τον οποίο πανηγύρισε ως αρχηγός τέσσερις συνεχόμενες ανόδους από τη Γ’ ΕΣΚΑ στην Α2. Το 2005 αποσύρθηκε από τα γήπεδα με τη φανέλα του Παγχιακού.
Στην καριέρα της αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τραυματισμών στον πρόσθιο χιαστό και υποβλήθηκε σε επώδυνες επεμβάσεις και σήμερα πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η Ορθούλα Παπαδάκου ήταν μία από τις συμμετέχουσες του ριάλιτι επιβίωσης Survivor το μακρινό 2003, όταν το ριάλιτι προβαλλόταν από τον τηλεοπτικό σταθμό του Mega και κεντρικός παρουσιαστής ήταν ο Γρηγόρης Αρναούτογλου! Η Ορθούλα λοιπόν έφτασε μέχρι την 3η θέση και αποκλείστηκε ένα επεισόδιο πριν τον μεγάλο τελικό από την «κολλητή» της μέσα στο παιχνίδι και νικήτρια, Ευαγγελία και τον έτερο φιναλίστ, Νίκο. Ήταν κι αυτή στην ομάδα των «Βορείων» όπου και παρέμεινε μέχρι τέλους, ενώ η δυνατή φιλία-συμμαχία της με την Ευαγγελία την βοήθησε να φτάσει μακριά αλλά όχι μέχρι το έπαθλο.
Ήταν από τις πιο μαχητικές και ανταγωνιστικές παίκτριες, αλλά οι συμπαίκτες της διχάζονταν σχετικά με το αν είναι περισσότερο ιντριγκαδόρος και σκληρή ή ειλικρινής και αυθεντική. Στον τελικό φυσικά και ψήφισε την Ευαγγελία.
Ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό τη φίλη της Ευαγγελία στις αισθnσιακές φωτογραφίσεις και την κοσμική ζωή, την οποία μάλιστα και ξεπέρασε. Αξίζει να αναφέρουμε πως ήταν για ένα διάστημα στο πλευρό του Χρήστου Φερεντίνου, στο Fort Boyard στο Star Channel.
Το 2011 η Ορθούλα Παπαδάκου είχε αποκαλύψει ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και τα πρώτα πέντε χρόνια ακολουθούσε έντονη αγωγή μετά από παρότρυνση της γιατρού της.
Όπως η ίδια αποκαλύπτει τα πρώτα πέντε χρόνια ακολούθησε αγωγή αν και δεν είχε ιδιαίτερα συμπτώματα, ωστόσο τώρα έχει πολλές επιπλοκές στην υγεία της λόγω της ασθένειας.
«Θεωρώ ότι το πιο μεγάλο μου ατού είναι ότι δεν άφησα ποτέ να με νικήσει η αρρώστια αυτή αυτό οφείλεται στο background μου στον αθλητισμό. Έχω τις καλές και τις κακές μου μέρες. Με πιάνουν πονοκέφαλοι και μουδιάσματα και αδυναμία στο μυϊκό μου σύστημα με αποτέλεσμα να είμαι τέζα στο κρεβάτι. Αλλά βρίσκω τη δύναμη να σηκωθώ, γιατί αν κάτσω θα με νικήσει και πάει το έχασα και κάθε μέρα θα χειροτερεύει.
Εκεί που περπατάω πολλές φορές φεύγει το πόδι, χάνω την ισορροπία. Αυτό που με βοηθάει πολύ είναι ότι κάνω focus στη δουλειά μου. Με βοηθάει να μην υπάρχουν στεναχώριες και στρες στο περιβάλλον μου, επιλέγω να είμαι καλά με τους ανθρώπους γύρω μου που με αγαπάνε και με υποστηρίζουν. Ο κύκλος μου έχει μικρύνει πάρα πολύ, διότι δεν θέλω άνθρωποι, που δε γνωρίζω καλά, να με επηρεάζουν αρνητικά», είπε μιλώντας στην εφημερίδα «On time» η Ορθούλα Παπαδάκου.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της η Ορθούλα Παπαδάκου είχε πει, στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη για τη διαδικασία που οδήγησε στη διάγνωση της ασθένειας:
«Η διάγνωσή μου έγινε το 2011. Ταλαιπωρήθηκα αρκετά, πάρα πολύ. Τους πήρε περίπου δύο μήνες να καταλάβουν τι έχω. Ήμουν σπίτι κι έτρωγα και ξαφνικά άρχισε να τρέμει το χέρι μου. Τότε έκανα πέντε με έξι ώρες γυμναστική την ημέρα και λέω “κάτι συνέβη”. Ύστερα είχα κάτι μουδιάσματα και πήγα στο νοσοκομείο. Όταν αισθάνθηκα τρέμουλο και μούδιασμα στα δεξιά είπα ότι κάτι δεν πάει καλά».
Στο site ygeiamoy.gr η Ιρθούλα είχε πει, επίσης: Στην αρχή η θεραπεία που ακολουθούσα υποστηριζόταν από το Δημόσιο, αλλά πλέον όχι – ευτυχώς καλύπτομαι από την ιδιωτική ασφάλεια. Θεωρώ απαράδεκτο να υπάρχει διαχωρισμός στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας στους πολίτες, η πρόσβαση στη θεραπεία θα έπρεπε να είναι ελεύθερη σε όλους.
Υπάρχει έλλειψη πληροφόρησης – οι περισσότεροι όταν ακούν για σκλήρυνση κατά πλάκας, σκέφτονται τα χειρότερα. Χρειάζεται ψυχραιμία, δύναμη και ένας σωστός γιατρός που θα επιλέξει τη θεραπεία που ταιριάζει σε κάθε ασθενή. Ας θυμόμαστε, δε, πιο συχνά ότι η πρόληψη σώζει τις περισσότερες φορές».
«Όλοι φοβόμαστε το θάνατο. Όσο μεγαλώνεις τόσο το σκέφτεσαι. Δεν κρύβω την ηλικία μου. Αλλά με αυτά που βλέπεις γύρω σου και έχασα τον ανιψιό μου 27 χρονών από καρκίνο μέσα σε οχτώ μήνες. Θεωρώ ότι τη ζωή πρέπει να την τιμάμε και να λέμε κάθε μέρα που ξυπνάμε «ευχαριστώ Θεέ μου». Δυστυχώς στο χώρο της showbiz υπάρχει βρωμιά και ψέματα».