Ο Ορέστης Τρίκας γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1981. Είναι πιο πολύ γνωστός για τον ρόλο του στα Κλεμμένα Όνειρα και στην Η Ζωή της Άλλης. Έχει αποφοιτήσει από την δραματική σχολή Ίασμος και έπειτα από την δραματική σχολή Τράγκα όπου εκεί διδάσκει ως καθηγητής τα τελευταία 7 χρόνια.
Της: Έπη Τρίμη
Ο Ορέστης έχει λάβει επίσης μέρος στις τηλεοπτικές σειρές Κάνε παιδί να δεις καλό, Χωρίς όρια και Αρένα και στην ταινία Μία νύχτα στην Αθήνα.
«Αγαπώ τα ταξίδια και το αγαπημένο μου νησί είναι η Μήλος, ενώ αγαπημένος προορισμός στο εξωτερικό είναι το Παρίσι. Όνειρο της ζωής μου είναι να γυρίσω όλο τον κόσμο. Φοβάμαι τα ύψη, τα φίδια, τις αράχνες και το σκοτάδι. Τρελαίνομαι για το φαγητό, οπότε αν θες να με κερδίσεις μαγείρεψε μου ή βγάλε με κάπου για καλό φαγητό. Αγαπημένο πιάτο τα μακαρόνια με κιμά. Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Με χαλαρώνει και με ευχαριστεί. Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι η εργασιομανία μου! Κάνω πάντα πολλά πράγματα μαζί, με αποτέλεσμα έχω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. «Διασκέδαση για μένα πια είναι το θέατρο, το σινεμά, εκδρομές και τα escape rooms τα οποία λατρεύω.» τόνισε πριν λίγα χρόνια στο Τηλέραμα.
«Έχω περάσει κρίσεις πανικού πριν από χρόνια και καθάρισα με αυτές. Πέρασα μία περίοδο 2 χρόνων στη ζωή μου που με ταλαιπωρούσαν οι κρίσεις πανικού πάρα πολύ άσχημα. Τις ξέρω τις κρίσεις πανικού, τις γνωρίζω πια, δεν θέλω να τις ξαναπεράσω και όποιος φίλος μου μιλάει για τις κρίσεις πανικού είμαι δίπλα του για να τον βοηθήσω. Πολλοί φίλοι μου τον τελευταίο καιρό ακούω να περνάνε κρίσεις πανικού.Το ξεπέρασα με τη βοήθεια συμβουλευτικής ψυχολογίας και με τη δουλειά. Ήταν ένα πάντρεμα δύο διαφορετικών καταστάσεων. Η συμβουλευτική με βοήθησε, όχι τόσο στις κρίσεις πανικού, όσο σ’ εμένα, να δω ποιος είμαι, να αγαπήσω τον Ορέστη, να πατήσω γερά στα πόδια μου, γιατί ήμουν ένας πολύ ανασφαλής άνθρωπος και δεν είχα μάθει να διαχειρίζομαι αυτές τις ανασφάλειες. Ήμουν και πολύ ενοχικός. Έμαθα και με αγάπησα, γι’ αυτό που είμαι, για τα λάθη που έκανα. Παλαιότερα όντας ενοχικός, έφερνα τα λάθη ως κάτι πολύ βαρύ πάνω μου, τα χρέωνα στον εαυτό μου. Μέσα από τη συμβουλευτική, συνειδητοποίησα ότι αυτά τα λάθη με διαμόρφωσαν σε αυτό που είμαι τώρα. Αγαπώ κι εκτιμώ αυτό που είμαι τώρα, άρα έπρεπε να τα περάσω όλα αυτά γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο και πάντα είναι για καλό. Ο άνθρωπος περνάει όσα μπορεί να αντέξει».
«Οι γονείς μου είχαν χωρίσει όταν εγώ ήμουν πολύ μικρός σε ηλικία, είχε πει στη Φαίη Σκορδά και στο Γιώργο Λιάγκα. Είχαμε μια τυπική σχέση με τον πατέρα μου μέχρι τα δώδεκα δεκατρία και μετά που μπήκα στην εφηβεία, αποφάσισα πως δεν θέλω να έχω σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Βρεθήκαμε στο νοσοκομείο, ένα χρόνο πριν πεθάνει. Τον συγχώρεσα, αλλά δεν ξέρω αν το μετάνιωσα. Ήμουν πιο υγιής μέσα μου, μετά από αυτή την κίνηση..»., αφηγήθηκε ο Ορέστης Τρίκας.
Σε άλλη του συνέντευξη μετά από χρόνια είχε αναφερθεί στο ίδιο θέμα λέγοντας: «Δεν τσακωθήκαμε ποτέ, απλώς από πολύ μικρός είχα το μυαλό μου μέσα στο κεφάλι μου ώστε να μπορώ να επιλέγω, να κατανοώ. Είχα ωριμάσει πολύ νωρίς. Και χωρίς να τον μισήσω ποτέ, είπα πως αυτός ο άνθρωπος δεν μου έκανε. Όταν όμως αρρώστησε, στα 22 μου, και τον επισκεπτόμουν στο νοσοκομείο, ένιωσα σαν να είχε πια λυτρωθεί η σχέση μας. Ο,τι και να είχε γίνει, ήταν ο πατέρας μου και ήμουν ο γιος του. Τον συγχώρεσα, με συγχώρεσε» είχε τονίσει ο Ορέστης Τρίκας στο Πρώτο Θέμα.