Στο Romro Club στην Παραλιακή, φέτος το καλοκαίρι, πραγματοποιούν εμφανίσεις ο Λευτέρης Πανταζής και η Έλλη Κοκκίνου. Οι δύο καλλιτέχνες ανεβάζουν τη διασκέδαση στα ύψη με τα τραγούδια τους και πρόσφατα αποφάσισαν να γιορτάσουν μαζί τους. η Νατάσα Θεοδωρίδου, ο Κώστας Τσουρός, ο Πάνος Κατσαρίδης.
Στο ίδιο κέντρο παρευρέθηκαν και ο Δημήτρης Σούρας με τη σύζυγό του Ελένη Μαρούδα σε μια βραδινή εξόρμησή τους.
Σαν δίδυμες αδερφές
Η Έλλη Κοκκίνου και η Νατάσα Θεοδωρίδου έκαναν την μεγάλη έκπληξη!
Ενώνοντας τις φωνές τους, ερμήνευσαν αγαπημένα τραγούδια με τους παρευρισκόμενους στο κέντρο να τα χειροκροτούν θερμά.
Με καλσόν μέσα στον καύσωνα
Για τις καλοκαιρινές της εμφανίσεις, η Έλλη Κοκκίνου επέλεξε ένα μίνι φόρεμα με παγιέτες, διαφανές ύφασμα και διχτυωτό καλσόν. Αυτό το κομμάτι αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της γυναικείας γκαρνταρόμπας, ιδιαίτερα κατάλληλο για το καλοκαίρι. Αυτό το σύνολο αναδεικνύει τα πόδια και τις γάμπες, προσδιορίζοντας τη φινέτσα και την αισθησιακότητα της εμφάνισής της.
Ακολουθούν οι σχετικές φωτογραφίες
«Έμεινα ξαφνικά άνεργη, έχασα πολλά λεφτά, είχα αγοράσει τόσα ρούχα»: Οικονομική καταστροφή για Έλλη Κοκκίνου
Η Έλλη Κοκκίνου βρέθηκε στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου «The 2Night Show», χθες, Τετάρτη, το βράδυ και μίλησε για τη συνεργασία που τελείωσε πολύ απότομα, με αποτέλεσμα να της αφήσει μια πικρή γεύση.
Η συνεργασία που ενόχλησε την Έλλη Κοκκίνου
Όπως υπογράμμισε η τραγουδίστρια «για λίγο μπήκα στη φάση να πω ότι σταματάω, ναι. Λίγο πριν ανοίξω τον παιδικό σταθμό, έναν χρόνο περίπου πριν. Είχα κάνει μια συνεργασία που δεν μ’ άρεσε έτσι όπως τελείωσε, ήταν πολύ ο τρόπος που τελείωσε και σκεφτόμουν γιατί να το περνάω αυτό. Γιατί δεν είχα καμία συμμετοχή, δηλαδή δεν ήταν μια δική μου απόφαση, την πήραν «ανώτεροι» αν μπορώ να το πω έτσι».
Η αγάπη και το πάθος της Έλλης Κοκκίνου για τη δουλειά της
Και συμπληρώνει η Έλλη Κοκκίνου «ξαφνικά μέσα σε ένα διήμερο βρίσκομαι χωρίς δουλειά, έχω πληρώσει πάρα πολλά χρήματα για ρούχα, δουλεύω μόνο δυο μέρες και το μαγαζί κλείνει. Ήταν λίγο πριν τις γιορτές και δεν είχα μπάντα για να μπορώ να πω ότι θα κάνω συναυλίες ή θα κάνω εξτρά. Είχα πάει με την μπάντα του συναδέλφου και ξαφνικά πήρε την μπάντα του, για τους δικούς του λόγους, δεν κατηγορώ εκείνον, έκανε τις δουλειές του και γω… έμεινα και μπήκα μέσα. Έφτιαξα τότε την τελευταία στιγμή μια μπάντα και ξεκίνησα. Όλο αυτό το άγχος όμως, όλη αυτή η απογοήτευση και το χάσιμο των χρημάτων με είχαν τσακίσει. «Αξίζει τώρα εγώ να το κάνω αυτό;» έλεγα αλλά το πείσμα και η επιμονή για αυτό που κάνω, που είναι μεν είναι βιοποριστικό επάγγελμα αλλά είναι και η αγάπη και το πάθος μου, ήταν ένα μικρό κλικ και είπα ότι θα κάνω υπομονή και θα ξεκινήσω κάτι διαφορετικό και τότε».
