Ο Νίκος Γκέλια παραχώρησε συνέντευξη στη στήλη «Ψυχολογίες» της εκπομπής «Πάμε Δανάη» και τον Γιώργο Κρικοριάν. Ο ταλαντούχος ηθοποιός, ο οποίος φέτος πρωταγωνιστεί στο «Ναυάγιο» στο Mega, μίλησε για τον έρωτα, τη σύζυγό του αλλά και τον… πασίγνωστο ηθοποιό, Viggo Mortensen.
«Βρίσκομαι σε μία αναζήτηση. Σε εργασιακούς πυρετούς με το θέατρο και με την αγωνία να τελειώσουμε το «Ναυάγιο» ευχάριστα και δημιουργικά. Ο έρωτας για μένα είναι μία τεράστια δύναμη που μπορεί να κινήσει γη και ουρανό. Λόγω δουλειάς ήμουν πάντα ένα παιδί που είχε πιο πολλές προτάσεις πάρα διεκδικήσεις στο κομμάτι του φλερτ. Γνώρισα την σύζυγο μου κατά τύχη, ήμουν φίλος με την αδερφή της. Ήθελα να μην περιμένει την πρόταση γάμου η σύζυγός μου, άνοιξε την πόρτα και με είδε με το δαχτυλίδι, ενώ γύριζε από το supermarket. Αν ένα ζευγάρι μείνει το ίδιο ερωτευμένο μετά από ένα παιδί κάτι δεν πάει καλά, ο έρωτας είναι έτσι φτιαγμένος για να μην τον αντέχει το σώμα σου», είπε αρχικά ο Νίκος Γκέλια.
«Με τσαντίζουν πολλά πράγματα στην σύζυγό μου. Το πρωί που ανάβει το φως ενώ κοιμάμαι. Κάνω πολλά πράγματα που εκνευρίζουν την σύζυγό μου, τσακωνόμαστε ακόμα και για τις παντόφλες» τονίζει ο ηθοποιός.
«Η πρώτη μου επαφή με την υποκριτική ήταν το 2013 με το Xenia, το οποίο πήγε στις Κάννες. Στις Κάννες ζήτησα συγγνώμη από τον Βίγκο Μόρτενσεν επειδή δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Μετά τις Κάννες με πρότεινε ένας παράγωγος για μία σειρά του BBC, με κάλεσαν και τους είπα ότι έχω κλείσει σε ένα θέατρο στην Ελλάδα».
«Αν έχω χρόνο, θα κάτσω με τον εαυτό μου να πιω καφέ. Χαλαρώνω παίζοντας με το παιδί μου, με ντύνει και με βάφει», δήλωσε.
Ο Νίκος Γκέλιας που τον απολαμβάνουμε φέτος στην σειρά “Ναυάγιο”μίλησε στον Κώστα Τσουρό και με κάθε ειλικρίνεια αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω της Αλβανικής του καταγωγής και τον τρόπο που τις αντιμετώπισε από μικρό παιδί, στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα» που προβλήθηκε στο MEGA.
Όπως αρχικά δήλωσε «Nομίζω πως όλα όσα πέρασα με ατσάλωσαν γιατί είμαι και σαν άνθρωπος έτσι. Οτιδήποτε και να συμβεί στη ζωή μου με πεισμώνει στο να το διορθώσω, στο να το προσπεράσω, στο να καλυτερεύσω τον εαυτό μου ή να βρω έναν τρόπο να επιβιώσω.Ένας σκηνοθέτης μου είχε πει μάλιστα κάποια στιγμή: “Εσένα δεν σε φοβάμαι γιατί είσαι survivor και ότι και να γίνει, θα βρεις πάντα έναν τρόπο για να πας παρακάτω”»
«Πάντα είναι σκληρά τα παιδιά στο σχολείο, νομίζω ότι είναι ατόφια. Τα παιδιά είναι η απόλυτη αλήθεια γιατί αυτό το οποίο φέρουν δεν έχει φίλτρο εκείνη την ώρα οπότε και θα σου πουν αυτό που σκέφτονται. Όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο πιο αγνή είναι η αλήθεια του. Όποια κι αν είναι αυτή, είτε σε τρομάζει είτε σε αγαπάει είτε σε φοβάται. Είναι στο 100%».
«Έχω τσακωθεί γιατί έχω ακούσει το “κω…Αλβανέ”, έχω ακούσει το “γύρνα πίσω στη χώρα σου” και το “μη μιλάς εσύ για ελληνική ιστορία, δεν είσαι Έλληνας”. Α, επίσης, έχω ακούσει από έναν φίλο μου, που πήγαμε να παίξουμε στο σπίτι του, “μπαμπά, από δω ο Νίκος αλλά είναι καλός Αλβανός”.
Δεν έκλαιγα όμως με τέτοια, ίσα ίσα περισσότερο γελούσα ή πείσμωνα»