Η Μπριζίτ Μπαρντό έχει προκαλέσει πολλές φορές, όχι μόνο με τις ταινίες της, αλλά και με την προσωπική της ζωή και τις απόψεις της για τη μητρότητα και τις ακραία εθνικιστικές πολιτικές της τοποθετήσεις και τη στήριξή της στο κόμμα της Μαρίν Λε Πεν
Αναφερόμενη στη μητρότητα, όπως έχει υπογραμμίσει η ηθοποιός στη βιογραφία της «γρονθοκοπούσα το στομάχι μου και ζητούσα από τον γιατρό μου μορφίνη… Δεν άντεχα την θέα του κορμιού μου όταν ήμουν έγκυος. Σαν να είχα καρκινικό όγκο μέσα μου, που πεταγόταν και μου χαλούσε το καλλίγραμμο σώμα μου. Πολλές φορές ευχόμουν να είχα γεννήσει κουτάβι, παρά μωρό», κάτι που το πλήρωσε ακριβά, αφού αποζημίωσε τον γιο της Νικολά, αλλά και τον πρώην σύζυγό της με 28.000 δολάρια, για ηθικές βλάβες που προκάλεσε στη ζωή του παιδιού της, εξαιτίας των χαρακτηρισμών που του απέδωσε μέσα από το βιβλίο της αυτό.
Η Μπριζίτ Μπαρντό αντιμετώπισε το ρόλο της μητέρας σαν την απόλυτη φυλακή
Το 1957, η Μπριζίτ Μπαρντό εγκατέλειψε τον τότε άντρα της και μέντορά της, Ροζέ Βαντίμ -αυτός την ανέδειξε σε σταρ, με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα»- για τον νέο εραστή της, τον ηθοποιό Ζακ Σαριέ, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1959 και απέκτησαν ένα γιο, τον Νικολά.
Ήταν η εποχή που η Μπαρντό μεσουρανούσε στον κινηματογράφο και η μητρότητα θα της έβαζε ένα γερό φρένο, κάτι που δεν συνέβη ποτέ, καθώς η Γαλλίδα σταρ αντιμετώπισε το ρόλο της μητέρας σαν την απόλυτη φυλακή.
Άφησε τον γιο της στους γονείς του συζύγου της, κάτι που προκάλεσε σάλο εκείνη την εποχή. Η Μπριζίτ Μπαρντό δήλωσε ότι δεν ένιωσε ποτέ έτοιμη να γίνει μητέρα, ότι δεν ένιωσε ποτέ το μητρικό ένστικτο και ότι ποτέ δε μετάνιωσε για την απόφασή της, ενώ έχει παραδεχθεί σε πολλές συνεντεύξεις της ότι δεν πιστεύει στους δεσμούς αίματος.
Έτσι, ο γιος της μεγάλωσε με τον πατέρα του, ενώ η ίδια τον έβλεπε δυο φορές τον χρόνο. Όταν παντρεύτηκε και έκανε την δική του οικογένεια, δεν τους ξαναείδε ποτέ. Ο Νικολά αποφάσισε να την κρατήσει μακριά από τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Το 1960 και ενώ η Μπριζίτ Μπαρντό έχει όλο τον κόσμο στα πόδια της, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «La Verité», ανήμερα των 26ων γενεθλίων της, θα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας με χάπια.
Όπως επεσήμανε χρόνια μετά, περιγράφοντας το αφόρητο φορτίο της δημοσιότητας, το οποίο την έπνιγε «είμαι μια γυναίκα σαν όλες τις άλλες, έχω μια μύτη και ένα στόμα, έχω αισθήματα και σκέψεις, αλλά η ζωή μου γίνεται ανυπόφορη. Η ψυχή μου δεν μου ανήκει πια. Για μένα, το βεντετιλίκι είναι μια βιτρίνα. Δεν μπορώ να ζήσω όπως επιθυμώ. Η ύπαρξή μου είναι απλά υπόγεια. Ναι, θέλω να αισθανθώ το φρέσκο αέρα σπίτι μου, δεν μπορώ να ανοίξω το παράθυρο, γιατί θα υπάρχει ένας φωτογράφος καθισμένος στη στέγη απέναντι. Υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή μου για τα οποία δεν μπορώ να πω ότι μου ανήκουν».
Πριν το τέλος της καριέρας της, όταν το 1972, σε ηλικία 38 ετών, αποσύρεται από το σινεμά για να αφοσιωθεί στα ζώα και όπως σημείωσε «ποτέ δεν μου άρεσε ο θόρυβος, απεχθανόμουν τη φασαρία. Σιχαίνομαι τα σκάνδαλα. Ήμουν απλά ειλικρινής σε αυτά που θέλω και στην αλήθεια μου».
Ίδρυσε φιλοζωικό σύλλογο και παντρεύτηκε πρώην σύμβουλο του ακροδεξιού κόμματος του Λε Πεν, ενώ εξέφρασε δημόσια την υποστήριξή της στην πρόεδρο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν, το 2012, προκαλώντας την αντιπάθεια του μεγαλύτερου μέρους των θαυμαστών της, αλλά δεν την ενδιέφερε, συνεχίζοντας να εκτοξεύει τις ρατσιστικές απόψεις της, πληρώνοντας χιλιάδες δολάρια σε αποζημιώσεις.
Σήμερα, στα 86 της, ζει στη βίλα της στο Σεν Τροπέ, με ένα τσούρμο γάτες και σκυλιά και τον σύζυγό της, Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ. «Χάρισα τα νιάτα μου και την ομορφιά μου στους άντρες. Θα χαρίσω τη σοφία και την εμπειρία μου στα ζώα. Υπήρξα πολύ ευτυχισμένη, πολύ πετυχημένη, πολύ όμορφη, πολύ διάσημη, πολύ πλούσια και πολύ δυστυχισμένη», κατέληξε η Μπριζίτ Μπαρντό.
