Η Μπέτυ Λιβανού (σσ. το πραγματικό της όνομα είναι Δέσποινα Τράτα), γεννήθηκε στον Κολωνό. Έχει βραβευτεί τέσσερις φορές (με κρατικά βραβεία και βραβεία στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) για τους ρόλους της σε ταινίες, ενώ η συμμετοχή της σε τηλεοπτικές σειρές ολοκληρώθηκε το 1997 (με το ρόλο της στη σειρά «Μια νύχτα σαν κι αυτή…: Ιντερμέτζο», ΑΝΤ1).
Γράφει η Έπη Τρίμη
Η καριέρα της ως μοντέλο κράτησε λίγο. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος δεν άργησε να έρθει.
Από πολύ μικρή ηλικία, την «κυνηγούσαν» για να παίξει στον κινηματογράφο, αλλά ήταν αρνητική. Σε συνέντευξή της έχει δηλώσει ότι περισσότερο επεδίωξε ο περίγυρος της να γίνει ηθοποιός, παρά η ίδια. Η ομορφιά της έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα της, όμως ήταν πάντα πολύ προσεκτική. Δεν αποφοίτησε από κάποια σχολή υποκριτικής, είναι αυτοδίδακτη και δεν το έχει μετανιώσει. Αισθάνεται πιο ελεύθερη να διαμορφώνει την καριέρα της με όποιον τρόπο κρίνει καλύτερο….
Όπως έχει πει η ίδια, δεν τα πήγε ποτέ καλά με την ξαφνική δημοσιότητα. Ο Φίνος την είδε σε ένα τηλεοπτικό σποτ και της πρότεινε να γίνει πρωταγωνίστρια έτσι απλά. Και έτσι ξεκίνησε η καριέρα της στο σινεμά και το θέατρο.Σε συνέντευξη που είχε δώσει είχε αποκαλύψει ότι πριν από κάποια χρόνια, της πρότειναν να παίξει σε μια ταινία του Χόλιγουντ, μια διεθνή παραγωγή η οποία γυρίστηκε στην Ελλάδα, το “Mamma Mia” με την Μέριλ Στριπ, αλλά δεν την ενδιέφερε η καριέρα στο εξωτερικό.
«Είδα για πρώτη φορά τον πατέρα μου στα δώδεκά μου χρόνια. Ήταν σοκαριστικό»
Είχα φτιάξει μύθους στο μυαλό μου και ξαφνικά τον είδα. Εκείνος ήταν πολύ ψύχραιμος είχε πει η Μπέτυ Λβανού σε συνέντευξή του. Ούτε στο τηλέφωνο μιλούσαμε. Του έστελνα γράμματα του ζητούσα να με πάρει μαζί του, αφήνοντας να τρέχουν τα δάκρυά μου πάνω στο χαρτί για να τον συγκινήσω…
Όπως έχει πει στο παρελθόν σε συνεντεύξεις της, όταν ήταν μικρή ζήλευε τη μητέρα της και ήταν πολύ αντιδραστική. Άρχισε να τη θαυμάζει και να την έχει πρότυπο όταν μεγάλωσε και συνειδητοποίησε αρκετά πράγματα για τον εαυτό της.
Η μητέρα μου δεν ξαναπαντρεύτηκε. Είχα όμως κι έναν μύθο στο κεφάλι μου. Όταν του ζήτησα να με πάρει στην Ελβετία, όπου ζούσε, και το δέχτηκε, άρχισα να βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Η μαμά μου έπεσε να πεθάνει κι εγώ με την σειρά μου αναρωτιόμουν πού πάω…
Όχι, δεν συνδέθηκα ποτέ με τον πατέρα μου, δεν τον βρήκα. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι, που είχα πάει στο εξοχικό του στην Κινέττα, τον κοίταζα με το σορτσάκι του και ξαφνικά πρόσεξα ότι είχαμε τα ίδια πόδια, τα ίδια δάχτυλα, τα ίδια νύχια και είπα μέσα μου “Ίδιοι είμαστε αλλά εγώ δεν τον ξέρω”… Δεν είχαμε επαφή κι ας ήμασταν από το ίδιο κύτταρο. Αλλά ούτε κακία του κράτησα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλα αυτά τα βιωματικά προβλήματα, τα έλυσα μόνη μου με πολύ καλό τρόπο. Δεν άφησα να μου καθορίσουν την ζωή.
Με τον Νίκο Μαστοράκη ήμασταν τρία χρόνια μαζί
Ήταν μια πολύ δυνατή σχέση που δεν τέλειωσε ποτέ -τον έχω στο μυαλό μου, κι εκείνος το ίδιο. Νοιάζεται, νοιάζομαι, μιλάμε, επικοινωνούμε, είχε πει η Μπέτυ Λιβανού. Έχει μείνει μια πολύ τρυφερή σχέση. Κι αυτό είναι που με χαρακτηρίζει σε όλες μου τις σχέσεις. Δεν έχω χάσει κανέναν άνθρωπο. Τους έχω όλους τριγύρω. Μ΄αρέσει αυτό. Δένομαι με τους ανθρώπους.
Η συνταγή του γάμου της με τον Γιώργο Πανουσόπουλο
Η Μπέτυ Λιβανού παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο και απέκτησε δύο κόρες, τη Δέσποινα και τη Μαργαρίτα Πανουσοπούλου.
«Είμαστε μαζί 50 χρόνια μαζί, είχε πει η Μπέτυ Λιβανού. Δεν υπάρχουν μυστικά, ούτε συνταγές. Όλοι με ρωτάνε για συνταγές, δεν υπάρχουν συνταγές. Μαγειρεύω πολύ, μου αρέσει και εκείνος μαγειρεύει. Ο καθένας μόνος του στην κουζίνα, δεν μαγειρεύουμε μαζί, εκεί είναι καταστροφή».
