Η Μίνα Ορφανού γεννήθηκε το 1982 στην Κάλυμνο ενώ κατά τη διάρκεια της εφηβείας της προέβη σε επαναπροσδιορισμό φύλου.
Της: Έπη Τρίμη
Έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία Στρέλλα, ο οποίος της χάρισε βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά και από την συμμετοχή της στην σειρά του MEGA “Οι Βασιλιάδες”. Εκτός από ηθοποιός , είναι γνωστή ζωγράφος και διακοσμήτρια.
Η ίδια είχε πει σχετικά με την Στρέλλα: “Από τη ταινία το μόνο που έγινε γνωστό είναι ότι ήμουν τρανς. Αυτό δεν με ενόχλησε καθόλου. Ακόμα και στο δρόμο αν με δει κάποιος και πει «αυτή είναι τρανσέξουαλ» δεν θα με πειράξει, γιατί αυτή είμαι. Κάπως πρέπει να σε βαφτίσουν είναι τόσο απλό, όπως λέμε και το πιρούνι -πιρούνι. Για μένα η λέξη τρανσέξουαλ είναι πολύ ωραία λέξη, έχει μια γλύκα, σημαίνει μεταποίηση, αλλαγή… τα έχει όλα. Οι πουριτανοί ότι και να πουν, πουριτανοί θα είναι. Όχι, δεν με φόβισε και η ανταμοιβή μου ήταν το πρώτο βραβείο γυναικείου ρόλου στην Ελλάδα. Στη Στρέλλα τα οφείλω όλα, και στον Πάνο Κούτρα που πίστεψε σε εμένα και εγώ σε εκείνον. Τώρα εάν προκύψει και άλλη δουλειά και αφορά και πάλι το θέμα τρανς, θα την κάνω γιατί οι δουλειές πλέον είναι μετρημένες στα δάχτυλα.”.
Η Μίνα Ορφανού έχει κερδίσει Βραβείο Α’ Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου , ενώ και άλλα Βραβεία. Έχει επίσης Υποψηφιότητα για Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου , που θεωρούνται αντίστοιχα των Αμερικανικών Βραβείων Όσκαρ.
Συμμετείχε στο βίντεο-κλιπ της Ελένης Φουρέιρα για το τραγούδι “Πιο έρωτας πεθαίνεις” μαζί με άλλους γνωστούς ηθοποιούς όπως η Εβελίνα Παπούλια και ο Νίκος Αναδιώτης.
“Έφυγα από το πατρικό μου πριν από 13-14 χρόνια, γιατί με έδιωξαν. Αλλά αυτό πια δεν έχει σημασία γιατί με ξαναδέχτηκαν πίσω. Και για μένα αυτό είναι το σημαντικότερο. Αν δεν σ’ αγαπήσει πρώτα ο γονιός σου γι’ αυτό που έχεις γίνει, δεν θα σε αγαπήσει κανείς άλλος, και ειδικότερα οι ξένοι. Όταν όμως βλέπουν ότι σε έχουν αποδεχτεί οι δικοί σου, υπάρχει άλλη αντιμετώπιση. Δικαιολογώ τους γονείς μου, δεν μπορώ να τους κατηγορήσω. Με γέννησαν, με μεγάλωσαν, μου έδωσαν τις αρχές που έχω μέχρι τώρα. Αρχές που διατηρώ ακόμα και τώρα που έχω φύγει από κοντά τους”, έχει πει η Μίνα Ορφανού στο site vakxikon.gr.
«Την ορμονοθεραπεία τη βίωσα όπως τη βιώνουν οι περισσότερες τρανσέξουαλ. Παίρναμε χάπια με τις κούτες που έλεγε η μία στην άλλη χωρίς να πάμε να πάμε να συμβουλευτούμε έναν γιατρό» , έχει πει στην Athensvoice.
Για τον θάνατο η Μίνα Ορφανού δήλωσε: «Και αύριο να φύγω είμαι χορτάτη, δεν θέλω να φύγω σε μεγάλη ηλικία. Άλλα παιδιά δεν πρόλαβαν καν να βγουν και έφυγαν… Εγώ, τουλάχιστον, είμαι στα 38 μου ( σ.σ. 40 σήμερα). Είμαι υπέρ του εαυτού μου, εάν δηλαδή έβγαινε κάτι νόμιμο θα το έκανα. Όπως θα έκανα, φυσικά, ευθανασία».
Η Μίνα Ορφανού έχει δηλώσει πως δεν έχει πάει ποτέ σε σχολή υποκριτικής. «Δεν έχω περάσει ποτέ από κάστινγκ, δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν δέχομαι την απόρριψη του καθενός γιατί κάθε ένας λογοκρίνει τον εαυτό του», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε η Μίνα Ορφανού στην εφημερίδα On time και τη Σάσα Σταμάτη, αποκάλυψε πως στη συμμετοχή της σε μία θεατρική παράσταση, έφαγε ένα χαστούκι, το οποίο μάλιστα ήταν εκτός πλοκής από μία μεγάλη κυρία του θεάτρου.
Η ηθοποιός μίλησε για τη γνωστή σκηνοθέτιδα, χωρίς φυσικά να αποκαλύψει το όνομά της και αναφέρθηκε στα όσα πέρασε δίπλα της στο θέατρο, ενώ από τη μεριά του και ο Κώστας Αρζόγλου περιέγραψε την άσχημη εμπειρία του στο πλευρό του Γιώργου Κιμούλη στο θέατρο.
Η ίδια είπε σχετικά: “Επειδή έκανα αρκετά θεατρικά και δούλεψα με ηθοποιούς που ήταν σε μεγαλύτερη ηλικία, αλλά ως επί το πλείστον πιο πολύ κάνανε θέατρο και τους θεωρώ λίγο στην κουλτούρα της τέχνης. Η λεκτική βία που είχα εισπράξει είναι ότι δεν είμαι της σχολής, ότι είμαι ατάλαντη, ότι πρέπει να φάω πολλά ψωμιά και θα μην έχω το θράσος να ζητάω να είμαι είτε το πρώτο είτε το δεύτερο όνομα. Χωρίς να το έχω ζητήσει να είμαι ποτέ στην αρχή.
Εγώ πιστεύω ότι έπαιζα καλά. Θα ήθελα όμως να αποκαλύψω ότι λεκτική βία εισέπραξα και από σκηνοθέτη γυναίκα, η οποία τα είχε κάνει πλακάκια με τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Πηγαίνανε μετά στο θέατρο ή μετά την πρόβα να πιούν ένα ουζάκι ή ένα κρασάκι στα μαγαζιά που σύχναζαν. Εννοείται εμένα ποτέ δεν μου είχαν πει να πάω μαζί τους. Πρώτον, έτσι κι αλλιώς δεν θα πήγαινα στα χαμαιτυπεία που πήγαιναν και το δεύτερον είναι ότι ήξερα πάρα πολύ καλά ότι παίρνανε την τραβεστί, το θέτω ακριβώς έτσι όπως το νιώθω εγώ, για να τους κάνει νούμερα.
Παίρνανε την τρανς, την τραβεστί όπως λένε, για να κάνει νούμερα, δεν με παίρνανε γιατί είχανε μια υπόληψη στο άτομό μου. Και κάποια στιγμή στο συγκεκριμένο θεατρικό που δεν θέλω να αναφέρω όνομα, η ηθοποιός αυτή, η μεγάλη κυρία, η αναιδέστατη γυναίκα, είχε βγάλει την κακιά της από την αρχή. Μου έλεγε δεν είσαι της σχολής, δεν έχεις ταλέντο κ.τ.λ. Στην παράσταση υπήρχε μια σκηνή που με ταρακούναγε σωματικά. Εκεί, σε αυτή τη σκηνή, έφαγα ένα χαστούκι στα μούτρα από αυτή τη γυναίκα όπου τη συγκεκριμένη μέρα ανάμεσα στο κοινό στην πλατεία ήταν μια τρανς από τη Γερμανία και είχε έρθει να με δει κι αντιλήφθηκε το χαστούκι και ακούστηκε η φωνή της από την πλατεία να λέει «αίσχος».