Croupier or casino dealer at gambling club or casino. Close up of male hand. Gambling concept.
Ο εθισμός στον τζόγο αποτελεί μία ιδιαίτερα οδυνηρή εμπειρία, γεμάτη μοναξιά και απομόνωση, όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε μορφή εθισμού. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει αφήσει το στίγμα του σε ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων διακεκριμένων Ελλήνων διασημοτήτων.
Αρκετοί από αυτούς έχουν επιλέξει να μιλήσουν ανοιχτά για τον δύσκολο δρόμο της απεξάρτησης, με στόχο να ευαισθητοποιήσουν το κοινό και να βοηθήσουν άλλους να κατανοήσουν τους κινδύνους και τις σοβαρές συνέπειες που επιφέρει ο τζόγος.
Ο Πέτρος Λαγούτης έχει επανειλημμένα αναφερθεί στο πάθος του για τον τζόγο και στον επίπονο αγώνα που έδωσε προκειμένου να απελευθερωθεί από αυτήν την εξάρτηση.
«Όπως όλοι οι εθισμοί είναι κι αυτός ένας εθισμός που σε τρώει από μέσα. Και αυτός ο εθισμός έχει την παγίδα που δεν φαίνεσαι εξαρχής. Μπορείς να κρύβεσαι για πολύ καιρό. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτό το πράγμα βασανίζονται πολύ με όλους τους τρόπους. Και πρακτικά και συναισθηματικά και οικονομικά και επαγγελματικά. Ήταν μια περιπέτεια, ένας δύσκολος δρόμος. Έχουν περάσει έξι χρόνια από όταν αποφοίτησα από το ΚΕΘΕΑ. Είναι ένα πράγμα που τελικά έδρασε εφευρετικά, με βοήθησε να αλλάξω πράγματα μέσα μου», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Μπαμπά-Δες».
Η Άντζελα Δημητρίου, σε μία από τις σπάνιες εξομολογήσεις της, έχει περιγράψει την εξάρτησή της από τον τζόγο με ιδιαίτερα έντονα λόγια, χαρακτηρίζοντάς την ως ένα «σκληρό ναρκωτικό», καταδεικνύοντας την ακραία δύναμη που μπορεί να έχει αυτή η συνήθεια.
«Το μεγάλο λάθος μου είναι ότι κάποια στιγμή είχα μπλέξει πολύ άσχημα με τον τζόγο. Παρασύρθηκα από έναν άνθρωπο. Ο τζόγος είναι σαν ναρκωτικό, από τα πιο σκληρά μάλιστα. Στον τζόγο έχασα την ηρεμία μου, την προσωπικότητά μου και φυσικά τον κόπο μου. Για αυτό και θέλω να συμβουλεύω όσους ασχολούνται με τον τζόγο να τον κόψουν. Εδώ και τρία χρόνια έχω σταματήσει. Δεν το πιστεύει κανένας.», είχε δηλώσει η ερμηνεύτρια.
«Ξύπνησα ένα πρωί και είπα «Τι κάνεις; Έχεις πετάξει τον εαυτό σου σε έναν χώρο κλειστό, μέσα στην κάπνα, τη βρομιά, στον κάθε τρελαμένο. Εσύ μια τόσο δυνατή γυναίκα που ότι κατάφερες το έκανες με την αξία της φωνής σου,χωρίς να έχεις καν σπουδάσει, χωρίς καν να ξέρεις τι εστί μουσική. Αν με βάλεις σε ένα πιάνο και με ρωτήσεις τι νότα είναι αυτή, δεν ξέρω να απαντήσω», πρόσθεσε χαρακτηριστικά η Άντζελα Δημητρίου.
«Πέρασα αυτό που λένε έντονη κατάθλιψη. Από το 2007 που έχασα πρώτα τον αδερφό μου και έπειτα από τρεις μήνες τον μπαμπά μου, άρχισα να τρελαίνομαι. Περίμενα πως και πώς να τελειώσει η δουλειά μου το Σαββάτο,να πάρω τα λεφτά μου και να εξαφανιστώ μακριά από το παιδί μου και όλους. Δεν ήθελα τίποτα. Δεν καταλάβαινα τι έκανα. Ξύπνησα ένα πρωί πήγα στην Παναγία και την παρακάλεσα «Βοήθησέ με». Σε πληροφορώ ήταν σαν να έγινε θαύμα. Την άλλη μέρα δεν ήθελα να πάω στο καζίνο. Το σιχάθηκα», είχε δηλώσει, καταλήγοντας, η γνωστή ερμηνεύτρια.
Ο Σωτήρης Μουστάκας, αν και δεν είχε ποτέ εξάρτηση από ουσίες, αντιμετώπισε το δικό του πάθος για τον τζόγο, που αποτέλεσε μια σημαντική πρόκληση στη ζωή του.
«Ήταν αρκετά σπάταλος και γι΄αυτό ως το τέλος της ζωής του είχε απωλέσει πολλά από τα χρήματα που είχε κερδίσει» είχε πει ο καλός του φίλος και θεατρικός επιχειρηματίας Αλέξανδρος Παρίσης.
«Ήταν όμως ένας εθισμός που μια μέρα παραλίγο να του κοστίσει την ζωή, αφού τον απήγαγαν. Όσα χρήματα και να έπαιρνε, πήγαινε στο καζίνο και τα ακούμπαγε. Μια φορά είχε πάρει κάτι χρήματα από κάποιους τοκογλύφους που ήταν έξω από το καζίνο. Ήταν Σάββατο και είχαμε διπλές παραστάσεις. Αναγκάστηκα και τους έδωσα 2.500.000 δραχμές και μου τον έφεραν μέσα στο πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου, που τον είχαν κλείσει για να τον «εξαφανίσουν». Ωστόσο, ο Σωτήρης, ξαναλέω, ήταν πολύ καλός άνθρωπος».
«Είμαι εθισμένος στον τζόγο. Δυνατός στο πόκερ. Μου αρέσει το διαδικτυακό στοίχημα και όχι μόνο. Καζίνο δεν πάω. Γενικά, έχω κερδίσει κι έχω χάσει μεγάλα ποσά.», είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Σταμάτης Γονίδης.
Ο γνωστός ερμηνευτής, αν και αναγνώρισε τον εθισμό του, τόνισε με σαφήνεια ότι δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να φτάσει σε ένα τόσο ακραίο σημείο ώστε να διακινδυνεύσει την απώλεια του σπιτιού του. Με την τοποθέτησή του αυτή, επισημαίνει ότι, παρά την έντονη επίδραση του εθισμού, υπήρχαν πάντα όρια που δεν θα διέβαινε.
«Δεν θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να χάσει ένα ολόκληρο σπίτι, για παράδειγμα, στον τζόγο. Ναι, ρισκάρω, αλλά δεν κάνω απερισκεψίες», είχε καταλήξει μιλώντας για τον εθισμό του.
Ο Στάθης ήταν γνωστός για τα πάθη του, με δύο από τα πιο αγαπημένα του να είναι οι γυναίκες και ο τζόγος. Αυτές οι δύο αδυναμίες του, τον συνόδευαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητάς του.
Σε μια συνέντευξή του, ο στενός του φίλος και συνάδελφος, Βασίλης Καμίτσης, μίλησε ανοιχτά για τη σκοτεινή πλευρά του ηθοποιού, αποκαλύπτοντας πτυχές της ζωής του που δεν ήταν ευρέως γνωστές, προσφέροντας μια βαθύτερη κατανόηση των εσωτερικών του συγκρούσεων και των προκλήσεων που αντιμετώπισε.
«Μάθαινα από τον κόσμο ότι ο Στάθης έπαιζε στο καζίνο κι έχανε λεφτά, αλλά δεν το πίστευα. Ο Στάθης το αρνιόταν. Κάποια στιγμή με ρώτησε αν έχω δάνειο για το σπίτι, και του είπα ότι σίγα – σίγα το ξεχρεώνω. Τότε εκείνος μου είπε: «Έχω ένα φίλο που μπορεί να σου λύσει το δάνειο». Του είπα ότι δεν θέλω και ότι μπορώ να το αποπληρώνω, χρωστάω γύρω στα 11.000 ευρώ. Εκείνος μου είπε ότι με 2.000 – 3.000 ευρώ θα το λύσουμε.
Μετά από 2 μέρες βρεθήκαμε στο «Σπίτι του Ηθοποιού» με έναν τύπο που μετά από λίγες ημέρες πέρασε από το σπίτι να πάμε στην τράπεζα να του δώσουμε τα λεφτά. Το ίδιο έκανε και στην αδερφή μου, πήρε και από εκείνη λεφτά. Ήταν φίλος του Στάθη με τον οποίο είχε συνεννοηθεί για να πάρουν λεφτά από εμένα και την αδερφή μου. Μόλις πήρε τα χρήματα και δεν έγινε τίποτα, είπα στον Στάθη ότι θα πάω στην Ασφάλεια. Στην Ασφάλεια τον ήξεραν. Ο άνθρωπος αυτός μας πήρε, εμένα και της αδερφής μου, γύρω στα 20.000 ευρώ.
Μου είχε πει, μόλις του δώσω τα χρήματα, να του τηλεφωνήσω αμέσως για να του πω ακριβώς πόσα του έδωσα. Την πρώτη φορά του έδωσα 2.000 ευρώ, την επόμενη μέρα του έδωσα 3.000 ευρώ. Πήγα στην Ασφάλεια και κατήγγειλα τον Στάθη. Τον καλέσανε στην Ασφάλεια αρκετές φορές, αλλά δεν πήγε. Μου είπαν να του το πω ότι δεν πάει, θα στείλουν περιπολικό να του φορέσουν χειροπέδες και θα όταν πάνε εκεί. Με χίλια ζόρια, φοβήθηκε τις χειροπέδες και πήγε, όπου τα… γύριζε.
Μου έλεγε τότε ο Στάθης τι είχε με την υγεία του: «Θα πεθάνω και φυλακή δεν μπορούν να με βάλουν» – ήταν και η κόρη μου πίσω στο αμάξι. Ο Στάθης ήξερε ότι θα πεθάνει, μου το έλεγε κάθε μέρα. Φοβόταν όμως ότι θα έμπαινε στη φυλακή, γιατί πρέπει να είχε «δαγκώσει» κι άλλους. Περνώντας από Κόρινθο, μου είπε ένας φίλος ότι κάθε βράδυ ήταν στο «ναό», εννοώντας το καζίνο. Μάλιστα, μου είπαν ότι ένα βράδυ έχασε 50.000 ευρώ, στην Ασφάλεια βρήκαν ότι τον είχαν διώξει σχεδόν από όλα τα καζίνο και από το Λουτράκι τον έβγαλαν σηκωτό».
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι ένας από τους καλλιτέχνες που δεν δίστασαν να εκφραστούν δημόσια σχετικά με την προσωπική τους εμπειρία και την εξάρτησή τους από τον τζόγο. Με ειλικρίνεια και θάρρος, ο Κωνσταντίνου επέλεξε να μοιραστεί τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, φωτίζοντας μια πτυχή της ζωής του που συνήθως παραμένει στο σκοτάδι, προσπαθώντας παράλληλα να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με τους κινδύνους αυτής της εξάρτησης.
«Από μικρά παιδιά παίζαμε μπίλιες, αυτό τι σημαίνει; Τζόγος. Υπάρχει μέσα μας όπως διάφορα μικρόβια, από κει και μετά είναι πόσο μπορεί να σε επηρεάσει. Είναι καταστροφικός! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πει ότι είμαι ευχαριστημένος ή ότι κέρδισα από αυτή την ιστορία. Γι’ αυτό το ανέφερα στο βιβλίο, για τους δημοσιογράφους έχει αξία αυτό. Εξήγησα ότι καμιά φορά όταν σε έχει πονέσει κάτι θέλεις να το αναφέρεις. Είναι ένα δύσβατο πράγμα. Εννοείται ότι είναι ένας εθισμός που παραμένει. Είναι ανάλογα τη δύναμη του μυαλού».
Η ηθοποιός που είχε υποδυθεί την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου στο θέατρο, είχε αποκαλύψει ότι μοιραζόταν με τη θρυλική στιχουργό το ίδιο πάθος για τη χαρτοπαιξία. Μέσα από την ερμηνεία της, η ηθοποιός βίωσε μια ιδιαίτερη σύνδεση με την προσωπικότητα της Παπαγιαννοπούλου, καθώς όχι μόνο ενσάρκωσε τον χαρακτήρα της στη σκηνή, αλλά επίσης ταυτίστηκε μαζί της σε ένα τόσο προσωπικό και έντονο πάθος.
«Είχα, ακριβώς το ίδιο πάθος. Έπαιζα χαρτιά. Και τώρα παίζω, αλλά πλέον ως χόμπι. Στο παρελθόν, είχα παρατήσει το θέατρο και ασχολιόμουν μόνο με αυτό», είχε πει χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
«Έλεγα πολλά “όχι” και έχω μείνει και άνεργη. Ζούσα με το επίδομα από το Υπουργείο Εργασίας. Έπαιζα χαρτιά για να βγάζω λεφτά για να ζω. Ήμουν πολύ χαρτόμουτρο, τώρα πλέον όχι. Ήμουν πολύ φαν του χαρτιού. Αυτό με συγκίνησε και στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μαζί με τα τραγούδια της, πόκα εκείνη πόκα κι εγώ. Η αγάπη για τα χαρτιά μπορεί να είναι κληρονομική από τον παππού μου, τον οποίο δεν γνώρισα ποτέ. Θέμα DNA μάλλον», είχε εξομολογηθεί πρόσφατα η Νένα Μεντή.