Τον ηθοποιό Μιχάλη Αλικάκο τον γνωρίσαμε για τα καλά στην καθημερινή σειρά “Άκρως Οικογενειακόν” που είχε υποδυθεί το λυκειάρχη του σχολείου με συμπρωταγωνιστές το Γιάννη Μπέζο και τη Ναταλία Τσαλίκη.
Της: Έπη Τρίμη
Σήμερα, τον απολαμβάνουμε στη σειρά “Έρωτας με διαφορά”.
Μεγάλωσα με 4 γονείς
“Λόγω της φύσης του επαγγέλματος του πατέρα μου, μέχρι τα 12 μου χρόνια άλλαζα περιοχές διαμονής και σχολεία. Γεννήθηκα στο κέντρο της Αθήνας αλλά λόγω μεταθέσεων του πατέρα μου έζησα σε ένα χωριό έξω από τη Σπάρτη, όπου εκεί καταγράφονται και οι πρώτες μου μνήμες. Στη συνέχεια στο Καπανδρίτι Αττικής και μετά στην Αθήνα. Το οικογενειακό περιβάλλον διέθετε δύο μεγαλύτερα αδέλφια, έτσι κατά κάποιο τρόπο αισθανόμουν ότι μεγάλωσα με τέσσερις γονείς. Είμαι παιδί της αλάνας. Ματωμένα γόνατα, ποδόσφαιρο και μαύρα νύχια από το χώμα. Τώρα καταλαβαίνω την αξία του να μεγαλώνεις σε επαφή με το χώμα και τη γη. Ως μαθητής ήμουν ένα ζωηρό και αντιδραστικό παιδί χωρίς ποτέ να πατώ το γήπεδο της αλητείας. Όλη αυτή η εφηβική ανησυχία, μεταφράστηκε σε δημιουργία όταν καταπιάστηκα με το θέατρο”, έχει πει ο Μιχάλης Αλικάκος στο almaradio.gr.
Δεν μπορούσα να λειτουργήσω μέσα στις μαθησιακές – σχολικές νόρμες
“Ήμουν άναρχο παιδί. Δεν μπορούσα να λειτουργήσω μέσα στις μαθησιακές – σχολικές νόρμες. Στα μαθητικά μου χρόνια λειτούργησα όμως μέσα στα θεατρικά δρώμενα με άψογο τρόπο και ένιωθα ότι αυτή η διαδικασία με ήθελε και την ήθελα. Ένιωθα ελεύθερος μέσα σε αυτό. Μπαίνοντας όμως συνειδητά μετά το σχολείο στη σπουδή της υποκριτικής, ανακάλυψα ότι στο θέατρο την ελευθερία πρέπει να την εντάσσεις μέσα σε κανόνες. Κάπως έτσι έχει το πράγμα”, έχει αναφέρει ο Μιχάλης Αλικάακος.
Η παράλληλη καριέρα
Στο Μενίδι, στο Enersize Sport Club, εργάζεται παράλληλα με τη δουλειά του ηθοποιού ο Μιχάλης Αλικάκος, ο οποίος εν μέσω κρίσης στην τηλεόραση και στο θέατρο δεν σταύρωσε τα χέρια. Ο Μιχάλης εργάστηκε στο μπαρ του Sport Club, το οποίο διαθέτει γυμναστήριο, γήπεδα 5 x 5 και κλειστό μπάσκετ, ιδιοκτησίας Νικολακάκη, εξυπηρετώντας τον κόσμο με χαμόγελο και χιούμορ!
Και μπράβο στο Μιχάλη που παίρνει τη ζωή στα χέρια του…!