Απελπισμένη για τον κόσμο στον οποίο μεγαλώνει τον ενός έτους γιο της Νίκο αισθάνεται η Εριέττα Κούρκουλου.
Η Εριέττα Κούρκουλου με μία μακροσκελή της ανάρτηση στο Instagram μοιράστηκε τις σκέψεις που την «έπνιγαν» με τους followers της.
«Υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι παντοδύναμη! Μέρες που είμαι πεπεισμένη ότι θα καταφέρω να αλλάξω τον κόσμο. Υπάρχουν όμως και νύχτες όπως η χθεσινή – Μια από τις λίγες που ενώ ο Νίκος κοιμόταν σαν πουλάκι δίπλα μου, εγώ έμεινα ξάγρυπνη.
Με έπνιγαν οι σκέψεις μου… η απελπισία για τον κόσμο στον οποίο μεγαλώνω το παιδί μου και την άρνηση των ανθρώπων να βγάλουν τις παρωπίδες και να εξελιχθούν…
Χθες το βράδυ βρέθηκα να αμφισβητώ τον εαυτό μου και να υποβιβάζω όλα αυτά που θεωρούσα ότι έχω καταφέρει στα σχεδόν 30 χρόνια ζωής μου. «Εδώ δεν μπορείς να πείσεις τους δικούς σου ανθρώπους» έλεγε η κακή φωνούλα στο κεφάλι μου…
Και μετά θυμήθηκα ότι δεν έχει να κάνει με εμένα αυτός ο αγώνας. Εγώ είμαι η δυνατή… τα έχω σχεδόν όλα λυμένα. Ο αγώνας μου είναι για αυτούς που δεν έχουν ούτε τα βασικά.
Είναι για τα παιδιά που θα κοιμηθούν με άδειο στομάχι και τις μαμάδες που αισθάνονται υπεύθυνες για αυτό. Είναι για τις γυναίκες που αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες από επιτροπή του ΕΟΠΥΥ που εγκρίνει την παροχή των φαρμάκων της εξωσωματικής. Είναι για τις δυο μαμάδες, εκ των οποίων η μια δεν αναγνωρίζεται από το κράτος σαν κηδεμόνας, ή συγγενής πρώτου βαθμού του παιδιού ΤΗΣ».
Η Εριέττα Κούρκουλου συνέχισε στη λεζάντα της ανάρτησής της γράφοντας: «Είναι για τα ζώα… όλες αυτές τις ψυχές τις οποίες επιμένουμε να βλέπουμε σαν συστατικά μιας συνταγής – ο Θεός να μας προστατεύσει εάν υπάρχει μετενσάρκωση και έχουμε την ατυχία να γυρίσουμε εδώ ως αγελάδες ή γουρούνια, γιατί ειλικρινά αυτό μας αξίζει.
Ο αγώνας μου δεν είναι για εμένα, είναι για όλους αυτούς των οποίων η κοινωνία μας πνίγει τις φωνές και τα ουρλιαχτά.
Μόλις το θυμάμαι αυτό σηκώνομαι από το κρεβάτι, διώχνω τις κακές σκέψεις και συνεχίζω. Για αυτούς, για εμένα… γιατί «αυτοί» είμαι «εγώ» γιατί είμαστε όλοι ένα».