Η Μάρθα Καραγιάννη σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση για τη ζωή της, αναφέρθηκε στο μωρό που έχασε στη γέννα, αλλά και στη μητρότητα, που ήταν ένα απωθημένο μέχρι τα 40 της.
Μάρθα Καραγιάννη: Η μητρότητα ήταν ένα καρφί στην καρδιά μου
Ξεκίνησα να κάνω οικογένεια. Τελικά δεν έγινε. Στο γάμο μου με τον Μίμη Στεφανάκο, έχασα το μωρό πάνω στη γέννα. Έπαθα σοκ. Ο γιατρός μου έλεγε: “Είσαι νέα. Θα το ξεπεράσεις”. Αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Μέχρι τα 40, η μητρότητα ήταν το απωθημένο μου. Ήταν ένα καρφί στην καρδιά μου.
Με ανακάλυψε ο Ορέστης Λάσκος. Συμμετείχα σε παράσταση του σχολείου και ο Ορέστης ήταν φίλος του δασκάλου μου. Ήρθε να δει τι παράσταση ανεβάζει και είπε: “Η μικρή έχει ταλέντο. Ας κάνει ένα δοκιμαστικό στη Finos Film”.
Η πρώτη μου ταινία ήταν “Η Άγνωστος”. Ήμουν 16 χρονών. Έπαιζε όλο το ελληνικό θέατρο. Ο Γιώργος Παππάς, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Βύρων Πάλλης, η Ελένη Ζαφειρίου. Ένιωθα δέος. Και κυρίως για την Κυβέλη.
Μάρθα Καραγιάννη: Ο Γιάννης Δαλιανίδης αναγνώρισε το κωμικό μου ταλέντο
Ο Κινηματογράφος με αγάπησε και είμαι πολύ τυχερή που βρέθηκε μπροστά μου ο Γιάννης Δαλιανίδης που αναγνώρισε το κωμικό μου ταλέντο.
Ήταν δύσκολο μια ωραία κοπέλα, μ’ ένα ωραίο κορμί, να φορέσει το μπικίνι, να τραγουδήσει και να πει τα κωμικά πολύ ωραία.
Δύσκολο να το σκεφτεί κανείς και ο Γιάννης το σκέφτηκε. Μου άνοιξε την καριέρα, καλή του ώρα εκεί που είναι. “Νύχτα Γάμου”, “Οι Θαλασσιές Οι Χάντρες”, “Μια Κυρία Στα Μπουζούκια”, “Γοργόνες Και Μάγκες”, “Το Ανθρωπάκι”, είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες.
Καλά φιλμς που αντέχουν στο χρόνο γιατί υπάρχει story από πίσω.
Ανέκαθεν ξεχώριζα την κωμωδία, γιατί μου άρεσε το κέφι στη σκηνή. Είναι κάτι που πάντα με ανέβαζε ψυχολογικά.
Ξεκίνησα να κάνω οικογένεια. Τελικά δεν έγινε.
Στο γάμο μου με τον Μίμη Στεφανάκο, έχασα το μωρό πάνω στη γέννα. Έπαθα σοκ. Ο γιατρός μου έλεγε: “Είσαι νέα. Θα το ξεπεράσεις”. Αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου.
Μέχρι τα 40, η μητρότητα ήταν το απωθημένο μου. Ήταν ένα καρφί στην καρδιά μου. Μετά, είπα να το ξεχάσω.
Μάρθα Καραγιάννη: Δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε εμείς
Τώρα πια, δε μ’ ενοχλεί. Βέβαια, δε γεύτηκα τη μητρότητα, που λένε ότι είναι σπουδαίο πράγμα και το καταλαβαίνω, αλλά δε γίνονται όλα όπως τα θέλουμε εμείς.
Ο χρόνος περνάει. Αυτή είναι η δουλειά του. Κοιτάζω καμιά φορά τον εαυτό μου στον καθρέφτη, βλέπω αυτό που είμαι σήμερα και λέω πως για την ηλικία μου, κρατιέμαι μια χαρά.
Μάρθα Καραγιάννη: Ερωτεύτηκα όταν έπρεπε
Δε με απασχολεί να είμαι ωραία. Ούτε με ενδιαφέρει κανένας, ούτε θέλω να ενδιαφέρω κανέναν. Ερωτικώς εννοώ. Ερωτεύτηκα όταν έπρεπε. Και αγάπησα και με αγάπησαν. Και ζήλεψα και με ζήλεψαν.
Γέλασα, έκλαψα, γλέντησα. Ο έρωτας είναι γλέντι. Φτάνει να τον γλεντάς, στη σωστή ηλικία.
Μου φέρθηκε γενναιόδωρα η ζωή, παράπονο δεν έχω.
Πήρα το σπίτι μου και έκανα τα ταξίδια μου. Γύρισα την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Ασία. Αυτή είναι η προίκα μου και δε μετανιώνω.
Απ’ όλη τη λάμψη που έζησα, δεν έμεινε τίποτα. Ένα χορταστικό πέρασμα ήταν μόνο.
