Την πρώτη της συνέντευξη μετά τη μεταγραφή της στο MEGA παραχώρησε η Μαρία Μπεκατώρου στο περιοδικό ΟΚ! και τον Νίκο Γεωργιάδη.
Η παρουσιάστρια μίλησε την την απώλεια των κιλών της και διευκρίνισε ότι η αλλαγή αυτή αποτελούσε δική της επιθυμία.
Διάβασε το σχετικό απόσπασμα:
-Δυσκολεύεσαι να διατηρηθείς στο νέο σου βάρος;
Ξεκάθαρα. Μιλάμε για δυσκολία τώρα! Το καλοκαίρι είχα βάλει στόχο να τρώω σε κάθε μέρος που πηγαίναμε μία φορά τηγανητές πατάτες και ένα μόνο γλυκό. Και είχα βάλει και τον Αντώνη στη διαδικασία να το συζητάει. «Μην τις χαραμίσεις σήμερα, κρατήσου για αύριο που έχει καλύτερες πατάτες στην ταβέρνα που θα πάμε» να μου λέει. Δεν είναι εύκολο για εμένα που αγαπάω το καλό φαγητό. Αλλά μου αρέσει αυτό που βλέπω σε μένα πλέον.
-Ζυγίζεσαι κάθε μέρα;
Ναι. Στις διακοπές μέρα παρά μέρα.
Μαρία Μπεκατώρου: «Έτσι έχασα τα κιλά»
-Δεν είναι αγχωτικό αυτό;
Όχι. Αν νιώθω ότι ξεφεύγω, μειώνω τις ποσότητες. Επειδή μας διαβάζει και ο κόσμος τώρα, δεν κάνω επικίνδυνα πράγματα, δεν κάθομαι να πεινάσω, απλά στερούμαι πράγματα που αγαπώ. Ένα ωραίο μιλφέιγ, ας πούμε, γιατί παλιά, όταν πηγαίναμε σε εστιατόρια, θα έτρωγα και το γλυκό μου. Τώρα δεν το κάνω. Φροντίζω να είναι ισορροπημένη η διατροφή μου, τρώω τα φρούτα μου, παίρνω τις βιταμίνες μου. Απλά έχει απομακρυνθεί η ζάχαρη από την καθημερινότητά μου.
-Πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
Κάπως συμπαντικά έγινε. Ήθελα πολύ καιρό να μπορώ να χωρέσω σε πιο μικρά νούμερα. Ήταν η εποχή που σταμάτησα να παίρνω κάποιες ορμόνες, οι οποίες δημιουργούν πρήξιμο και οιδήματα. Η απόφασή μου να φύγω από αυτή τη σκέψη, από αυτή την εμμονή που είχα μέχρι τότε –και δεν θα ήθελα να πούμε κάτι παραπάνω πάνω σε αυτό– μου έκανε καλό. Καθάρισε και ο οργανισμός μου και η σκέψη μου.
Όταν άρχισα να χάνω τα πρώτα 2-3 κιλά και μου έφερνε ο Χρήστος (σ.σ. Αλεξανδρόπουλος) τα ρούχα, που μου ήταν λίγο φαρδιά, είπα σε όλους ότι θέλω να μου πουν κάτι μόνο όταν δουν μεγάλη διαφορά. Όταν, μετά τα προπερασμένα Χριστούγεννα πια, είχα χάσει 5-6 κιλά, μου είπε πια μια κοπέλα στο μοντάζ ότι η εικόνα μου στην οθόνη δείχνει πολύ διαφορετική, τότε είπα «και έτσι θα παραμείνω».
-Αν μου επιτρέπεις, θέλω μόνο να σταθώ στη λέξη «εμμονή» που χρησιμοποίησες.
Ίσως ήταν υπερβολικό. Ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου όλη την ώρα. Τώρα δεν έχω. Πρόσεξε, δεν το έχω βγάλει, αλλά έχω απελευθερωθεί πλέον. Μου αρέσει έτσι όπως είμαστε. Μια ωραία οικογένεια, με τη Μαρντώ, μια ωραία δουλειά και… βλέπουμε. Και αυτό μια δικλίδα ασφαλείας μπορεί να είναι. Δεν ξέρω.
