Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που η Ρεγγίνα Μακέδου προχώρησε στη μεταμόσχευση, και θέλησε να το «γιορτάσει» με μια συγκινητική ανάρτηση μέσα από τα social media.
«Σήμερα κλείνω 2 χρόνια από την μεταμόσχευση!!! Δυο χρόνια που μια Υπέροχη γυναίκα μου έσωσε την ζωή !!!! Η δότρια μου ο άγγελος μου!!! Ποσό σε ευχαριστώ πόσο να ήξερες! Θα σε γνωρίσω σύντομα!!!! 2 χρόνια πάλης σωματικής, πνευματικής και ψυχικής!!!
Κάτι που δεν βλέπετε πίσω από αυτό το χαμόγελο είναι οι ατέλειωτες ώρες κλάμα!!ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ !!!!!! Αλλά Θεέ μου είμαι ακόμα εδώ!!!
Όλοι οι αγαπημένοι άνθρωποι στην Στοργή στο Παπανικολάου όλοι σας πόσο μα πόσο σας ευχαριστώ για όλα από την διευθύντρια μέχρι τις καθαρίστριες όλους σας όλους !!!!! Ξέρω ότι θα με μαλώσει όμως εγώ το πιο μεγάλο ευχαριστώ θα το πω στον Ιωάννης Μπάτσης που δυο χρόνια είναι ο γιατρός που με βλέπει στα εξωτερικά, με ηρεμεί, με καθοδηγεί με εμψυχώνει με θεραπεύει!!! Μακάρι να ήταν όλοι οι γιατροί σαν εσάς!!!!
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γονείς μου για όσα ποτέ κανείς δεν είδε , για όλη την στήριξη και την υπομονή !!!! Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε εκείνους τους φίλους που είναι βράχοι δίπλα μου… στα νεύρα μου, στις ήττες μου , στις νίκες μου, στα ξεσπάσματα μου, στα κλάματα μου στα γέλια μου… και ένα ένα μικρό ευχαριστώ για όσους τόλμησαν να με κρίνουν η να με ρίξουν… με κάνατε ακόμα πιο δυνατή…
ΤΕΛΟΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ , μεγάλο ευχαριστώ στο ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ για το τεράστιο έργο που κάνει και σώζει ζωές!!! Θα είμαι πάντα όπου με θέλετε εκεί!!! 2 ΧΡΟΝΙΑ !!!!! Ευχαριστώ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ. “Μα εμείς τι και αν γεμίσαμε πληγές, βγήκαμε πάλι νικητές Γι’ αυτό να μην φοβάσαι πια…”» γράφει στην ανάρτησή της η Ρεγγίνα Μακέδου.
Η Ρεγγίνα Μακέδου έστειλε το δικό της μήνυμα σε όσους έχουν παλέψει με τον καρκίνο, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου, σήμερα, Κυριακή.
ιδικότερα, η αθλήτρια δημοσίευσε δύο φωτογραφίες της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, όπου στην πρώτη τη βλέπουμε να χαμογελάει, ενώ στη δεύτερη βρίσκεται στο νοσοκομείο.
Σου παίρνει τα μαλλιά στην καλύτερη (στήθος, άκρα , τη ζωή στη χειρότερη), Η ζωή σου πάει στο μηδέν… εξαρτάσαι αποκλειστικά από άλλους για να φας, να πας τουαλέτα να πλυθείς.
Κάθε φορά που έχεις εξετάσεις τρέμεις.. είναι σε ύφεση; Ακόμα και αν καταφέρεις να γίνεις καλά πάντα στις εξετάσεις τρέμεις, κοιταζόμαστε μεταξύ μας και με ένα βλέμμα ξέρουμε ο ένας το άγχος του άλλου και ας γελάμε. Και εσύ παλεύεις για να πάρεις πίσω την ζωή που πάγωσε, χαμογελάς και ας πονάς, χαμογελάς και ας τρέμεις κάθε μέρα είτε μέσα στο νοσοκομείο για το τι θα γίνει, είτε όταν βγεις για το τι σου ξημερώνει, χαμογελάς και ας πρέπει να ξεκινήσεις πάλι από το μηδέν, χαμογελάς και ας κλαις κάθε βράδυ για όλους τους συμμαχητές που έφυγαν.
Προχωράς και με κάθε χαμόγελο τον νικάς. Και αν κερδίσεις εγώ ξέρω ότι το μετά δεν είναι εύκολο, όχι δεν το περνάς μόνο εσύ, το να σταθείς πάλι στα πόδια σου δεν είναι εύκολο, κάθε πρωί είναι μια νίκη. Μέσα στην «ατυχία» σου όμως να θυμάσαι ότι λίγοι μπορούν να δουν τη ζωή όπως εσύ. Δεν είσαι μόνος/η , δεν είναι ανίκητος. Ενημερώσου κάνε τις ετήσιες εξετάσεις σου και μάθε να ζεις. Γίνε δότης μυελού των οστών δώσε αίμα και αιμοπετάλια. Σώσε μια ζωή».