Στο περιοδικό «Λοιπόν» παραχώρησε συνέντευξη ο Κώστας Μπίγαλης, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα talent shows, στα περιστατικά κακοποίησης στον χώρο του θεάματος αλλά και στο τραγούδι που τον έχει σημαδέψει!
Το “I miss you”, το οποίο βασίζεται σε πραγματική ιστορία, όταν κάποια, κάπου, κάποτε έλειψε πολύ και βγήκε το τραγούδι. Επίσης το κομμάτι που γουστάρω πιο πολύ να λέω στα live μου “Του Αιγαίου τα Blues”. Αυτό το κομμάτι δεν το έχω βαρεθεί ποτέ, αν και το τραγουδάω 30 χρόνια.
Η ιστορία με τα talents shows είναι αυτή που είναι. Τώρα τι γίνεται και τι βραβεία παίρνουν τα παιδιά σε αυτό το ομιχλώδες περιβάλλον, που δεν υπάρχουν δισκογραφικές, δεν μπορώ να καταλάβω. Εξυπηρετούν οικονομικά τα κανάλια που τα φιλοξενούν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τώρα αν αυτή η διαδικασία είναι αξιοκρατική, αν αυτοί που βγαίνουν πρώτοι είναι αυτοί που θα έπρεπε να βγουν, αυτό δεν το ξέρω.
Σε ιδιωτικά κανάλια, όχι. Δεν θα ήθελα να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Δεν έχω κάτι αποδεδειγμένο να πω, αλλά έχω ακούσει διάφορα. Αν ήταν κρατικό και πολύ σοβαρό, ίσως και να πήγαινα.
Με τα παιδιά είμαστε πολύ αγαπημένοι. Τα τελευταία χρόνια έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας και κάνουμε υπέροχα πάρτι όλοι μαζί. Όπου εμφανιζόμαστε, γίνεται χαμός. Δεν έχουμε μεταξύ μας αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας. Εννοώ διπλές συμπεριφορές, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στραβά κλπ. Αγαπιόμαστε, αλληλοϋποστηριζόμαστε, είμαστε πολύ κοντά μεταξύ μας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουμε δέσει, είμαστε μια καταπληκτική τετράδα και το χαίρεται ο κόσμος.
Αυτή είναι μια ιστορία που συμβαίνει δυστυχώς σε πολλούς χώρους. Όπου υπάρχει εξουσία, με οποιαδήποτε μορφή, μπορεί να υπάρξει και παρενόχληση. Όχι μόνο σεξουαλική. Υπάρχει και το μπούλινγκ και ο ψυχολογικός εκβιασμός. Τι να πω για έναν άντρα που έχει μια θέση εξουσίας; Κι εγώ είχα ας το πούμε κάποια εξουσία. Δεν διανοήθηκα ποτέ να κάνω κάτι με κάποια γυναίκα, αν δεν υπάρχει αμφίδρομη διάθεση. Δεν το συζητάω αυτό. Είναι θέμα αξιοπρέπειας. Μπορεί να μην έκανα λεφτά, πλούτη, εξουσία και τέτοια, αλλά τα έχω καλά με τον εαυτό μου.
Είμαι πολύ νορμάλ. Δεν μου αρέσει η πίεση. Όταν σου είπα ότι είμαι δημοκρατικός, είμαι σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου. Όταν για παράδειγμα ήταν πιο μικρή και προσπαθούσε να αποφασίσει τι θα κάνει στη ζωή της, της είπα να μη αγχώνεται μέχρι να βρει τι είναι αυτό που θέλει. Την προέτρεψα να πάει σε ένα κολλέγιο, καθώς τότε είχα την οικονομική δυνατότητα να την στηρίξω και αν δεν της άρεσε, μπορούσε να φύγει και να προσπαθήσει κάτι άλλο. Θυμάμαι πάντα ότι μετά από έναν χρόνο που πήγε στο κολλέγιο, μου είπε «Μέσα στην τάξη που είμαι, υπάρχει πολύ πίεση από τους γονείς προς τα παιδιά τους. Είναι όλοι αγχωμένοι. Η μόνη που είμαι ήρεμη και χαλαρή, είμαι εγώ και σε ευχαριστώ από την καρδιά μου». Αυτή είναι η ανταμοιβή μου, είπε ο Κώστας Μπίγαλης στο περιοδικό Λοιπόν.