Η Κέλλυ Κελεκίδου (Κυριακή) έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου 1979. Έχει καταγωγή από τo Κοκκινόχωμα Καβάλας και το Χαμηλό Κιλκίς. Ο κόσμος ταυτίζεται με τα τραγούδια της “Γλύκα, γλύκα γλυκιά μου “, “Μα το Θεό”, “Σε βγάζω άκυρο” και “Συγκεντρώσου”. Έχει συνεργαστεί με τραγουδιστές, όπως ο Νίκος Κουρκούλης, ο Διονύσης Μακρής και ο Κώστας Μαρτάκης, με τους οποίους τραγούδησε και σε ντουέτα. Τον Απρίλιο του 2008 κυκλοφόρησε το τρίτο της προσωπικό άλμπουμ, με τίτλο Μακριά σου δεν υπάρχω.Συμμετείχε στον τρίτο κύκλο του Dancing with the stars όπου κατέκτησε την έβδομη θέση.
Προσωπική ζωή
Από το 2009 μέχρι σήμερα, η Κέλλυ Κελεκίδου είναι παντρεμένη με τον Έλληνα λαϊκό τραγουδιστή Νίκο Κουρκούλη. Στις 13 Αυγούστου 2009, έφερε στον κόσμο το γιο τους, Ραφαήλ και στις 15 Νοεμβρίου 2014 γεννήθηκε η κόρη τους, Ελπινίκη. Από τα μέσα του 2014 μέχρι το 2018 ζούσαν οικογενειακώς στο Ντάργουιν της Αυστραλίας, λόγω δουλειάς.Τα τελευταία χρόνια τα δημοσιεύματα τους θέλουν δίνουν τέλος στο γάμο τους, με τους ίδιους να αποφεύγουν την οποιαδήποτε δήλωση σχετίζεται με τη σχέση τους. Ο Νίκος Κουρκούλης και η Κέλλυ Κελεκίδου παραμένουν μαζί, με τη γνωστή τραγουδίστρια να απαντά ανοιχτά σε όσα γράφτηκαν για την προσωπική της ζωή.
Ο Νίκος Κουρκούλης και η Κέλλυ Κελεκίδου έζησαν για ένα διάστημα στην Αυστραλία, που δεν ήταν και τόσο εύκολα τα πράγματα, αλλά εδώ και καιρό ζουν πια στην Βόρεια Ελλάδα με τα παιδιά του.
Σε παλιότερη συνέντευξή του ο Νίκος Κουρκούλης είχε τονίσει: «Όταν πήγαμε στην Αυστραλία με την Κέλλυ υπήρξε τριβή μεταξύ μας. Ήμασταν όλοι μέρα μαζί… Το 2018 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Με τη νέα χρονιά κάτσαμε με την Κέλλυ και γράψαμε σε ένα χαρτί τα αρνητικά και τα θετικά της ζωής μας. Εκτιμήσαμε όσα έχουμε». Το ζευγάρι έχει επιστρέψει πια στην Ελλάδα και ζει ευτυχισμένα με τα δυο παιδιά του στην Βόρεια Ελλάδα.
Την οικογενειακή ευτυχία βιώνουν ο Νίκος Κουρκούλης και η Κέλλυ Κελεκίδου μαζί με τα δύο παιδιά τους, τον 9χρονο Θάνο και την 5χρονη Ελπινίκη!
Δεν είμαι άνθρωπος που λέω το για “πάντα”
Δεν είμαι ο άνθρωπος που φέρνω πανικό στη ζωή μου λέει η Κέλλυ Κελεκίδου, θεωρώ, όμως, ότι, μετά από πάρα πολλά χρόνια, μπορεί να υπάρχουν και στιγμές που, ναι, αναταράσσεται κάποιες φορές η σχέση, αλλά μόνο έτσι μπορείς να χτίσεις πράγματα. Δεν είμαι άνθρωπος που λέω “πάντα”, λέω πως, όταν υπάρχει σεβασμός κι εμπιστοσύνη, είναι κάποια βασικά συστατικά για να πιστεύει ότι η σχέση στο πέρασμα του χρόνου θα έχει πάρα πολύ μεγάλη διάρκεια. Το “πότε”, το “αν” και το “ίσως” είναι στοιχεία που δεν τα βάζω μέσα, γιατί, όταν χρησιμοποιούμε λέξεις πολλές φορές καλλιεργούμε ένα περιβάλλον το οποίο ίσως δεν χρειάζεται.
Ποτέ δεν έχω δηλώσει τίποτα τέτοιο κι όσες φορές με ρωτούν, αν αυτό είναι κάτι που με πειράζει, έχω πει ότι δεν με ενοχλεί καθόλου. Όταν παίρνουμε αυτήν την τοξικότητα και χάνουμε το χρόνο μας σε ανούσια πράγματα, μετά διοχετεύεται κάπου αλλού. Είναι κάποιοι που κάποιες φορές μπορεί να το έγραψαν, αλλά δεν με πείραξε ποτέ.
Στη σχέση, σαφέστατα, με το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να υπάρχουν μέσα στην καθημερινότητα πράγματα, που πρέπει να αυτοβελτιώνεσαι, όπως κι ο απέναντι σου, αν αυτό σημαίνει ότι επαναπροσδιορίζει πράγματα, ναι, αλλά όχι να πεις «φεύγω», αν είναι να φύγεις… φεύγεις.Είμαστε κι οι δύο ισχυρές προσωπικότητες, αλλά ο ένας βάζει τον άλλον στη διαδικασία να σκεφτεί ξανά κι ίσως αυτή τη δεύτερη σκέψη ν’ αλλάξει γνώμη, όχι, όμως, γιατί τον επηρέασα εγώ ή ο Νίκος εμένα. Από εκεί και πέρα, αν κάποιος από τους δυο μας επιλέξει κάτι και το θεωρήσει σωστό, ούτε εγώ ούτε εκείνος επεμβαίνει, είναι σεβαστό να μην πνίγει τον άλλον, να μην τον καταπιέζει, έχει πει η τραγουδίστρια.
Ο Νίκος είναι χαζομπαμπάς
Αγαπάει τρελά τα παιδιά του, πολλές φορές δεν μπορεί να διαχειριστεί κάποιες ευθύνες, οι οποίες είναι ισχυρές, δηλαδή πάντα θ’ ακούσεις κι ένα: «Κέλλυ…» Λέει… λέει… αλλά είναι ένας χαζομπαμπάς, η κόρη του τον κάνει ό,τι θέλει, αλλά ο Νίκος γενικότερα, παρ’ όλο που δεν του φαίνεται, θα μιλήσει μια φορά και… αυτός νομίζω, είναι κι ο ρόλος του παραδοσιακού μπαμπά. Οι μαμάδες μπορούμε να πούμε κάτι 15-20 φορές έχει πει η Κέλλυ Κελεκίδου.
Ο θάνατος που την “τσάκισε” και η διπλή απώλεια
Βασανίζομαι πολύ όταν υπάρχουν θέματα με την υγεία, επίσης με το “χαμό” της μαμάς μου, με το “χαμό” του πατέρα μου, πέρσι τον Αύγουστο, που τώρα κλείνει χρόνο. “‘Έχασα” και το μπαμπά μου.Ήταν νεότατος, 65 χρόνων… Η μαμά μου “έφυγε” 48 χρόνων. Οπότε, όταν βιώνετε τέτοια γεγονότα, όλα τα υπόλοιπα, με λίγη αισιοδοξία καλή παρέα και την αγκαλιά που σου δίνει η οικογένεια σου, μπορείς να ξεπεράσεις καθημερινά μικρά προβλήματα, που σαφέστατα υπάρχουν και δεν μπορούμε να πούμε πως δεν τα βλέπουμε ή δεν τα αισθανόμαστε.Έτσι, κρατάω κάποια λόγια του Σταμάτη στο «μπαούλο» μου και όταν του είπα ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για τη συνεργασία, μου είπε: «Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, είσαι αυθεντική, μια καθαρή λαϊκή φωνή». Εμένα, αυτό μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω, να κάνω αυτό που καν τόσα χρόνια, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, πριν ακόμη γίνουν γνωστά τα τραγούδια μου.
