Εφ’ όλης της ύλης συνεντεύξεις έδωσε το Σάββατο 18/2 ο Αντίνοος Αλμπάνης στο «Καλύτερα δε γίνεται» και το «Art Week».
Με αφορμή την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί, ο ηθοποιός δήλωσε: «Ένιωσα την ανάγκη να έχω κάποιον να προσέχει τη ζωή μου φέτος τον χειμώνα που έπρεπε να ανεβοκατεβαίνω στη Θεσσαλονίκη για παραστάσεις και ανάγκη από κάποιον άνθρωπο να προσέχει το σκυλί μου. Έχω έναν φύλακα άγγελο στη ζωή μου, την πολυαγαπημένη μου Μάνια, η οποία φροντίζει πάντα».
Για την φωτογραφία που «κατέβασε» το Instagram, ο Αντίνοος Αλμπάνης σχολίασε: «Η ενόχληση η δική μου δεν έχει να κάνει με το ότι κατέβηκε η φωτογραφία, το πρόβλημά μου είναι ότι υπάρχουν 5 μέτρα και 5 σταθμά και δεν τα κατανοώ. Αυτό έχει πολλές προεκτάσεις. Αυτή η ίδια φωτογραφία υπάρχει στο προφίλ του φωτογράφου που με τράβηξε. Άρα εκεί δεν προσβάλλει, αλλά στο δικό μου προσβάλλει.
Το άλλο παράδοξο είναι ότι μπορώ τώρα να μπω σε δέκα προφίλ στο Instagram που το περιεχόμενο είναι αδιαπραγμάτευτα πορνογραφικό και που σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να το δείξεις στους δέκτες. Αυτό που βλέπεις μια κοπέλα στα τέσσερα, με ένα κορδονάκι που να φαίνονται όλα και κάποια λαδάκια να χαϊδεύουν τους γλοτούς και ένα βλέμμα, πάρε με απόψε πάρε με, αυτό δεν παραβιάζει τους κανόνες; Γίνονται διακρίσεις και οι διακρίσεις αποκλεισμοί. Οι αποκλεισμοί δεν είναι δημοκρατία. Θέλω αυτά τα μέσα να είναι δημοκρατικά, αν δεν είναι δεν θέλω να συμμετέχω».
Σχετικά με το εάν εκμεταλλεύεται τη γοητεία του, ο Αντίνοος Αλμπάνης απάντησε: «Προϋπόθεση για να πούμε πως χρησιμοποιώ την γοητεία μου είναι να πιστεύω ότι γοητεύω, να πιστεύω ότι είμαι όμορφος, να πιστεύω ότι είμαι θελκτικός και δεν τα πιστεύω κάθε πρωί. Υπάρχουν πρωινά που ξυπνάω και σιχτιρίζω την εικόνα μου. Νιώθω βαθύτατο οίκτο για τον εαυτό μου» και στη συνέχεια πρόσθεσε:
«Είμαι επικίνδυνα μοναχικός, αλλά ταυτόχρονα είμαι και πολύ συντροφικός. Περνάω καλά μόνος μου, τα βρίσκω με τον εαυτό μου, δεν νιώθω να μου λείπει κάτι, είμαι πολύ αυτάρκης και αυτό πολλές φορές με κάνει να φλερτάρω με την απομόνωση, αλλά τότε συνειδητοποιώ πόσο πολύ μεγάλη ανάγκη έχω τη συντροφιά, την παρέα, το χάδι, την αγκαλιά κι εκεί είναι που βάζω μπροστά τους μηχανισμούς. Πλέον νομίζω ότι έχω βρει τη δύναμη να δηλώνω ότι έχω ανάγκη από προσοχή και φροντίδα. Έχουμε φτιαχτεί για να μοιραζόμαστε, να προσφέρουμε, να διαθέτουμε τον εαυτό μας και όχι για να ζούμε μόνοι μας».
Ο Αντίνοος Αλμπάνης μίλησε επίσης στη Λένα Αρώνη και το «Art Week» και αναφέρθηκε στην εποχή των περιοδικών και τον τίτλο που του είχαν «φορέσει».
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στην απόφαση που πήρε να μην διαλέγει δουλειές πιο εμπορικές, με αποτέλεσμα να έχει πέσει σε αρκετά δύσκολους σκηνοθέτες.
«Όταν μπαίνεις σε μικρή ηλικία σε αυτή τη δουλειά παρασύρεται πολύ εύκολα, από τον τίτλο που θα σου φορέσουν και θεωρείς ότι πρέπει να επαληθεύσεις τις φιλοδοξίες των άλλων. Εγώ βγήκα τις εποχές πριν την οικονομική κρίση με τις πολλές εκπομπές και τα περιοδικά. Οι καλλιτέχνες είχαν καταντήσει “κρέατα” που πωλούνταν στα κρεοπωλεία. Εγώ θεωρούσα ότι έπρεπε να το παίζω ο ζεν πρεμιέ, του άντρα που γοητεύει, που ρεπερτοριακά με εγκλώβιζε και δεν έβρισκα ρόλους.
Μπορεί να με κολάκευαν αλλά δεν με εξέλιξαν! Έπρεπε να πάρω μία απόφαση αν με αφορά το πιο εμπορικό κομμάτι της δουλειάς ή το πιο ουσιαστικό. Και ξεκίνησα να κυνηγάω συνεργασίες που πίστευα ότι θα με εξελίξουν και πήγα σε δύσκολες επιλογές συνεργατών. Δούλεψα με σκληρούς και δύσκολους σκηνοθέτες».