Ο Μάριος Φραγκούλης, ο διάσημος Έλληνας τραγουδιστής και καλλιτέχνης, έχει βυθιστεί σε ένα αμέτρητο πένθος, καθώς πρόσφατα ανακοίνωσε με συγκλονιστική ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram την απώλεια της μητέρας του. Μέσω μιας μακροσκελούς και συγκινητικής ανάρτησης, ο Φραγκούλης μοιράστηκε με τους ακολούθους του το βαθύ του θρήνο και τη θλίψη του για την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου.
Στη δημοσίευσή του, περιέγραψε με ειλικρίνεια και συναισθηματική φόρτιση την απώλεια της μητέρας του, αναφερόμενος στην αξία και τη σημασία της στη ζωή του. Η ανάρτηση του Φραγκούλη αντικατοπτρίζει την βαθιά θλίψη του καλλιτέχνη για το κενό που άφησε η μητέρα του, προσφέροντας παράλληλα μια συγκινητική ματιά στη σχέση τους και την επιρροή που είχε εκείνη στη ζωή του.
Η κοινότητα των θαυμαστών και φίλων του Μάριου Φραγκούλη ανταποκρίθηκε με συγκίνηση στην ανακοίνωση, εκφράζοντας τη στήριξή τους και τα συλλυπητήριά τους στον καλλιτέχνη σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής του.
«Γεννήθηκα στην Αφρική. Με έφερε στον κόσμο η Ωραία Ελένη η Κερκυραία που γεννήθηκε στο Παλιό Πηγάδι πάνω από τα Μουράγια πάντα με το πηγαίο παιδικό ένστικτο και το γέλιο που δεν έλειπε ποτέ από το στόμα της. Τραγουδούσε, μιλούσε με δυνατή φωνή και γελούσε με τα πάντα! Η μητέρα μου όπως και όλες οι αδελφές της και τα αδέλφια της δούλευαν από μικρά παιδιά… δύσκολοι καιροί αλλά πάντα ζωηρές προσωπικότητες. Η μητέρα μου μάζευε ελιές από 12 ετών και μεγάλωνε τις μικρές της αδελφές.
Το τραγούδι, μιας και ο παππούς ο Σίμος έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε πολύ ωραία, ήταν πολύ ζωντανό στο σπίτι αλλά θα έλεγα και μέχρι το Λιστόν στην κεντρική Κέρκυρα… Μέσα σε όλη την ομορφιά μεγάλωνε η όμορφη μητέρα μου και έκανε τα όνειρά της… Κατάφερε να ταξιδέψει Αφρική και να γνωρίσει τον πατέρα μου τον Γιάννη ο οποίος έπαιζε πολύ καλό πιάνο και γεννηθήκαμε εμείς, ο Σάϊμον και εγώ ο Μάριος το ζιζάνιο… Όλη μέρα στον κήπο και στα δέντρα, στα πάρκα και στα παιχνίδια με τον αδελφό μου…
Θυμάμαι τις τεράστιες αγκαλιές και τα γέλια της μαμάς και που πάντα μας έσωζε! Καλό σου Παράδεισο από όλους μας Νίτσα μας τρελή και αγαπησιάρα» έγραψε ο Μάριος Φραγκούλης.
Μέχρι και τον περασμένο Ιανουάριο, η μητέρα του Μάριου Φραγκούλη τον παρακολουθούσε με περηφάνια στις ζωντανές εμφανίσεις του, χαρούμενη για την επιτυχία και την πρόοδό του. Η παρουσία της στη ζωή του υπήρξε μία διαρκής πηγή στήριξης και ενθάρρυνσης για τον διάσημο τραγουδιστή.
Ο Μάριος Φραγκούλης γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1966 στην τότε Νότιο Ροδεσία (σημερινό Ζιμπάμπουε), ωστόσο τα παιδικά του χρόνια και την εκπαίδευσή του τα πέρασε στην Αθήνα. Στην ελληνική πρωτεύουσα, η ανατροφή του εμπιστεύτηκε στην αδελφή της μητέρας του και τον σύζυγό της, τους οποίους θεωρούσε ως δεύτερους γονείς του. Οι αυτοί αναδόχοι γονείς συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του Φραγκούλη, ενώ η υποστήριξή τους υπήρξε καθοριστική για την καλλιτεχνική του πορεία.
«Ήταν καλοκαίρι θυμάμαι, με έβαλε η μαμά μου στο παγκάκι της κουζίνας και μου λέει: Μάριε, πηγαίνω δίπλα να πάρω δυο πραγματάκια και θα έρθω να σε δω. Και αυτό ήταν. Έφυγε, μπήκαν σε ένα ταξί φαντάζομαι με τον αδελφό μου και γύρισαν στην Αφρική. Εγώ δεν ήξερα, αυτό ήταν το σοκ. Νόμιζα ότι θα γυρίσει την άλλη μέρα. Έμεινα με τη θεία μου, την αγάπησα, προσπάθησα να την πω μαμά. Μια μέρα της λέω: μπορώ να σε λέω μαμά, γιατί με κοροϊδεύουν τα παιδάκια στο σχολείο; Τους γονείς μου τους ξαναείδα όταν ήμουν πια 8μιση ετών» είχε εξομολογηθεί ο ερμηνευτής.
Καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» βρέθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 8/5 ο Μάριος Φραγκούλης.
Ο γνωστός τενόρος μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και στον Θανάση Αναγνωστόπουλο, όπου μεταξύ άλλων περιέγραψε πώς οι γονείς του τον άφησαν μικρό στη θεία του και επέστρεψαν στην Αφρική, όπου έμεναν για χρόνια.
«Γεννήθηκα στη Ροδεσία της Αφρικής. Είχαμε έρθει επίσκεψη στη θεία μου στην Αθήνα και οι γονείς μου είπαν: εφόσον ο Μάριος δεν πρόκειται να πάει ακόμα στο σχολείο, γιατί δεν τον αφήνουμε εδώ και να ‘ρθουμε να τον πάρουμε μετά από λίγους μήνες;», είπε αρχικά ο Μάριος Φραγκούλης.
«Ήταν καλοκαίρι θυμάμαι, με έβαλε η μαμά μου στο παγκάκι της κουζίνας και μου λέει: Μάριε, πηγαίνω δίπλα να πάρω δυο πραγματάκια και θα ‘ρθω να σε δω. Και αυτό ήταν. Έφυγε, μπήκαν σε ένα ταξί φαντάζομαι με τον αδελφό μου και γύρισαν στην Αφρική. Εγώ δεν ήξερα, αυτό ήταν το σοκ. Νόμιζα ότι θα γυρίσει την άλλη μέρα», πρόσθεσε στη συνέχεια ο Μάριος Φραγκούλης.
«Τους γονείς μου τους ξαναείδα όταν ήμουν πια 8μιση ετών. Είχαμε πάει στο παλιό αεροδρόμιο και ζήτησα απ’ τον αστυνόμο να περάσω μέσα. Έρχεται η μαμά μου από την Αφρική, του λέω. Τους έψαχνα και γίνομαι φίλος με ένα παιδάκι. Του λέω: θα δω τον αδελφό μου σε λίγο. Μου λέει: κι εγώ, πώς σε λένε; Μάριο, του λέω. Και τον αδερφό μου Μάριο τον λένε, μου είπε. Εσένα; Simon. Έτσι λένε και τον δικό μου αδερφό, του είπα. Ήταν ο αδερφός μου», σημείωσε ο Μάριος Φραγκούλης.
«Θύμωσα πολύ με τον πατέρα μου, γιατί ήθελα να ξέρω την απάντηση. Ήμουν επαγγελματίας και μάλιστα μου έκανε πολύ κακή εντύπωση γιατί είχε έρθει να με δει στους «Αθλίους» που έπαιζα στο Λονδίνο στο Palace Theater, όπου έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό, έπεσα στα οδοφράγματα, ήμουν πρωταγωνιστής, ήθελα να τον εντυπωσιάσω. Όταν τελείωσα ήρθε στα παρασκήνια και μου είπε “μπράβο αγόρι μου ήσουν πολύ καλός” και του λέω “αυτό έχεις μόνο να μου πεις;”. Εκείνη την στιγμή είπα άστο, λέω είναι άλλου η σκέψη του για εμένα. Είπα ότι ίσως αυτό που θέλω εγώ από εκείνον, μάλλον δεν είναι αυτό που θέλει αυτός για εμένα», εξήγησε ο Μάριος Φραγκούλης για τη σχέση με τον πατέρα του.
«Όταν πήγα στην Νέα Υόρκη στα 23 κι έμεινα εκεί μέχρι τα 26, πήγα σε group therapies και σε ψυχολόγους, αλλά δεν περνούσα πάρα πολύ καλά στους ψυχολόγους γιατί πλήρωνα πάρα πολλά λεφτά. Περνούσε η ώρα και μου έλεγαν να φύγω, αλλά δεν σου δίνουν απαντήσεις» είπε μετά ο Μάριος Φραγκούλης για να συνεχίσει: «Ήταν 100 δολάρια την ώρα. Να δίνεις 100 δολάρια την ώρα και να πηγαίνεις δύο φορές την εβδομάδα, είναι λεφτά. Το group therapy μού έκανε καλό γιατί άκουγες κι ιστορίες άλλων και πολύ χειρότερες… Σε αυτά τα therapies έκλαψα πολύ για τον πατέρα μου γιατί αισθάνθηκα ότι τον ξερίζωσα από μέσα μου».