Η Καίτη Γκρέυ υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, προχθές, Τετάρτη και νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας, την ίδια ώρα που κυκλοφόρησε η είδηση στα social media πως έχει φύγει από τη ζωή, προκαλώντας αναστάτωση.
Ειδικότερα, όπως γίνεται πολλές φορές, έτσι και τώρα, στο διαδίκτυο άρχισαν να διαρρέουν ψευδείς ειδήσεις, που ήθελαν την τραγουδίστρια, που συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής, να έχει φύγει από τη ζωή.
Ωστόσο, η τραγουδίστρια εξακολουθεί να νοσηλεύεται στον 7ο όροφο του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, με την κατάστασή της να κρίνεται σταθερή και μάλιστα, πληροφορίες κάνουν λόγο ότι παρουσιάζει μια μικρή βελτίωση.
Όπως επεσήμανε ο Νίκος Νικόλιζας, που έχει στενή σχέση με την οικογένεια, στο TLife, η τραγουδίστρια υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία και αφού τελείωσαν οι εξετάσεις της, οι γιατροί τη μετέφεραν και πάλι στο δωμάτιο νοσηλείας.
Η Αγγελική Ηλιάδη συγκινήθηκε βαθύτατα στη Γιορτή του Απόδημου Ελληνισμού που έλαβε χώρα στα Μακρίσια της Αρχαίας Ολυμπίας. Δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά της όταν άρχισε να ερμηνεύει το διάσημο τραγούδι «Βουνό», μια τεράστια επιτυχία της γιαγιάς της, Καίτης Γκρέυ.
Αν και η θρυλική τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ, η οποία έχει πλέον συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής, δεν ήταν παρούσα στην πρώτη συναυλία προς τιμήν της, η εγγονή της, Αγγελική Ηλιάδη, ερμήνευσε για πρώτη φορά τις μεγάλες της επιτυχίες, συγκινώντας το κοινό.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής σε έναν ειδυλλιακό λόφο στην Αρχαία Ολυμπία, όπου όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούν χιλιάδες απόδημους Έλληνες, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο. Η φετινή εκδήλωση, που διοργανώνει ο στιχουργός και πρώην ραδιοφωνικός παραγωγός της ΕΡΤ Γιάννης Τζουανόπουλος, γιόρτασε τα 35 χρόνια του θεσμού τιμώντας τα τραγούδια ενός αιώνα του Μίμη Πλέσσα και της Καίτης Γκρέυ, δύο εμβληματικών προσωπικοτήτων που έχουν ξεπεράσει τα 100 χρόνια ζωής.
Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε από νωρίς για τις πρόβες καταλάβαινε ότι η βραδιά θα ήταν γεμάτη συγκίνηση. Μεταξύ των πρώτων που έφτασαν ήταν ο ηθοποιός Κώστας Πρέκας, ο τραγουδιστής Γιάννης Πετρόπουλος, η Χρύσα, κόρη του μουσικοσυνθέτη Γιάννη Παπαϊωάννου, καθώς και ο νεαρός τραγουδιστής Γιώργος Αδαμόπουλος. Μαζί τους ήρθε και ο Κώστας Πέρας, ένας νέος τραγουδιστής που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στον απόδημο Ελληνισμό της Αμερικής.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα ποίημα του Δόξα που αφορούσε το ολυμπιακό ιδεώδες, το οποίο διάβασε με ένταση και συγκίνηση ο Κώστας Πρέκας. Στη συνέχεια, ο Γιάννης Τζουανόπουλος αναφέρθηκε στον φίλο του και συνεργάτη Μίμη Πλέσσα. Τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα ερμήνευσαν ο Γιάννης Πετρόπουλος και ο Γιώργος Αδαμόπουλος, με τον Γιάννη Πετρόπουλο να τιμάται με μια πλακέτα για τη μακροχρόνια προσφορά του.
Η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήρθε όταν η Αγγελική Ηλιάδη ανέβηκε στη σκηνή για να τιμήσει μουσικά τη γιαγιά της, Καίτη Γκρέυ. Η εγγονή της ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο μια σειρά από μεγάλες επιτυχίες της θρυλικής τραγουδίστριας, όπως «Το μαράζι», «Το ‘πες και το ‘κανες», «Τα ξένα χέρια» και «Θέλω να είναι Κυριακή». Η ερμηνεία της καταχειροκροτήθηκε από το κοινό, το οποίο φώναζε εκστασιασμένο «άξια».
Όταν η ορχήστρα άρχισε να παίζει το περίφημο ρεφρέν του «Βουνό», η Αγγελική Ηλιάδη σκύψε το κεφάλι της, συγκλονισμένη από τη συγκίνηση.
Ο Γιάννης Τζουανόπουλος πήγε κοντά της και της είπε από μικροφώνου: «Η γιαγιά σου, αν ήταν εδώ, θα ήταν πολύ περήφανη για σένα», με την Ηλιάδη να προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Μη με κάνετε να κλαίω. Ξέρετε πόσο πολύ την αγαπώ. Θέλω να ζήσει πολλά πολλά χρόνια ακόμα κοντά μας».
Η συγκίνηση της Αγγελικής Ηλιάδη ήταν φανερή όταν, γυρίζοντας το κεφάλι της από την άλλη πλευρά της εξέδρας, εξέφρασε τα συναισθήματά της. Παρά τις διακυμάνσεις στη σχέση της με τη γιαγιά της, Καίτη Γκρέυ, τα τελευταία χρόνια οι δυο τους έχουν ξαναβρεί τον δρόμο προς την κοντινή τους επαφή. «Το αίμα νερό δεν γίνεται» είχε δηλώσει παλαιότερα η θρυλική ερμηνεύτρια, επισημαίνοντας τη δύναμη της οικογενειακής σύνδεσης.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με ένα συγκινητικό αφιέρωμα στον Γιάννη Παπαϊωάννου και το τελευταίο τραγούδι που είχε ερμηνεύσει η Καίτη Γκρέυ, με στίχους του Γιάννη Τζουανόπουλου.