Σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές, ανάμεσα στις οποίες και η σειρά Κωνσταντίνου και Ελένης, έχει παίξει η τελευταία απόγονος του Ιωάννη Καποδίστρια.
Πρόκειται για τη Ναταλία Καποδίστρια, η οποία είχε υποδυθεί την δικαστή σε ένα επεισόδιο.
Η Ναταλία Καποδίστρια είναι κόρη του Βιάρου-Αυγουστίνου Καποδίστρια και τρισεγγονή του Γεωργίου Καποδίστρια, αδερφού του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια.
Έχει συνεργαστεί με το «Αμφιθέατρο» του Σ. Ευαγγελάτου, το «Εθνικό Θέατρο», τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου, Πάτρας και Καλαμάτας, το «Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας», το «Θέατρο του Νότου», το «La Mama Theatre Of New York», το «Festival d’ Avignon», το «Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν» και με θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, στην Αθήνα και την περιφέρεια.
Τηλεοπτικά, το 1995 συμμετείχε στα «Ψάθινα καπέλα», ενώ στις αρχές του 1996 έκανε μια guest συμμετοχή στη σειρά «Οι Μεν Και Οι Δεν». Ακολούθησαν οι «Επαγγελματίες» (1996) και έναν χρόνο αργότερα τα σίριαλ «Ο κακός Βεζύρης», «Καραμπόλα», «Τα χρώματα της αγάπης» και «Κωνσταντίνου και Ελένης», ενώ το 1990 η σειρά ντοκιμαντέρ «The Olympic Games in antiquity». Στον κινηματογράφο συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως οι Βασίλης Βαφέας («Κόκκινη μαργαρίτα» και «Κάθε Σάββατο»), Μαρία Ηλιού («Αλεξάνδρεια»), Τάσος Μπουλμέτης («Πολίτικη κουζίνα») και Γιώργος Ζερβουλάκος («Λακωνίας περίπλους»).
Η ίδια είχε μιλήσει στην “Ορθόδοξη Αλήθεια” μεταξύ άλλων και για τον βαθμό της συγγένειάς τους.
«Η Διαμαντίνα Γονέμη και ο Αντωνομαρίας Καποδίστριας, οι γονείς του Κυβερνήτη, έκαναν 10 παιδιά. Το μόνο από τα αγόρια τους που άφησε απογόνους ήταν ο Γεώργιος, ο μικρότερος αδελφός του Ιωάννη. Τέσσερις γενιές έχουν “τρέξει” από τότε. Ο πατέρας μου υπήρξε ο τελευταίος άρρην απόγονος του συγκεκριμένου κλάδου της οικογένειας. Σε μια γραμμή, λοιπόν, αρρενογονίας, πράγματι –ως η μικρότερη από τις τρεις κόρες του πατέρα μου- είμαι η τελευταία απόγονος της οικογένειας Καποδίστρια».
Από το 2011 ζει μόνιμα στην Κέρκυρα συμμετέχοντας ενεργά στα πολιτιστικά πράγματα του νησιού ως ηθοποιός, σκηνοθέτις και δασκάλα υποκριτικής.
«Είχα την τύχη να προλάβω κάποιους σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, γεγονός που άνοιξε -από την εκκίνηση της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας- ένα δρόμο ενδιαφέροντα… τουλάχιστο για τα δικά μου τα μάτια. Σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να έχω λοιπόν, προς όλους όσοι με επέλεξαν ή επέλεξα να συνεργαστώ μέσα στα χρόνια. Εύχομαι το ίδιο να νιώθουν και εκείνοι για μένα… απ’ όπου βρίσκονται» είπε μεταξύ άλλων στο zougla.gr η ταλαντούχα καλλιτέχνις.
«Προσπαθώ να αφουγκράζομαι τι κάνει καλό στη ψυχή μου, αποφεύγοντας ό,τι νιώθω πως βραχυκυκλώνει το ρυθμό της. Βλέπεις, η ζωή αυτή κάθε αυτή είναι η σημαντικότερη διαδρομή!
Είμαι ευτυχής να συναντώ -στη ζωή και στη δουλειά- συνοδοιπόρους και συνεργάτες που εκτιμούν και επενδύουν στην παραπάνω οπτική» επισημαίνει.
Έχετε πρωταγωνιστήσει και εμφανιστεί σε τηλεοπτικές σειρές με μεγάλη επιτυχία. Χαρακτηριστικοί οι ρόλοι σας ως Αννίτα Ρασσιά στον «Κακό Βεζύρη» και ως Ινφάντα στα «Ψάθινα Καπέλα». Σας λείπει η τηλεόραση;
Τη δεκαετία του ’90 συμμετείχα σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και πρωταγωνίστησα στις δύο που αναφέρατε. Ήταν μια συνειδητή επιλογή και μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε. Ευτυχώς η δουλειά του ηθοποιού περιλαμβάνει τόσα πολλά που μπορείς να κάνεις ως καλλιτέχνης και δημιουργός…Σίγουρα ένα βασικό δέλεαρ της τηλεόρασης είναι τα χρήματα και η προβολή με όσα αυτή συνεπάγεται τη δεδομένη στιγμή για τον ηθοποιό. Όλα αυτά τα ορίζει η εκάστοτε αγορά, σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες και τις στοχεύσεις ενός ευρύτερου σχεδιασμού.
Από το 2011 ζείτε μόνιμα στην Κέρκυρα. Τι σας προσφέρει αυτή η επιλογή; Αν προέκυπτε μία ενδιαφέρουσα θεατρική ή τηλεοπτική πρόταση θα επιστρέφατε στην Αθήνα;
Στην εξοχή της Κέρκυρας όπου ζω, παρατηρώ -εντονότερα και ουσιαστικότερα απ’ ό,τι στην Αθήνα- τους κύκλους της φύσης και βιώνω μια ήμερη και γειωμένη καθημερινότητα. Παράλληλα συμμετέχω στα πολιτιστικά πράγματα του τόπου μου, επιλέγοντας συνειδητά όχι την εξαργύρωση της όποιας αναγνωρισιμότητάς μου, αλλά τη δημιουργική σύμπραξη με τις δυνάμεις του νησιού. Μια ρομαντική στάση ζωής που φαινομενικά μπορεί να μη συνάδει με την ενεργητική παρουσία στα καλλιτεχνικά πράγματα, αν κέντρο των αποφάσεων ορίζεται η Αθήνα.
Όμως προσωπικά νιώθω πως έχω πλουτίσει ως άνθρωπος και έχω ωριμάσει ως καλλιτέχνις. Με χαρά θα αποδεχόμουν κάποια ενδιαφέρουσα θεατρική, κινηματογραφική ή τηλεοπτική πρόταση στην Αθήνα από όποιον θα εκτιμούσε και θα εμπνεόταν από τη διαδρομή που έχω διανύσει τα τελευταία 11 χρόνια της ζωής μου.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκτός σκηνής σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει; Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Νομίζω πως είμαι επικοινωνιακή, ευχάριστη στην παρέα και καλός ακροατής του συνομιλητή μου.
Ως κάτοικος της ελληνικής υπαίθρου (!) ασχολούμαι μεταξύ άλλων με τον κήπο, με τα ζαρζαβατικά μου, τις ελιές και την μικροκαθημερινότητα του χωριού μου.
Μου αρέσει να ξυπνώ με την ανατολή του ήλιου, δεν μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ, να μιλάω με τις ώρες στο τηλέφωνο, δεν ασχολούμαι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η καθημερινότητά μου χαρακτηρίζεται -πολύ περισσότερο από όταν ζούσα στην Αθήνα- από μια διαρκή εγρήγορση, προκειμένου να υπάρξω και να επιβιώσω ως καλλιτέχνις, καθώς η παρουσία του πραγματικού επαγγελματία του πολιτισμού δεν αποτελεί αναγκαιότητα για την κοινωνία της επαρχίας.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Απόλυτα! Είχα την τύχη να προλάβω κάποιους σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, γεγονός που άνοιξε -από την εκκίνηση της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας- ένα δρόμο ενδιαφέροντα… τουλάχιστο για τα δικά μου τα μάτια.
Σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να έχω λοιπόν, προς όλους όσοι με επέλεξαν ή επέλεξα να συνεργαστώ μέσα στα χρόνια. Εύχομαι το ίδιο να νιώθουν και εκείνοι για μένα… απ’ όπου βρίσκονται!
Είστε ηθοποιός και σκηνοθέτις. Με ποια ιδιότητα νιώθετε πιο ολοκληρωμένη;
Ως ηθοποιός -από το 1987 που ασκώ το επάγγελμα- πιστεύω πως έχω αποκτήσει πείρα και κάποια γνώση επί του αντικειμένου. Θα ήταν αστείο να αντιπαραβάλω την ιδιότητά μου αυτή, με τις σκηνοθετικές μου απόπειρες των τελευταίων 10 χρόνων! Πάντως μεγαλώνοντας δε νομίζω πως η όποια επαγγελματική ενασχόληση έχει τη δυναμική να με κάνει να νιώσω ολοκληρωμένη. Μπορεί να μου δώσει ικανοποίηση, μια αίσθηση σιγουριάς, να ξεκλειδώσει δρόμους δημιουργικότητας… και είθε και κάποια χρήματα! Αλλά η ολοκλήρωσή μου περισσότερο συνάδει προς τη συνισταμένη εσωτερικών και υπαρξιακών διεργασιών.
Ως ηθοποιός μπορώ να νιώσω πληρότητα όταν με καλύπτει το όραμα του σκηνοθέτη μου και με χαροποιεί η σύμπραξη με τους συμπαίκτες μου.
Ως σκηνοθέτις αντίστοιχα, μπορώ να νιώσω ικανοποίηση όταν στα μάτια των συνεργατών μου διακρίνω την αποδοχή και τους παρατηρώ να λειτουργούν δημιουργικά και να εξελίσσονται με έμπνευση.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας, που δολοφονήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831.
Πρόκειται για έναν σπουδαίο Έλληνα διπλωμάτη, πολιτικό, υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αργότερα πρώτο Κυβερνήτη Ελλάδας, το οποίο όλοι γνωρίζουν. Αυτό που, ίσως, δεν γνωρίζουν είναι το χρονικό της δολοφονίας του.
Ήταν ξημερώματα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1831 (με το Ιουλιανό ημερολόγιο), έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος στο κέντρο του Ναυπλίου, όταν πυροβολούν και μαχαιρώνουν θανάσιμα τον Καποδίστρια. Εκείνος πήγαινε να παρακολουθήσει την Κυριακάτικη θεία λειτουργία συνοδευόμενος από δύο σωματοφύλακες – ο ένας ήταν ο Κρητικός μονόχειρας, Γεώργιος Κοζώνης.
Οι δολοφόνοι του ήταν ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης και Γιώργος Μαυρομιχάλης, της ισχυρής οικογένειας της Μάνης. Ο πρώτος τον πυροβόλησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού και ο δεύτερος τον μαχαίρωσε. Ο Γεώργιος Κοζώνης πυροβόλησε τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη για άμυνα.
Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν μετά από την άνανδρη αυτή δολοφονία, δεν είχαν προηγούμενο. Οι κάτοικοι του Ναυπλίου ήταν τόσο εξοργισμένοι που έπιασαν τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, τον αποτέλειωσαν και το πτώμα του το πέταξαν στο λιμάνι.
Ο ετοιμοθάνατος κυβερνήτης μεταφέρθηκε από τον κόσμο σε παρακείμενο φαρμακείο, όπου εξέπνευσε. Πριν από αυτό, όμως, εξετάσθηκε επί τόπου από το γιατρό και προσωπικό φίλο του θανόντα Σπύρο Καρβελά. Εκείνος συνέταξε τη σχετική έκθεση, η οποία περιέχεται σε ιστορικό ντοκουμέντο και σύμφωνα με αυτήν, ο θάνατος του κυβερνήτη προήλθε από τραύματα στην ινιακή χώρα και στη δεξιά κοιλιακή χώρα.
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, από όπου και παραδόθηκε στις αρχές για να δικαστεί. Ήταν άλλωστε τόσο έντονη επιμονή του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί και απειλούσε να κάψει την πρεσβεία.
Η δολοφονία του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό, στην Ύδρα , ωστόσο, δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς.
Το άψυχο σώμα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος μεταφέρθηκε από το πλήθος στο Κυβερνείο του Ναυπλίου. Την νεκροψία πραγματοποίησαν δύο ώρες μετά το θάνατό του, οι γιατροί Σ. Καρβελάς, Δ. Τράϊμπερ, Α. Παπαδόπουλος- Βρετός και Ν. Μαράτος. Μέσα σε λίγες ώρες ακολούθησε η ταρίχευση του από τον φίλο του Κυβερνήτη, τον Ιταλό Φιλέλληνα Βονιφάτιο Βοναφίν. Τα σπλάχνα του τοποθετήθηκαν σε πολυτελή θήκη και τα έθαψαν στο Άγιο Βήμα της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνος. Το άψυχο σώμα μεταφέρθηκε σε γυάλινο φέρετρο και τοποθετήθηκε σε μαρμάρινο υπόβαθρο στην είσοδο του Κυβερνείου.
Για 40 μέρες εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα όπου πλήθος κόσμου από όλη τη χώρα ασπάστηκαν και τίμησαν. Έξι μήνες αργότερα μεταφέρθηκε με ρώσικο πολεμικό πλοίο στο νησί όπου γεννήθηκε. Τη λατρεμένη του Κέρκυρα. Η ταφή του έγινε στον οικογενειακό τάφο στο Μοναστήρι της Παναγίας, με τη λιτή επιγραφή “Ιωάννης Καποδίστριας Κυβερνήτης της Ελλάδας”.