Η Γκρέτα Γκάρμπο ήταν η μεγαλύτερη σταρ του βωβού κινηματογράφου και η μεγαλύτερη ντίβα του Χόλιγουντ, που επέλεξε να τα βροντήξει όλα και ν’ απομονωθεί στο διαμέρισμά της στο Μανχάταν, για περισσότερο από μισό αιώνα.
Πριν ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 15 Απριλίου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την ημέρα που η Γκρέτα Γκάρμπο έφυγε από τη ζωή. Η «μεγαλύτερη σταρ του βωβού κινηματογράφου», όπως δικαίως την χαρακτήρισαν, πέρα από σπουδαία ηθοποιός και υποκριτικό ταλέντο, είχε και μία ζωή που πάντα αποτελούσε μυστήριο για τον κόσμο του Χόλιγουντ. Άλλωστε και η ίδια ως άνθρωπος ήταν μυστηριώδης, αλλά και μυστήρια.
«Θέλω να μείνω μόνη». Η παραπάνω φράση αποτελεί μία από τις πιο διάσημες ατάκες της, την οποία φέρεται να είπε πριν αποφασίσει να τα βροντήξει όλα και να περάσει για περισσότερο από μισό αιώνα, σε μία κατά κάποιο τρόπο απομόνωση. Και λέμε «φέρεται», διότι η ίδια αρνήθηκε ότι είχε πει ακριβώς αυτό, τονίζοντας ότι η δήλωση της ήταν η εξής: «Θέλω να με αφήσετε στην ησυχία μου».
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν την άφησαν στην ησυχία της, μιας και η «απομονωμένη» στη Νέα Υόρκη μοναχική και παράξενη Γκρέτα ήταν πρόκληση ως θέμα για τους παπαράτσι της εποχής. Ωστόσο, για περισσότερα από 50 χρόνια, η μεγάλη σταρ του παγκόσμιου κινηματογράφου κατάφερε να ζήσει, όπως εκείνη επιθυμούσε. Σε μία «καραντίνα», όπως αυτή που ζει σήμερα ο πλανήτης. Μόνο που στην περίπτωσή της το είχε επιλέξει η ίδια, θέλοντας να προστατευτεί από τον… ιό της δημοσιότητας. Τουλάχιστον, αυτό πίστευε.
Η αλήθεια είναι πως η Γκάρμπο ήταν από τα πιο παράξενα πλάσματα του Χόλιγουντ και τον χαρακτήρα της, δύσκολα μπορούσε κανείς να αποκρυπτογραφήσει. Σνομπ, νάρκισσος, κτητική, μονόχνοτη, μοναχική, αντικοινωνική. Αυτά είναι κάποια από τα διόλου κολακευτικά επίθετα που τη συνόδευαν, όμως, όλοι συμφωνούσαν πως ήταν η απόλυτη ντίβα του Χόλιγουντ.
Μία ντίβα που δεν ήθελε πολλές κοινωνικές επαφές, «αρρώσταινε» με τον συνωστισμό και τις κοσμικότητες και εφάρμοζε τη δική της «social distancing» προτού γίνει τους τελευταίους μήνες «μόδα» σε όλο τον πλανήτη, λόγω κορονοϊού. Μάλιστα, η Σουηδέζα ηθοποιός δεν υπέγραφε ποτέ αυτόγραφα, δεν απαντούσε σε γράμματα θαυμαστών της, σιχαινόταν τις συνεντεύξεις (που ποτέ δεν έδινε) και ποτέ δεν έδινε το παρών σε κοινωνικές εκδηλώσεις.
Οπότε, μπορεί να καταλάβει κανείς πως ο χαρακτήρας της – στα όρια του παρεξηγήσιμου – έδινε την ευκαιρία και τον χώρο στις κακές γλώσσες να μιλάνε για εκείνη, χωρίς εκείνη να προσπαθεί ιδιαίτερα να διαψεύσει όσα λέγονταν. Για παράδειγμα, λεγόταν πως η Γκάρμπο ντρεπόταν για την ταπεινή της καταγωγή και τη δουλειά που έκανε ο πατέρας της, ο οποίος ήταν καθαριστής σε τουαλέτες, προκειμένου να τα φέρει πέρα η πενταμελής οικογένεια, που ζούσε στη Στοκχόλμη.
Ντρεπόταν, λέγεται και για το γεγονός πως δεν κατάφερε ποτέ να τελειώσει το σχολείο, αφού πήγε μόνο δημοτικό. Και αυτό διότι ο πατέρας της αρρώστησε από την ισπανική γρίπη (πέθανε έναν χρόνο μετά) και η 12χρονη τότε Γκρέτα έπρεπε να αναλάβει τόσο τη φροντίδα του, όσο και τα οικονομικά της οικογένειας.
Μάλιστα, έπιασε δουλειά ως πωλήτρια, όμως, αργότερα γράφτηκε σε δραματική σχολή, όπου και άνοιξε ο δρόμος για την επιτυχία και τη δόξα που το φτωχοκόριτσο από τη Στοκχόλμη, δεν είχε προβλέψει ούτε στα πιο τρελά της όνειρα. Το γεγονός, όμως, ότι δεν είχε σχολική εκπαίδευση ήταν κάτι που πάντα τη στοίχειωνε.
Το υποκριτικό της ταλέντο μεγάλο και δεν άργησε να φανεί στο βωβό κινηματογράφο του Χόλιγουντ, όπου σύντομα αναδείχθηκε στη μεγάλη σταρ. Δόξα, φήμη, επιτυχίες, υποψηφιότητες για Όσκαρ, χρήματα, όλος ο κόσμος ήταν στα πόδια της. Αλλά εκείνη δεν έδειχνε να την ενδιαφέρει. Είπαμε, οι κοινωνικότητες και όλη αυτή η δόξα δεν την απασχολούσε. Ήταν και περίεργος χαρακτήρας.
Έτσι, στα 36 της χρόνια αποφάσισε να τα βροντήξει όλα και να απομονωθεί στο 7 δωματίων πολυτελές διαμέρισμά της στο Μανχάταν. Απομόνωση στην πολύβουη και κοσμική Νέα Υόρκη; Και όμως, γίνεται κι εκείνη το πέτυχε για μισό αιώνα περίπου, οπότε κι έφυγε από τη ζωή.
Και το έκανε σε μία περίοδο που είχε μία μεγάλη καριέρα με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της, αν και οι τελευταίες δύο ταινίες της χαρακτηρίστηκαν ως αποτυχημένες. Η Γκρέτα Γκάρμπο, λοιπόν, επέλεξε να μπει στη δική της «καραντίνα», τονίζοντας πως δεν ήταν μόνη, απλά μοναχική. Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια συναντούσε τους δικούς της ανθρώπους και φίλους. Έκανε ταξίδια στην Ευρώπη (είχε επισκεφτεί και την Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’60), αλλά πάντα ινκόγκνιτο. Αλλά οι φωτογράφοι πάντα την ανακάλυπταν κι εκείνη πάντα έδειχνε τη δυσαρέσκειά της.
Για μια μεγάλη περίοδο έδωσε τη δική της μάχη με την κατάθλιψη, ενώ λέγεται ότι υπέφερε και από διπολική διαταραχή. Πώς, όμως, περνούσε την «καραντίνα» της η μεγάλη σταρ του Χόλιγουντ.
Έβγαινε από το διαμέρισμά της μόνο για να κάνει περιπάτους, πάντα μεταμφιεσμένη και φορώντας τεράστια μαύρα γυαλιά για να μην την αναγνωρίσουν. Αλλά δεν τα κατάφερνε πάντα, αφού οι παπαράτσι καραδοκούσαν για ένα κλικ της μοναχικής σταρ. Εντούτοις, η Γκάρμπο έλαβε ένα τελευταίο ξέσπασμα δημοσιότητας όταν γυμνές φωτογραφίες της, που τραβήχτηκαν με φακούς μεγάλης εμβέλειας, δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό People το 1976, όπου περιποιημένη και χαλαρή, απολάμβανε ένα μπάνιο.
Για την απομόνωσή της είχε μιλήσει η ίδια μέσα από τα γράμματα που έστελνε στην κολλητή της φίλη, Σάλκα Βίρτελ (σεναριογράφο του «Αννα Καρένινα») και που είδαν το φως της δημοσιότητας πριν λίγα χρόνια.
«Δεν πάω πουθενά, δεν βλέπω κανέναν… Υπάρχει μία σκοτεινή ειρωνεία σε αυτή την απομόνωση – να είμαι μόνη, ενώ είμαι δημόσιο πρόσωπο…» γράφει σε ένα από τα γράμματα που βρέθηκαν στην κατοχή ενός ανώνυμου συλλέκτη.
Σε μία άλλη αλληλογραφία η Γκάρμπο έγραφε: «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο μόνη. Αλλά, μερικές φορές, είναι ακόμα πιο δύσκολο να είσαι με κάποιον. Δεν ξέρω γιατί ερχόμαστε σε αυτό τον κόσμο και στις σύντομες ζωές μας δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με περισσότερη καλοσύνη. Δεν ξέρω γιατί ο Θεός δεν μας επέτρεψε να είμαστε για πάντα νέοι και δυνατοί….».
Η μεγάλη σταρ του Χόλιγουντ πέθανε το 1990 στα 85 της χρόνια, από πνευμονία.