Η Γεωργία Βασιλειάδου έχει μείνει στην ιστορία της “χρυσής” εποχής του ελληνικού κινηματογράφου ως η “πιο όμορφη-άσχημη“.
Η ηθοποιός είχε μια δύσκολη ζωή, δούλεψε σκληρά για να μεγαλώσει τα αδέλφια της, χωρίς να τους λείψουν τα απαραίτητα, όταν οι γονείς της πέθαναν και ξεκίνησε την καριέρα της στα 42 της χρόνια, όταν την ανακάλυψε και της έδωσε την ευκαιρία να κάνει μεγάλη καριέρα ο Αλέκος Σακελλάριος.
Στα πρώτα της βήματα, όμως, δεν ένιωθε και πολύ άνετα με τα σχόλια για την εξωτερική της εμφάνιση, ειδικά όταν αυτά γίνονταν μπροστά της από αγενείς θεατές.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον Ιούνιο του 1972, η ηθοποιός αποκάλυψε ότι “δούλευα στην Σπηλιά του Παρασκευά. Καθώς έβγαινα στην πίστα, περνώντας από τα τραπέζια, κάποια επίτηδες φώναξε, για να την ακούσω, “πόσο άσχημη είναι η Βασιλειάδου!”. Το νόμισμα που της πλήρωσα ήταν πολύ ακριβό. Ανεβαίνοντας στην πίστα, πριν αρχίσω το νούμερό μου, είπα “τώρα που ερχόμουν στην πίστα, κάποια φώναξε για την ακούσω: “Πόσο άσκημη είναι η Βασιλειάδου”. Κυρία μου, της απάντησα, εγώ με την ασχήμια μου έγινα διάσημη. Εσάς ποιος σας ξέρει;”.