Θα μπορούσαμε άνετα να πούμε πως η σχέση πατέρα-γιου αποτελεί τη μήτρα μέσα στην οποία διαμορφώνεται, για το παιδί, το μοντέλο εκείνο που θα καθορίσει, σε μεγάλο βαθμό, τη σχέση του προς τους άλλους, τον τρόπο διαχείρισης διαφόρων καταστάσεων αλλά και τον τρόπο έκφρασης συναισθημάτων.Η σχέση πατέρα-γιου διαμορφώνεται από πολύ νωρίς στη ζωή του παιδιού. Η πρώτη εικόνα και εντύπωση του αγοριού για τον πατέρα του είναι αυτή που εισπράττει διαμέσου της μητέρας του. Το παιδί καταγράφει τον τρόπο που η μητέρα συμπεριφέρεται στον πατέρα, τι είδους συναισθήματα εκφράζει και τι προσδοκά από αυτόν.
Όπως και σε κάθε είδους σχέση, έτσι και στη σχέση μας με το παιδί, η καλή επικοινωνία αποτελεί το κλειδί επίλυσης κάθε είδους έντασης σε αυτήν. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δίνουμε στο παιδί την αίσθηση πως μας ενδιαφέρουν πολύ οι σκέψεις, οι εκτιμήσεις, οι προβληματισμοί, οι επιλογές και τα συναισθήματά του. Οι από καθέδρας χαρακτηρισμοί, αφορισμοί, απαξιωτικές εκφράσεις, επικρίσεις κ.τ.λ., όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην διευθέτηση συγκρούσεων αλλά, αντίθετα, τις επιδεινώνουν και τις μονιμοποιούν.
Ο πατέρας γίνεται πρότυπο για τον γιο του και μπορούμε πια να μιλάμε για βαθιά εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη που κτίζεται μέρα με την ημέρα όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Άλλωστε τα γονίδια κάνουν πάντα καλά τη δουλειά τους…
Ακόμη κι αν προσπαθεί να τον ισοπεδώσει, το πατρικό πρότυπο δεν περνά ποτέ απαρατήρητο από έναν γιο. Ο γιος πάντα παρατηρεί τον πατέρα του και από αυτόν μαθαίνει πώς είναι ένας άνδρας. Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο ο πατέρας συμπεριφέρεται στη μητέρα, ο γιος σέβεται ή δεν σέβεται τις γυναίκες. Παρατηρώντας πώς λειτουργεί ο πατέρας στα επαγγελματικά του ή στις συναλλαγές του με τους άλλους, παραδειγματίζεται ο γιος και κάνει τα ίδια και αυτός όταν θα μεγαλώσει. Πολύ δύσκολα ένα παιδί θα βγει από το “σύστημα” του μπαμπά. Θα πρέπει ο μπαμπάς να έχει κάνει κάτι πολύ μεγάλο και σοβαρό για να διώξει στην πραγματικότητα από το “σύστημά” του το παιδί του.